اما از همه‌ی این‌ها مهمتر اینکه چطور می‌شود روحانی بود و طنزپرداز. آن هم برای بچه‌ها. اما او آمده بود تا ساختارشکن باشد. باهوش بود و خوش ذهن و به دور از دغدغه‌های سیاسی. آمده بود که تا آخر طلبه بماند. با دو دست می‌نوشت و چه خط خوشی داشت. با کلمات نقاشی می‌کرد و با نقاشی، کلمه می‌ساخت و بچه‌ها دوستش داشتند. مردی که کودک درونش همچنان کودک بود.
و ورد زبانش اینکه: النجاته فی الصدق (راه نجات در صداقت و راستگویی است).
حجت‌الاسلام محمدحسن راستگو کارشناس حوزه تعلیم و تربیت و از مجریان و مربیان مذهبی در حوزه کودک و نوجوان، صبح روز یکشنبه دوم آذر براثر سکته مغزی در قم از دنیا رفت. او 67 ساله بود.
حجت‌الاسلام راستگو که به‌واسطه حضورش در برنامه‌های تلویزیونی به‌عنوان "عمو راستگو" شناخته می‌شد، بیش از سه دهه برای گروه سنی کودک و نوجوانان برنامه‌های تلویزیونی اجرا می‌کرد و به مخاطبان خود تعالیم دینی می‌آموخت.
محمدحسن راستگو در 1332 در مشهد به دنیا آمد. او به‌عنوان محقق، کارشناس، برنامه‌ریز و مجری از 1358 تا 1382 با صدا و سیما همکاری می‌کرد.
راستگو مبتکر شیوه خاصی از آموزش و تفریح برای کودکان و از اولین مجریان و کارشناسان مذهبی برنامه‌های کودک در حوزه کودکان و نوجوانان پس از انقلاب بود. لحن شیرین در عین حال اجرای نقاشی با گچ با هر دو دست به‌طور هم‌زمان، همراه با قصه‌گوئی در برنامه از جذابیت‌های کار زنده‌یاد راستگو بود.
او در برخی کشورهای آسیایی، آفریقایی و اروپایی نیز به اجرای برنامه پرداخت.
عبدالعلی علی عسکری رئیس رسانه ملی در پی درگذشت حجت‌الاسلام راستگو از او به‌عنوان "راوی صادق و صمیمی بچه‌های ایران اسلامی" یاد کرد و نوشت: "این روحانی وارسته با ابتکارهای خویش در حوزه تعلیم و تربیت به چهره‌ای ماندگار میان نسل‌های بعد از انقلاب اسلامی تبدیل شد."
سی و یک نما درگذشت این چهره دوست‌داشتنی حوزه کودک و نوجوان را تسلیت می‌گوید و برای خانواده او آرزوی شکیبایی دارد.
