از طرفی دیگر:

حتی اگر خانم خوشکام، خود به شخصه هم رزومه‌ای درسینما نداشت، چطور ممکن است همسر علی حاتمی، مادر لیلا حاتمی و مادرِ همسرِ سابق علی مصفا که همچنان رابطه‌ی دوستانه و صمیمانه‌ای با مادر دو فرزند خود دارد و خود را مثل پسر برای زری‌خوشکام می‌دانست و دیروز هم این را ثابت کرد، از دنیا برود و دوستان و آشنایان و البته همکاران آنها در این مراسم حضور نداشته باشند؟ این جای تعجب دارد.

البته نه برای آنهایی که روحیات لیلا حاتمی را می‌شناسند.

سادگی این مراسم به دل می‌نشست و درهم شکستگی لیلا حاتمی دل را بسیار می‌سوزاند اما سادگی مفهوم خاصی دارد که در این مراسم با علامت سوال‌هایی توام شده بود.

خانم زری خوشکام از چه فوت کردند؟ این هم به کسی مربوط نبود. حریم شخصی تا...علت فوت!

جالب است بدانید لیلا حاتمی همین روند را چندی پیش در مراسم تشییع و خاکسپاری مادر اندیشمندِ علی مصفا نیز اعمال کرد به رغم اینکه دیگر نسبتی نداشت و در حالی که بستگان درجه یک این بانوی ارزشمند مشغول مراسم بودند، لیلا حاتمی جلوی عکاسی (عکاسان رسمی و نه موبایلی) را می‌گرفت و حتی اصرار داشت که باید عکس‌ها را پاک کنند.

به هر حال چه ترفندی موجب شد تا دیروز چنین برگزار شود یقینا هوشمندی و تفکر خاصی می‌خواست که به نظر می‌رسد صاحبان این تفکر موفق بودند و چقدر خوب که تشییع این خانم سیاسی هم نشد.

اما این را هم بگویم که هم علی حاتمی فقید و هم زنده یاد زری خوشکام هر دو مردم‌دار بودند، بخصوص خانم خوشکام. (در نوجوانی، زمان هزاردستان چند بار از نزدیک دیده بودمشان. لیلا حاتمی که چند سالی از من کوچکتر است، همان موقع هم حوصله‌ی کسی را نداشت).

از تنها دخترشان مردم‌دارتر بودند و همراه‌تر.

علی حاتمی هرگز تا زنده بود قدرِ جایگاهش در تاریخ سینمای ایران را ندید اما یکی از باشکوه‌ترین مراسم تشییع و خاکسپاری را داشت که گویای همه چیز بود.

شاید به قول خودش:

"همه‌ی عمر دیر رسیدیم"

روحشان شاد و خداوند به بازماندگان بخصوص خانم لیلا حاتمی صبر و آرامش بدهد

هما گویا