تهیه کننده ای که تیتر "علی عباسی تقدیم می کند"  مثل امضائ آلفرد هیچکاک و برگرفته از همان به امضای فیلم های عباسی بدل شده است و معمولا نوید دیدن یک فیلم خوب را می دهد.

هفته کذشته ،هشتمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان در حالی برگزار شد که «علی عباسی» به عنوان یکی از تهیه‌کنندگان سال‌های دور سینما،مهمان افتخاری این مراسم شد و از دلتنگی که با کناره گرفتن از سینمای ایران دارد گفت و مدعوین را تحت تاثیر قرار داد و اشک بعضی از خانم ها را نیز جاری کرد.

علیرضا داوود نژاد بعد از برگزاری مراسم تجلیل خود گفت: گذشته چیز بسته بندی شده ای نیست و آینده می آید تا دوباره گذشته را باز تعریف کند. به خاطر دارم زمانی که فیلم سینمایی «نازنین» را کار کردم با تهیه کننده ای آشنا شدم که نگاهش با دیگر تهیه کنندگان متفاوت بود، هر کاری که می خواستم انجام می دادم و او هم قبول می کرد. او از من به عنوان یک کارگردان جوان حمایت کرد و حتی دستمزدی با مبلغ 90 هزار تومان در آن زمان به من داد.حتی زمانی که خواستم چهره گوگوش را برای این فیلم از چهره همیشگی اش خارج کنم و گریمی متفاوت را برای صورت او در این فیلم اجرا کنم باز هم با اینکه می دانست این فیلم نمی فروشد قبول کرد و همیشه پشت من بود. او کسی نیست جز علی عباسی که کمک کرد تا فیلمی متفاوت مانند «نازنین» را بسازم.

پس از پایان صحیت های علیرضا داوودنژاد ،علی عباسی  روی صحنه آمد و گفت: من بعد از سالها دوباره در سینمای ایران دیده شدم. آنچه که من در سینمای ایران انجام دادم ناشی از عشق بود و نتیجه آن تولید فیلم هایی مانند «تنگسیر»، «سوته دلان» و ده ها فیلم  دیگر بود اما متاسفانه پرونده کاری من در 34 سالگی بسته شد. البته تا سال 67 هم 2 فیلم سینمایی ساختم یکی با داوود نژاد و دیگری با زنده یاد علی حاتمی اما عدم موفقیت من با این 2 فیلم نشان داد که من دیگر اقتداری در سینمای ایران ندارم و آن زمان متوجه شدم که پرونده حرفه ای من بسته شده است.

وی ادامه داد: زمانی که به دفتر من آمدند و همه فیلم های من را بردند و گفتند که آنها را سوزاده اند دل من سوخت. این درحالی است که بعدها متوجه شدم به من دروغ گفته اند. خوشخبتانه طی این سال ها سینمای ایران را تعقیب کرده ام و شاهد حضور استعدادهای درخشان و جوان در سینمای ایران هستم.

علی عباسی تولید فیلم را از سال ۱۳۴۶آغاز كرد و آخرین فیلم او جعفرخان از فرنگ برگشته علی حاتمی بود كه به مشكل برخورد و فیلم پیش از كامل شدن متوقف شد، علی حاتمی آن را نیمه‌تمام گذاشت و محمد متوسلانی كاملش كرد كه اجازه‌ی نمایش نگرفت و پس از تغییر بسیار و فیلم‌برداری مجدد صحنه‌ها، در سال ۱۳۶۷روی پرده رفت و متأسفانه از هر نظر شكست خورد و این نقطه‌ ی پایانی بود بر كارنامه‌ی عباسی در آن زمان. 

کارنامه ی بیست سال تهیه کنندگی علی عباسی به این ترتیب است: سه جوانمرد (بهرام ری‌پور، ۱۳۴۶)، هنگامه (ساموئل خاچیکیان، ۱۳۴۷)، نعره طوفان(ساموئل خاچیکیان، ۱۳۴۸)، پنجره (جلال مقدم، ۱۳۴۹)،  ‌حسن کچل (علی حاتمی، ۱۳۴۹)، ‌رضا موتوری (مسعود کیمیایی، ۱۳۴۹)، رشید (پرویز نوری، ۱۳۵۰)، صمد و قالیچه حضرت سلیمان (پرویز صیاد، ۱۳۵۰)، لوطی (خسرو پرویزی، ۱۳۵۰)، ‌حسن سیاه (پرویز اسانلو، ۱۳۵۱)، تنگنا (امیر نادری، ۱۳۵۲)، تنگسیر (امیر نادری، ۱۳۵۲)، سازش (محمد متوسلانی، ۱۳۵۳)، ‌خانه‌خراب (نصرت‌الله کریمی، ۱۳۵۴)، شب غریبان (محمد دلجو، ۱۳۵۴)، بت (ایرج قادری، ۱۳۵۵)، بیدار در شهر (ایرج قادری، ۱۳۵۵)، شام آخر (شهیار قنبری، ۱۳۵۵)، نازنین (علیرضا داودنژاد، ۱۳۵۵)، ده بومی کوچولو (پیتر كالینسن، تهیه‌كننده‌ی مشترك، ۱۳۵۵)، خاکستری (محمد صفار، ۱۳۵۶)، سوته‌دلان (علی حاتمی، ۱۳۵۶)، شهادت (تلویزیون I.T.V انگلستان، ۱۳۵۷)، جایزه (علیرضا داودنژاد، ۱۳۶۱)، جعفرخان از فرنگ برگشته (علی حاتمی/ محمد متوسلانی، ۱۳۶۳).

علی عباسی (زاده ۱۳۲۲ - تهران) فارغ‌التحصیل اقتصاد و علوم اداری از دانشگاه تهران است.