یکشنبه, 09 آبان 1395 17:01

بزرگداشت مردی که روی کاغذ های بی خط می نویسد اما قلمش کج نمی رود

نوشته شده توسط
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)
بزرگداشت مردی که روی کاغذ های بی خط می نویسد اما قلمش کج نمی رود بزرگداشت مردی که روی کاغذ های بی خط می نویسد اما قلمش کج نمی رود

سی و یک نما – دیشب در سالن اصلی موزه سینما از مردی تجلیل شد که با کمال آرامش در حضور دیگران، روی کاغذ های بی خط می نویسد اما قلمش کج نمی رود. مردی که پس از دیدن فیلم "فروشنده" اصغر فرهادی بار ها از خودم پرسیده ام که مرد ایرانی صادق کرده است یا عماد و در آخر به این نتیجه رسیدم که صادق کرده ها لاجرم  پس از چهار دهه در دنیای امروزی عماد می شوند.

 

دیشب بزرگداشت مردی بود که ماندگارترین سریال قبل و بعد از اتقلاب را ساخت و حتی متعصب ترین ها نسبت به ساخته های دو دوران تاریخ سینما هم نمی توانند آن را نادیده بگیرند چرا که دائی جان ناپلئون در تاریخ ثبت شده است و تاریخ را می توان خط خطی کرد اما پاک هرگز.

ناصر تقوایی در این مراسم که با اجرای کیوان کثیریان برگزار شد می گفت : نمی دانم چرا هر وقت که به فکر تغییری در جامعه می افتیم به عقب باز می گردیم و همان چیزهایی را نابود می کنیم که اتفاقا خیلی خوب هستند. بعد از انقلاب بارها شنیده ایم که عده ای کلنگ برداشته و رفته اند که تخت جمشید را خراب کنند، افزود: متاسفانه با گذشته خود خوب مواجه نمی شویم. گذشته بیشتر از آینده به ما یاد می دهد ، آینده هنوز نیامده و یک پدیده نامعلوم است اما گذشته خیلی تجربه ها دارد که به ما می دهد، چه آنهایی که باید به آنها عمل کنیم و چه آن کارهایی که دیگر نباید بکنیم.

خالق خسته ی ناخدا خورشید می گفت: اگر بطور جمعی و آموزشی در تمام مدارس چنین روان شناسی هایی نداریم و آموزش نمی دهیم، حداقل در بین خود به عنوان هنرمند و یا به عنوان علاقه مند به هنر، باید باقی ماندن هنر را پرورش بدهیم، ولو اینکه اصلا کار یک نویسنده و فیلمساز و یا فیلم او را اصلا دوست نداشته باشیم.

تقوایی در ادامه اضافه کرد که  تا نزدیکی های ظهر خبر نداشتم که امروز باید اینجا باشم، بنابر این می توانم بگویم که کمی دست خالی آمدم، چون اگر اطلاع قبلی داشتم قدری مجهزتر وارد می شدم. نظر لطف همه شما را نه تنها نسبت به خودم، بلکه درباره هرکسی که در این مملکت خوب کار می کند، می دانم.در زندگی همه چیز امکانپذیر است و همین سبب می شود که هنر در همه عالم و در همه ادوار تاریخ زبان تازه پیدا بکند، هیچ وقت کهنه نشود، مدام تجدید حیات یابد.

در این قرن مسائلی هست که در قرن پیش نبود، در قرن پیش مسائلی بود که در قرن قبل از آن نبود، نوشتن بخصوص در میان هنرها وابسته ترین چیز به انسان هستند، همه گذشته ممکن است فراموش شود، زلزله بیاید و نابود شود اما یک اثر بالاخره روزی خود را نشان می دهد. و من فکر می کنم که سینما برای ما دارد تبدیل به یک چنین هنری می شود.

ناصر تقوائی در اینجا از خاطره ی  سخن گفت که همه را تحت تاثیر گذاشت : من به یاد دارم اوایل انقلاب خیلی از فیلم ها که در دفاتر تهیه کنندگانش بود و خیلی از فیلم هایی هم که به صورت نیمه کاره در وزارت ارشاد بود ، همه اینها را جمع کرده بودند که آتش بزنند و بسوزانند ، چون فیلم های خودم هم در آنها بود ، بچه ها زنگ زدند ، به آنجا رفتم و دیدم اتفاقا بیشتر آن فیلم ها ، فیلم های هنرمندان یا به عبارتی فیلم های روشنفکرانه ما است ، کسانی که مامور این کار بودند چون با این فیلم ها، آشنا نبودند و به گوش شان نرسیده بود ، این فیلم ها به نظرشان جزو فیلم هایی بود که باید می سوختند. همه چیز را آماده کرده بودند و یک چاه را هم در نظر گرفته بودند که بعد از سوزاندن فیلم ها آنها را در آن چاه بریزند ، چون قرار بود این مراسم در یک خرابه برگزار بشود.

بالاخره ما آنها را از این کار منصرف کردیم و مقداری از کپی فیلم ها و فیلم نامه های ما اینطور نجات پیدا کرد.یک دورانی این خطر سینمای ما را تهدید کرده است.

اگر کاری را دوست نداریم انجام ندهیم و فیلمی را که دوست نداریم نبینیم.

وی ادامه داد: هیچکس حق ندارد بجای دیگری تصمیم بگیرد ، آنهایی که دوست دارند می روند و می بینند و‌ آنها که دوست ندارند نمی روند و می بینند. اگر تجربه های بد نباشند تجربه های خوب ساخته نمی شوند ، کار هنر در ذهن هنرمند یک زنجیره است ، زنجیره ای که از جای ظریف شروع می شود و حلقه به حلقه قوی تر می شود برای اینکه آن هنرمند پرورده تر می شود.

سازنده ی  ای ایران ساختن هایش گفت: ما یک ملت فرهنگی هستیم ، ممکن است تیراژ کتاب مان پایین باشد و تماشاگران سینمایمان کم باشد ، اما به هر حال یک ملت فرهنگی هستیم و روشنفکر ایرانی واقعا روشنفکر است.

هر کس که در ایران خوب کار می کند یک ذهنیت روشنفکرانه دارد ، منتهی گیر و دار حوادث و نوع سیستم و برنامه ریزی طوری است که شاید به آن شکلی که دلمان می خواهد بی دردسر ، ساده و در عین حال هیچ وقت در این مملکت پیش نمی آید ، ولی آینده این مملکت به غیر از این نیست و این مردم خودشان را درست می کنند ، خودشان را منظم می کنند ، داشته های خودشان را از دست نمی دهند و نوشته های شان را بدست خواهند آورد.

در پایان این مراسم سه فیلم کوتاه' تمرین آخر' ، ' تعزیه ' و ' کشتی یونانی' ساخته ناصر تقوایی به نمایش گذاشته شد و حاضران به تماشای این فیلم ها نشستند.

در این مراسم بهمن فرمان آرا، ابوالفضل جلیلی ، حسن فتحی ، مریم بوبانی ، جهانگیر کوثری ، شقایق فراهانی ، علیرضا داوودنژاد ، حسین پاکدل ، مرضیه وفا مهر، عاطفه رضوی ، حمیرا ریاضی ، علیرضا اوسیوند، ملکه رنجبرو دبیر جشنواره فیلم فجر محمد حیدری حضور داشتند.

 

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید