در مجله ی فیلم، ناصر ملک مطیعی برای تولد 77 سالگی بهروز وثوقی متن کوتاهی نوشته با تیتر: خیالت راحت باشد...
ناصر ملک مطیعی نوشت:
برادرم قیصر، باز هم سالی نو، تبریكی دوباره و اشتیاقی صد چندان.
ناشكر نیستم، همچنان به لطف و موهبت الهی امیدوار. گاهی از همین دزدیده دیدن ها برای خودم شادی می آفرینم، نمی دانم راه دور، فاصله و بی خبری كی ما را رها می كند. با تمام گله ها و شكایت ها «حقه مهر بدان مهر نشان است كه بود».
همیشه دوستت دارم و جایت همیشه پیش همه خالیست، خیالت راحت باشد كه جای خالی ات پر كردنی نیست و تا برگشت دوباره ات خالی خواهد ماند.
تولدت، سال نو و همه سال مبارک...
برادرت فرمان 93/12/20
چقدر حرف های فرمون به قیصر دلنشین است به جز اینکه به او نوید دوباره برگشتن داده است. برگشتن به کجا ، به کدام سینما؟ به سینمائی که فرمون ها را خیلی وقت است که کشتن و قیصر هم اگر بیاید جائی ندارد. اصلا چرا قیصر رفت ؟ فرمون در مرز هشتاد سالگی چرا باید چشم انتظار اکران تنها حضورش در سینمای بعد از انقلاب باشد؟ جای "صادق کرده" در سینمای ایران کجاست؟
یکی از مجریان سابق صدا و سیما تعریف می کرد که:" سال ها پیش با یکی از مدیران سازمان در خیابان قدم می زدیم و من از بهروز وثوقی می گفتم و ضرورت حضورش در سینمای ایران . او در جوابم گفت که دیگر دوره ی بهروز وثوقی گذشته و نسل های اخیر نه او را می شناسند و نه با سینمای او ارتباط برقرار می کنند". این مجری ادامه داد که همان لحظه دو جوان از کنار ما می گذشتند و من یکباره از آنها پرسیدم :"به نظر شما بهترین بازیگر تاریخ سینمای ایران چه کسی است؟ و هردو بی لحظه ای تفکر پاسخ دادند :"بهروز وثوقی".
شکی نیست که او بهترین بازیگر سینمای ایران بوده و هست و تولد او همیشه گرامی خواهد ماند حتی اگر "دیگر دستش به سرش نرسد".
بهروز وثوقی ستایش‌شده‌ترین و به عقیده بسیاری از اهالی سینما و هنرمندان (مانند عباس کیارستمی، خسرو شکیبایی، پرویز فنی‌زاده، پرویز پرستویی، داریوش اقبالی، بهمن قبادی، مهدی هاشمی، فاطمه معتمدآریا، پژمان بازغی، حامد بهداد، سعید راد و...) بهترین بازیگر تاریخ سینمای ایران است.
خسرو شکیبایی، بهمن قبادی و عباس کیارستمی از بهروز وثوقی بارها به عنوان کسی که دیدن فیلمهایش آنها را به سینما علاقه‌مند کرده است یاد کرده‌اند.
شخصی به نام مسعود صمدی در سال ۱۳۳۴در ۱۸سالگی بهروز وثوقی را کشف کرد. بازی در نقش‌های متفاوت و شخصیت‌های به یادماندنی سینمای ایران مانند مردی که قاتلش را کشت، داش آکل، سید در گوزنها، مجید ظروف چی در سوته دلان، ممل آمریکایی، زائر محمد (شیر محمد) در تنگسیر، رضا موتوری، ابی نسیه در کندو، دکتر رستگار در سازش، سرهنگ نصرالله در کاروان‌ها و... وی را تبدیل به یکی از محبوب‌ترین بازیگران تاریخ سینمای ایران کرده است.
استعداد خدادادی و علاقه و پشتکار فراوان بزرگترین سرمایه وی در این راه به عقیده خودش است. اولین فیلم سینمایی اش صد کیلو داماد ۱۳۴۰به کارگردانی عباس شباویز بود. از مشهورترین نقش‌های بهروز وثوقی نقش قیصر در فیلم قیصر به کارگردانی مسعود کیمیایی در سال ۱۳۴۸بود. جوان اول آن سالهای سینمای ایران در بسیاری از فیلمهای ایرانی به هنرنمایی پرداخته‌است که از جمله فیلمهای بهروز وثوقی می‌توان به بازی هنرمندانه او در فیلم سوته‌دلان که از دسته فیلمهای هنری و ماندگار در تاریخ سینمای ایران نیز هستند اشاره کرد ضمن اینکه آثار دیگری چون (کندو، داش اکل، خاک، بلوچ، تنگسیر، همسفر، ممل آمریکایی، رضا موتوری، نفرین، ماه عسل، دشنه، طوقی، گوزنها، سازش، کاروان‌ها، ملکوت، سوته دلان، گرگ بیزار، فرار از تله، پنجره، زرین و ترور در بورلی هیلز) جزو آثار به جا مانده از وی است.
بهروز وثوقی پس از آن به آمریکا رفت تا در فیلم «گربه در قفس» ساخته تونی زرین‌دست بازی کند که اقامت او در آمریکا با انقلاب اسلامی مصادف شد. یکی از اتفاقات مهم در حضور هنری وثوقی در سالهای اخیر جایزه‌ای است که داوران جشنواره بین‌المللی فیلم سان‌فرانسیسکو جایزهٔ آکیرا کوروساوا در سال ۲۰۰۰را به عباس کیارستمی اهدا کردند و او نیز تقدیم بهروز وثوقی کرد. بهروز بعد انقلاب دوستی خود را با ناصر ملک مطیعی و جمشید مشایخی حفظ نموده و به گفتهٔ خودش فقط با این دو هنرپیشه در داخل کشور در ارتباط است. هنرپیشه مشهور آمریکایی آنتونی کویین بازیگر نقش حمزه در فیلم تاریخی محمد رسول‌الله چندین سال رابطهٔ بسیار صمیمانه‌ای با بهروز در آمریکا داشته است. همیشه در قراردادهای سینمای، بهروز از عقیده خاصی برخوردار بود و آن این بود که در فیلمی به عنوان نقش اول در ابتدای فیلم اگر نام او نوشته نمی‌شد، در آن فیلم ایفای نقش نمی‌کرد هر چند این مسئله برای فیلم‌سازان هم حایز اهمیت بود و باعث پر فروشی اثر آنها می‌گردید. در حادثه آتش‌سوزی سینما رکس آبادان در مرداد ۱۳۵۷، ازدحام جمعیت برای تماشای فیلم گوزن‌های بهروز بود.
