اما دغدغه ما از این چند خط چیز دیگری است.شاید بد نباشد که یکی از موضوع های دورهمی به "دروغ های باور کردنی" بپردازد و تدرویج دروغگوئی توسط افراد معروف و مشهوری که مردم قرار است از آنها الگو برداری کنند و این تقلید می تواند به مراتب از الگو برداشتن از یک لباس عجیب خطرناکتر باشد. 

چرا "الهام حمیدی" بازیگری که همیشه از او تصویری از صداقت و معصومیت داریم باید فراموش کند که گاه صحبت ها ثبت می شوند و البته حضورها. چرا خواننده ای که در برنامه ای گفتگو محور در سالهای دور سنش را اعلام کرده ، حالا به یکباره چندین سال جوان می شود ، چرا بازیگری که فرزند سی و دو ساله دارد ، تولد چهل و پنج سالگی اش را جشن می گیرد، چرا کارگردانی که تا چند سال پیش دیپلم اقتصاد داشته ، حالا می گوید در دانشکده هنرهای زیبا تحصیل کرده و....
و باز بر می گردیم به الهام حمیدی که چرا بازیگر "خیلی دور، خیلی نزدیک" که سال 86مهمان برنامه "شب شیشه یی" رضا رشید پور بود و از زندگی زناشوئی اش صحبت می کرد و در مجامع و مجالس آن سالها هم همراه همسرش شرکت داشت ، به راحتی در دوربین نگاه می کند و می گوید تا به حال ازدواج نکرده است.اینکه دوست نداشته باشیم کسی در زندگی خصوصی ما سرک بکشد حق طبیعی و محترم هر کسی است و هنرمندان حق دارند "حریم خصوصی" داشته باشند و در مورد زندگی خصوصی شان حرف نزنند ،اما رواج جسارت دروغ گفتن به نظر شایسته نمی آید
تاثیری که یک هنرمند روی مخاطب و به خصوص جوان ها می تواند داشته باشد قابل قیاس با هیچ قشری نیست و این جای تامل دارد که چطور به جائی رسیدیم که یک هنرمند بی دغدغه این اعتماد را دارد که هر کذبی از جانب اوقابل پذیرش است.