به مناسبت هفتاد و پنجمین سالروز تولد زندهیاد اکبر رادی نمایشنامهنویس برجسته معاصر، روز 18 مهرماه مراسم بزرگداشتی با حضور پیشکسوتان عرصه تئاتر به همت بنیاد اکبر رادی و جمعی از علاقهمندان این نمایشنامهنویس شهیر و تاثیرگذار معاصر در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر برگزار میشود.
در این مراسم بزرگداشت علاوه بر سخنرانی درباره شخصیت زندهیاد رادی و جایگاه او در تئاتر کشورمان، برنامههای جنبی مختلفی همچون پخش کلیپ، اجرای قطعات زنده نمایشی و موسیقیایی در نظر گرفته شده است.
زندهیاد اکبر رادی، نمایشنامهنویس برجسته و تاثیرگذار معاصر، 10 مهرماه سال 1318 در یکی از محلههای غربی رشت (پیرسرا) پا به صحنه زندگی گذاشت. او از زمره کسانی است که کوله بار چند دهه نمایشنامهنویسی ایران را بر دوش میکشد. رادی در سال 1335 اولین داستانش با عنوان "موش مرده" را در روزنامه کیهان به چاپ رساند. در همان سال داستان بلندی به نام "مسخره" را نوشت که البته منتشر نشد. "افسانه دریا" داستان دیگری از اوست که در سال بعد نگارش یافت و به سرنوشت "مسخره" دچار شد. پیشنویس اولین نمایشنامه جدی رادی "روزنه آبی" در همین سال نوشته شد که در سال 1341 به چاپ رسید. پیش از "روزنه آبی" او نخستین نمایشنامهاش را با عنوان "از دست رفته" قلم زد که خود آن را خام میانگارد. در سال 1338 "باران" اولین داستان برجسته او برنده جایزه اول مسابقه داستان نویسی مجله اطلاعات شد. در همین سال در کنکور پزشکی موفق شد اما سال بعد در رشته علوم اجتماعی پذیرفته شد و همزمان مجموعه داستانهایش با عنوان "جاده" را در مجله اطلاعات جوانان و نیز "کوچه" را در ماهنامه سخن به چاپ رساند.
پس از چاپ "جاده" در سال 1349 داستان نویسی را رها میکند و در مسیر شکوفایی حقیقی گام برمیدارد. بدین ترتیب با شاملو آشنا شد که او را به شاهین سرکیسیان معرفی کرد. در سال 1340 دوره یک ساله تربیت معلم را گذراند و با حکم رسمی وزارت خانه معلم شد. سال بعد کارش را با تدریس در کلاس سوم دبستان بامشاد و ششم دبستان شهرام در جنوب تهران آغاز کرد. در همین سال به عضویت گروه ادبی "طرفه" درآمد. در همین سال بود که با جلال آلاحمد در دفتر "کتاب ماه" آشنا شد و جلال چاپ "روزنه آبی" را مشروط به اصلاحاتی کرد که از سوی رادی مقبول نبود و در نتیجه این نمایشنامه در "کتاب ماه" چاپ نشد، "روزنه آبی" شکاف عقیدتی بین دو نسل قدیم و جدید را بیان میکند و از تاریخ چاپ این اثر، رادی به عنوان نمایشنامهنویس مطرح شد و این تولدی دوباره در عرصه نمایشنامهنویسی گیلان بود که حکایت "پیله آقا" بازاری خشکی است که از ثروت مناسبی برخوردار است و با بزرگان شهر، رفت و آمدی دارد و باقی داستان او با اعضای خانوادهاش است.
اکبر رادی با سابقه سیودو سال تدریس در رشته ادبیات سال چهارم دبیرستان، ادبیات نمایشی انستیتو مربیان امور هنری، نمایشنامهنویسی مقطع کارشناسی دانشگاه تهران و نمایشنامهنویسی کارشناسی ارشد دانشگاه هنر، در سال 1373 از تدریس بازنشسته شد.
زندهیاد اکبر رادی در حالی در 5 دی ماه سال 1385 چشم از جهان فروبست که در طول حیات خود بیش از 35 نمایشنامه به رشته تحریر درآورد. نمایشنامههای"ملودی شهر بارانی"، "آهنگهای شکلاتی"، "هملت با سالاد فصل"، "شب روی سنگفرش خیس"، "لبخند باشکوه آقای گیل"، "ارثیه ایرانی"، "آهسته با گل سرخ"، "آمیز قلمدون"، "تانگوی تخم مرغ داغ" و... از جمله نمایشنامههای زندهیاد رادی هستند.