یک اثر ماندگار از کامبوزیا پرتوی که غزل نوجوان را با آن به یاد داریم. در دوره ای که سینمای کودک و نوجوان جایگاهی داشت و فرشته طائر پور نیز یکی از تهیه کنندگان فعال این شاخه از سینما بود.
او بطور ناپیوسته همچنان در سینما حضور داشت تا اینکه سه سال پیش دوباره بازی او را دیدیم که هم در ایران و هم در جشنواره ها و سینمای بین الملل دیده و تحسین شد. حضور او در فیلم "آینه های رو به رو" ی نگار آذربایجانی در نقش یک زن جوان که در مسیر زندگی یک دختر "ترنس" قرار می گیرد. غزل شاکری و شایسته ایرانی بهترین گزینه هائی بودند که در این فیلم توانستند دست فیلمساز را برای روایت قصه و تصویرباز بگذارند.
و حالا نیز وی را در سریال پر مخاطب "شهرزاد" می بینیم که در قاب "حسن فتحی" خوش می درخشد. شخصیت رویا یا آذر که تا اینجا مثل دیگر شخصیت های کار، بسیار خوب از آب درآمده است و در برخی سکانس ها فوق العاده است. جالب اینکه غزل شاکری بهترین بازی اش را نه رو به روی شخصیت فرهاد (مصطفی زمانی) بلکه در سکانس های مادرانه اش خلق می کند. مثل سکانسی که پسرش کتک خورده و یا زمانی که به شدت مجروح است و خواسته ای جز دیدار پسرش ندارد و باید منتظر باشیم و در قسمت های بعدی ببینیم که این ظرافت در ایفای نقش چطور ادامه پیدا می کند (البته اگر قصه ی او را نغمه ثمینی طولانی تر نوشته باشد.)
بازیگرانی چون لیلا حاتمی، ترانه علیدوستی، باران کوثری، پگاه آهنگرانی، ساعد سهیلی، مهراوه و ملیکا شریفی نیا یا غزل شاکری نمونه هائی هستند که ثابت می کنند که شهرت و موقعیت پدر یا مادرشان گر چه حکم کارت ورود برای آنها را داشته اما کارت شناسائی را خودشان به عنوان یک هنرمند ارزشمند اخذ کرده اند وآنها نخست وام دار نام والدین و سپس آبروی نام آنها شده اند. دور از ذهن نیست اگر با نگاهی کوتاه بازیگرانی را بیابیم که به واسطه ی پدر و مادر جلوی دوربین رفته و می روند اما هر روز از روز پیش بیشتر از نگاه مخاطب دور شده و به کار تحمیل می شوند تا جائی که حتی در بعضی موارد، جراحی های متعدد پلاستیک هم چاره ساز نمی شود حتی برای سینمای بدنه.
در اینکه بازیگری، ورود به آن و حضور در پروژه های قابل قبول این روزها دستخوش مافیای خاصی شده، شکی نیست اما مخاطب این هنر بسیار با هوش است و تیزبینانه انتخاب می کند.
شناسه: غزل شاکری بازیگر و طراح صحنه و لباس است. اولین حضور وی در سینما در سال ١٣۶۶و با ایفای نقش در فیلم «ماهی» به کارگردانی کامبوزیا پرتوی همراه بوده است. از جمله سوابق هنری وی می توان به ایفای نقش در فیلم هایی نظیر «ماهی»(کامبوزیا پرتوی، ١٣۶۶)، «گلنار»(کامبوزیا پرتوی، ١٣۶٧)، «وقتی همه خواب بودند»(فریدون حسن پور، ١٣٨۴) و طراحی صحنه و لباس فیلم های «وقتی همه خواب بودند»(فریدون حسن پور، ١٣٨۴) و «آینه های روبرو»(نگار آذربایجانی، ١٣٨٨) است و حال نیز در سریال شبکه خانگی "شهرزاد " (حسن فتحی) او را می بینیم.
