دوشنبه, 01 شهریور 1395 23:37

نگاهی به فیلم "لانتوری" ساخته رضا درمیشیان / فاصله قربانی تا مجرم به کوتاهی یک نفس عاشقانه

نوشته شده توسط
این مورد را ارزیابی کنید
(1 رای)
نگاهی به فیلم "لانتوری" ساخته رضا درمیشیان / فاصله قربانی تا مجرم به کوتاهی یک نفس عاشقانه نگاهی به فیلم "لانتوری" ساخته رضا درمیشیان / فاصله قربانی تا مجرم به کوتاهی یک نفس عاشقانه

هما گویا (سی و یک نما) – "لانتوری" سومین ساخته ی بلند "رضا درمیشیان"  روی یکی از بحث برانگیزترین و جنجالی ترین معضل های اجتماعی یعنی اسیدپاشی در حالی دست گذاشته که نگاه مستتر آن فراتر از اسیدپاشی و قصاص به  کالبدشکافی زندگی تباه شده ی قشری از جوانان سرخورده ی اجتماع می پردازد که در عین مجرم بودن،قربانی شرایط خود هستند.

لانتوری فیلمی است که با یک سکانس خوب، مبهم و کنجکاوی برانگیز نمای نزدیک (به نوعی بهترین سکانس فیلم که پوستر لانتوری هم برگرفته از همین است) شروع می شود، به درستی پیش می رود و با قدرت به پایان می رسد بی آنکه کوچکترین خللی در ریتم و قصه گوئی داشته باشد و در این میان سکانس های مستندگونه  واکاوی این اتفاق از زبان اقشار مختلف جامعه که به نوعی با موضوع و کارآکترها در ارتباط بودند هوشمندانه ترین بخش آن محسوب می شود، موردی که چند دهه پیش وودی آلن از آن به درستی در "پول را بردار و فرار کن" وام گرفته بود و مورد تحسین قرار گرفت.دستمایه ای که نه فقط هوشمندانه بلکه زیرکانه توانسته  در لایه های قصه، نگاهی سیاسی - اجتماعی – دینی  به مسئله "قصاص" داشته باشد واز هر سو ، هر طیف موافق و مخالف را به چالش با خود بکشد. به همین دلیل در سی چهارمین جشنواره ی فیلم فجر در کنار اصحاب رسانه و هنرمندان، اهل سیاست هم به تماشای این فیلم نشستند.

lantouri36.jpg

پاشا (نوید محمدزاده)یک جوان سرخورده از اجتماع و بی هویت است با دوگانگی شخصیت.شخصیت هائی که رو به روی هم قرار می گیرند .او دوقطبی نیست و هر چه در شخصیت وی نهفته را از جامعه گرفته است. پاشا از یک طرف عضو گروهی شرور و بزهکار به نام "لانتوری" است و از طرفی دیگر بزرگترین دغدغه اش برآورده شدن آرزوهای کودکان پرورشگاهی است که گذشته ی پراز آرزوی تلف شده اش را به یاد او می آورد. نکته ی حساس این ماجرا اینکه این دسته افراد به شدت مستعد به وابسته شدن هستند و عاشقی برای آنها مفهومی متفاوت و حساس تر و گاه غیر منطقی نسبت به آدم های عادی دارد چرا که همه ی نداشته هایشان را شامل می شود. چیزی که مریم متوجه آن نیست که چطور دارد  رویاهای سیاه و سفید پاشا را رنگی  و نا خواسته و بی توجه او را عاشق خود می کند. اشتباهی که متاسفانه در جامعه امروزی ما زیاد پیش می آید و لطیف ترین نگاه را به آن "حمید جبلی" در فیلم صادقانه اش "خواب سفید" داشت.

lantouri3.jpg

 مریم پالیزبان در نمایی از فیلم «لانتوری» ساخته رضا درمیشیان

 مریم (مریم پالیزبان) یک ژورنالیست – عکاس و فعال اجتماعی است که دغدغه اش مسئله ی قصاص است. او سعی می کند از خانواده قربانیان رضایت بگیرد تا از حق قصاص بگذرند و مدام با این گفته مواجه می شود که  "تو نمی توانی احساس قربانی یا اولیای دم را بفهمی".

حالا او یک قربانی است. مریم به سینه ی عشق پاشا دست رد میزند و پاشا روی صورت مریم اسید می پاشد و حالا مریم است که باید بین قصاص و بخشش انتخاب کند. او انتخاب می کند. نه از سر ترحم ، نه اینکه کینه اش تمام شده و نه اینکه یک آدم مهربان و از خود گذشته است. او هدفی بالاتر دارد چیزی که "لانتوری" را یک فیلم محکم و هدفدار می کند. مریم ، پاشا را می بخشد چون حالا با این چهره ی متلاشی شده می تواند محکم و با قدرت سراغ قربانی ها و خانواده شان برود و از آنها بخواهد تا از قصاص بگذرند.این تنها نقطه ی امیدی است که در زندگی از دست رفته اش باقی مانده و به او بهانه ی زندگی می دهد.

lantouri16.jpg

باران كوثرى در فیلم «لانتوری»

گفتنی است که اگر درمیشیان خرده اغراق های سلیقه ای  (مثل سکانسی که پزشک مسئول قصاص پاشا در پزشک قانونی قبل از اقدام به کار بیسکوئیت با چای می خورد و یا بعضی گوشه زدن های بی تاثیر سیاسی)را حذف می کرد ، سطح کار از اینکه هست بالاتر می رفت.

شاید داستان پر سر و صدای "آمنه بهرامی" از قربانیان اسیدپاشی، تلنگری بود به یک طرح خوب و غیر تکراری برای ساخت یک فیلم پرکشش سینمائی اما درمیشیان از این طرح به بهترین نحو استفاده کرد و آن را هدر نداد و انتخاب "نوید محمدزاده" (که در حقیقت کشف استعداد او توسط درمیشیان در "عصبانی نیستم" دیده شد) و "مریم پالیزبان"  گزیده کارو کاردان از نکات ویژه ی لانتوری است که البته همه ی بازیگران در آن به خوبی ایفای نقش می کنند (گرچه همه ی بازی ها در سایه ی درخشش نوید محمدزاده کمرنگ می شود). در این میان شخصیتی که خوب در نیامده  "باران کوثری" است که هیچ نوآوری در بازی اش دیده نمی شد و یا اینکه درخشش او در "کوچه ی بی نام" انتظار ما را بیشتر می کند و یا نقشش به خوبی نوشته نشده  و به قول دوستان درنیامده است.

lantouri35.jpg

 

گریم مريم پاليزبان در فیلم «لانتوری»

 

از نظر فنی، کات های زیاد از حد در فیلم لانتوری که می تواند به یک فیلم ضرر بزند  در لانتوری جذابیت آن را بیشتر کرده است و باز هم تدوین جادوئی "هایده صفی یاری "از ویژگی های این  فیلم هم محسوب می شود که در کنار فیلمبرداری اشکان اشکانی، موسیقی کیوان کلهرو گریم مهرداد میرکریمی ،فیلم درمیشیان را جلوه گر تر کرده است. فیلمی که با حاشیه ساخته شد، با حاشیه به جشنواره رسید و حالا در کنار حاشیه ها از موفق ترین های اکران است.

lantouri7.jpg

نويد محمدزاده، باران كوثرى و مهدی کوشکی در نمایی از فیلم «لانتوری»

کارگردان، نویسنده و تهیه کننده: رضا درمیشیان ــ مدیر فیلمبرداری: اشکان اشکانی ــ تدوین: هایده صفی‌یاری ــ موسیقی: کیهان کلهر ــ طراحی و ترکیب صدا: محمدرضا دلپاک ــ مدیر تولید: محمدرضا منصوری ــ طراح چهره‌ پردازی سه بعدی: عبدالله اسکندری ــ طراح چهره‌ پردازی: مهرداد میرکیانی بازیگران: نويد محمدزاده ، مريم پاليزبان، باران کوثری،رضا بهبودی، مهدی کوشکی، بهناز جعفری، فاطمه نقوی، پریوش نظریه، نادر فلاح، اردشیر رستمی، حسین پاکدل، بهرنگ علوی ، ستاره پسیانی، بهرام افشاری، سیاوش چراغی پور، کاظم سیاحی، سجاد تابش، یسنا میرطهماسب، وحید قاضی زاهدی، هادی احمدی، شهریار فرد، امیرحسین طاهری، امیر رضا رنجبران، میثم نوروزی، علیرضا خاتمی، رضا رباط جزی، حامد اسماعیل زاده ، پانته آ غدیریان، محمد حسین پور، نظام  کیایی و...

 

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید