پنج شنبه, 21 شهریور 1392 17:25

گل آقائی که حال "کشک سابیدن نداشت "

نوشته شده توسط
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

در سال 1321 خورشیدی "كیومرث صابری فومنی" در یكی از روستاهای صومعه‌سرا چشم به جهان گشود. او در یک خانواده مذهبی بزرگ شد که پدرش كارمند اداره دارایی و مادرش از سادات آذری بود .مادر او از معدود زنان باسوادی بود كه بعد از فوت پدر به مكتب‌داری پرداخت.

كیومرث در كنار شاگردی دكان خیاطی، تحصیل خود را ادامه داد و در 18 سالگی در روستای كسما معلم شد.


وی در سال 1340 در كنكور رشته سیاسی دانشكده حقوق تهران قبول شد و در سال 1345 شعرهایش در مجله فکاهی "توفیق" با امضای “گردن‌شكسته‌ی فومنی” چاپ می‌شد.


سال 1363 راهی سفر حج شدو نوشتن ستونی طنز با عنوان "داستان‌های جعفرآقا "در خبرنامه این سفر، او را پس از بازگشت از حج، به كار كردن روی طرح این ستون واداشت كه درنهایت 23 دی‌ماه سال 63 عنوان “دو كلمه حرف حساب”‌و نام مستعار “گل‌آقا” را برای خود برگزید و طنزهایش را در روزنامه اطلاعات به چاپ رساند.
و به این ترتیب ،طنز سیاسی كه ت

قریبا از سال 59 به این سو تعطیل شده بود، با شكل‌گیری این ستون طنز دوباره احیا شد.

"ابوالفضل زرویی نصرآباد" (طنز نویس ) درباره طنز گل‌آقا معتقد است: در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب به‌خاطر شروع جنگ و مسائلی از این دست طنزپردازان بیشتر سعی می‌كردند به مسائل غیر سیاسی بپردازند و مردم به دلیل دغدغه‌های معیشتی حوصله طنز خواندن نداشتند و كسی هم جرأت نزدیك شدن به طنز سیاسی را نداشت. در این دوره بروز و ظهور قلمی به اسم گل‌آقا بین مردم شادمانی زیادی را ایجاد كرد؛ زیرا آنها شاهد نوعی نگارش طنز بودند كه تا حالا تجربه نكرده بودند؛ آن هم طنزهای بسیار محكم سیاسی با رویكردی عامه‌فهم و پر گوشه و كنایه كه با روحیه هر ایرانی موافق بود.


خود وی در جایی عنوان كرده بود كه ما با كسی جنگ و دعوا نداریم؛ هر كسی، مقامی، رییسی،‌ مدیر كلی، معاونی، وزیری كه مایل نیست درباره‌اش مطالبی بنویسیم، البته كتبا به ما بنویسد و ما نوشته‌شان را روی چشم می‌گذاریم؛ منتهای مراتب كار خودمان را می‌كنیم و شرط كار هم همین است كه هر كس كار خودش را بكند و حالا حالاها میل به كشك ساییدن هم نداریم؛ زیرا كه آمده‌ایم بمانیم.
طنز فومنی اغلب به انتقاد از مسؤولان، مشكلات معیشتی مردم و واگویی مشكلات اقتصادی بود.

 


"گیتی صفرزاده "سردبیر ماهنامه گل‌آقا ، طنز صابری را عاری از كینه، نفرت و تهمت و همراه با مهربانی دانست كه قصد ترمیم داشت.

فومنی صابری در سال 58 به اولین مسؤولیت دولتی خود یعنی مدیر كلی دفتر آموزش بازرگانی و حرفه‌یی وزارت آموزش و پرورش رسید كه با سرآمدن دوره دولت موقت، دوره مدیر كلی او هم به سر رسید؛ اما هنگامی كه دوست صمیمی او یعنی شهید رجایی به نخست وزیری و ریاست جمهوری رسید، صابری به مشاورت فرهنگی نخست وزیر و رییس جمهور منصوب شد؛ ولی شوق نوشتن و قلم، بر قدرت سیاسی پیروز شد و در سال 62 از مشاغل سیاسی كناره گرفت.


او می‌گفت: به هیچ جناحی وابسته نیستم و سعی می‌كنم با مردم و انقلاب به صداقت رفتار كنم؛ اینها و بسیاری از مسائل دیگر موجب می‌شود تا با همان لحن محكمی انتقاد كنم كه یك موافق حمایت و جانبداری می‌كند. با این همه من هم از تیر اتهام جان سالم به در نبرده‌ام؛ بارها به مقابله با من برخاسته‌اند، اما من كار خود را كرده‌ام.


زرویی نصرآباد نیز به این جنبه شخصیت صابری فومنی تأكید دارد و پایبندی وی به اخلاقیات را در كلام و نوشتار از خصوصیات بارز گل‌آقا می‌داند.
مؤسسه فرهنگی گل‌آقا علاوه بر انتشار هفته‌نامه گل‌آقا، نشریات بچه‌ها گل‌آقا و ماهنامه گل‌آقا را نیز منتشر می‌كرد كه صابری فومنی شعرهای طنز و كاریكاتورهای مجموعه‌های منشتر شده را به‌صورت كتابهایی منتشر كرده بود.


وی همچنین چهار جلد از دو كلمه حرف حساب را به‌صورت كتابی درآورده بود.


اولین شماره هفته‌نامه گل‌آقا در 23 دی 69 منتشر و آخرین شماره آن در سیزدهمین سال انتشار در سال 81، پس از آن دیگر منتشر نشد و صابری فومنی بنا به علتی اعلام نكرده، انتشار این نشریه را متوقف كرد. او قول داده بود عاقبت روزی دلیل تعطیل كردن هفته‌نامه را به شرطی كه عمری باقی بود، بگوید كه اجل به او مهلت این كار را نداد.


شعرهای طنز صابری برای بچه‌ها كه با شعرهای او بزرگ شدند و بزرگسالان كه با شعرهایش زیستند، همیشه باقی بوده و خواهد ماند.

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید