** در حالی که سال های گذشته بخشی از منتقدین ، عموما نقد کوتاهی در زمان جشنواره و آن هم در مورد تعدادی از فیلم ها و به صورت یادداشت های کوتاه می نوشتند و معمولا هر منتقدی به فیلم هایی می پرداخت که یا نگاه مثبتی به آن داشت و یا نگاه منفی و یا نگاهی سفارشی و بعضی از فیلم ها را "عددی" نمی دیدند تا در موردش بنویسند اما امسال، «از فیلم نوشتن» بسیار با پشتکار و رقابتی ، حیثیتی و گاه حتی ناموسی شده بود، یادداشت هایی بلند تر از حد و اندازه مناسب جشنواره که پیش از این نقد مفصل هر فیلم به زمان اکرانش موکول میشد.

** تفاوت اساسی دیگر در جشنواره امسال پیشرفت قابل توجه در شاخه های فنی -هنری و دور شدن از روایت و قصه گویی و ویژگی سرگرم کننده بودن فیلم ها بود و البته پیشرفتی قابل اعتنا در بازی ها، تا جایی که انتخاب بهترین ها در بخش رقابت بازیگران مرد ، این شاخه را به «گروه مرگ » بدل کرده است، بازی های خوبی که موجب قربانی شدن بازی های دیگر میشوند و این قربانی شدن لازمه و حقیقت هر رقابتی است. اما نکته قابل تاسف اینکه در این رقابت تنگاتنگ و حساس، کسانی هم انتخاب شدند که گرچه خوب بودند (مگر عطاران می شود بد هم باشد)اما درخور این رقابت دشوار نبودند. مثل رضا عطاران برای فیلم "مصادره"که تیپ تازه ای از او نبود و این رضا عطاران را قبلا هم بارها دیده بودیم و بی هیچ تردیدی میشد بازیگر دیگری را جایگزین او در نامزدی بهترین بازیگر مرد کرد که الان بیش از هر کس، بازی "میلاد کی مرام" در فیلم امیر به نظرم می رسد

**از طرفی در بخش بازیگر مکمل مرد،حضور"جمشید هاشم پور" دربین اسامی که از به نظر می رسد سینما در مورد وی وجدان درد دارد که بی هیچ دلیل منطقی و به بهانه یک حضور کوتاه در فیلم دارکوب ، نام این بازیگر برجسته را می بینیم. و این انتخاب کاملا سلیقه ای در حالی است که جای خالی "جواد عزتی" ، "حمیدرضا آذرنگ" یا "ساعد سهیلی" حیرت آور به چشم می آید و البته انتخاب عجیب "پژمان جمشیدی" برای فیلم هایلایت به رغم حضور بازیگرانی که حتی در فیلم های ضعیف، با قدرت ظاهر شدند.(البته این دلیل نمی شود که اصحاب رسانه با شنیدن نام وی در بین اسامی در نشست رسانه ای اعلام اسامی نامزدها، یک صدا بخندند، همین که تعجب می کردند کافی بود چرا که امسال بازی های شایسته تر از بازی خوب او هم دیدیم).

**در گروه بازیگران زن نقش اول که جایگاه " مهناز افشار" که به قول خودش: " من مهناز افشار هستم"، با هیچ پارامتری دیگری به جز سوپر استار بودن وقرارداد تهیه کننده!!!بازیگر اصلی فیلم دارکوب نمی شود،اگر نام "سارا بهرامی" در بین این اسامی نبود ، میشد فاتحه این بخش را خواند که خب با درایت هیئت داوران دوبازیگر نقش اول برای فیلم دارکوب درنظر گرفته شده است .

ضمن اینکه اگر با اغماض قبول کنیم که بازی و تاثیر شخصیت مهناز افشار در فیلم دارکوب، موازی سارا بهرامی است، بر خلاف نظر "خسرو نقیبی" منتقد خوب سینما در برنامه هفت ، اینکه دو بازیگر نقش اول در یک فیلم وجود داشته باشد ،در نقش های موازی دنیا نیز رایج است مثل سوزان ساراندون و جینا دیویس در فیلم "تلما و لوییز" ریدلی اسکات که هر دو برای نقش اول زن کاندید اسکار شدند و اگر قرار بود فستیوالی برای فیلم های کمدی وجود داشته باشد و در بین آن فیلمی از لورل و هاردی محک زده شود ،جایگاه هر دو به عنوان نقش اول در کنار هم قرار می گرفت.اما شخصیت به شدت اغراق شده و کاملا سفید مهناز افشار چیزی نبود که چه در نقش یک و چه در نقش دوجایی برای درخشش این بازیگرتوانمند داشته باشد.

**در مورد بازیگران زن اتفاق عجیب دیگر کاندید شدن "ماهور الوند" است که گرچه بازیگر جوان و آتیه داری است اما در فیلم مصطفی کیایی ، ویژگی خاصی برای نامزد شدن نداشت. این را هم باید اضافه کنم ، بر عکس سال گذشته که بیشتر فیلم ها با محوریت زن و دغدغه هایش بود، امسال به جز فیلم عرق سرد (که داوران برای بازیگران زن این فیلم سنگ تمام گذاشته اند) فیلم های دیگر بستری مناسبی برای هنرنمایی بازیگر زن نبود و در بعضی از فیلم ها به طور کل "بازیگر زن" وجود نداشت

**عدم توجه به صحنه ها و قاب های کم نظیر فیلم حمید نعمت اله درلوکیشن های بکر فیلم "شعله ور" هم از شگفتی های دیگر اسامی نامزدهاست .

** در مقابل ، یکی از اتفاق هایی که در این انتخاب ها با آن کاملا همسو بودم، توجه نکردن به قاب های عمدتا بی منطق کوتاه و کراپ شده در فیلم "امیر" بود که به جز در مورد دیده نشدن بچه که می توانست یک ابتکار بدیع برای روایت پنهان و نا دیده قصه باشد ، در موارد دیگر نقشی جز آزار بصری نداشت

**انتخاب دو فیلم "جاده قدیم" منیژه حکمت و "کار کثیف" خسرو معصومی که هر دو این کارگردانان پس از سال ها فیلم ساخته بودند و هر دو کار ، ضعیف ترین فیلم های جشنواره محسوب می شوند و گرفتن شانس حضور در این رقابت مهم سینمایی از دو فیلم دیگر ، بها دادن بیش از حد به فیلم "کامیون" کامبوزیا پرتوی، نشان داد که داوران دو بخش انتخاب فیلم ها و انتخاب برگزیدگان جشنواره نگاه محترمانه ای به سه فیلمساز قدیمی داشته اند تا سینمای آنها را دوباره زنده کنند.خلاصه اینکه "رفیق باید معرفت داشته باشد"!!!

و در آخر
تا ساعاتی دیگر در مراسم اختتامیه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر برگزیدگان این دوره نیز معرفی خواهند شد و پرونده ای بسته می شود که بهانه ای است تا در شرایطی بهتر و با وقتی بیشتر درباره فیلم ها وانتخاب ها و حواشی جشنواره بگوییم و بشنویم.
و به امید آنکه در سال های بعد هر یک از اصحاب رسانه و منتقدین در جشنواره فیلم فجر"یک جای پارک" داشته باشند.