در ابتدای این مراسم ادای احترامی صورت گرفت به شهید محسن حججی. در ادامه با زنده نگاه داشتن یاد و خاطره‌ی علی معلم، لوح تقدیری به آذر معماریان تقدیم شد.

در این زمان کلیپی برای زنده یاد علی معلم درنظر گرفته شده بود که عموما به مراسم تشییع پیکر او می پرداخت و ای کاش او را زنده تر در این مراسم می دیدیم.

این مراسم حاشیه‌های غریبی هم داشت که به مهم ترین و قابل توجه ترین آن‌ها برای آگاهی مخاطبانمان اشاره می‌کنیم:

پررنگ ترین حاشیه امشب انتقاد جمشید مشایخی با لحنی که از وی توقع نمی رفت به نگاه یک سویه به بازیگری خاص بود، که در ادامه غلامعباس فاضلی به شعله‌ی این آتش با اشاره‌ی مستقیم به فرد مورد نظرِ جمشید مشایخی، با حرف هایی که بیشتر به خصومت شخصی فاضلی شبیه بود دامن زد.


در ادامه نوید محمدزاده که برای اهدا جایزه آمده بود در پاسخ به این انتقادها، گفت: ای کاش بدانیم که چه می‌گوییم و احترام بگذاریم به کسی که او را آقای بازیگر می نامیم و صرفا بازیگری نبوده که طی سی سال اخیر فقط نقش پیرمرد بازی کند. به نظر می رسد این کنایه نوید محمد زاده قهرمان این روزهای سینما هم چندان شایسته نبود و اگر چنین کنایه ای نمی زد میشد به احترام کلامش ایستاد و کف زد.

منوچهر شاهسواری اظهار داشت: دلم می خواست سالن را ترک کنم. از نوید محمدزاده و حامد بهداد ممنونم که به ما احترام یاد دادند. نسل ما عاشقی را باید یاد دهد اما وای بر نسلی که تنفر را به ما یاد بدهد.

جعفر پناهی کارگردان فیلم برگزیده بادبادک سفید هم در بخشی از سخنانش روی صحنه‌ی جشن منتقدان سینما گفت: ما نمی گوییم دولتی ها فیلم نسازند اما اگر صد سالن به آنها می دهید یک سالن هم به ما بدهید!

ای کاش فرصتی پیش بیاید تا خالق فیلم هائی چون "دوزن"، "واکنش پنجم" ، "سوپر استار"و یا "آتش بس 2" باور کند که فیلم جدیدش مورد پسند نیست و از این خانم توانمند سینمای ایران انتظار بیشتری داریم وگرنه هیچ چیز نمی توانست مانع دیده شدن فیلمش شود همانطور که هیچ تحریمی از تحسین فیلم "عصبانی نیستم" نکاست.

هادی حجازی فر موقع گرفتن جایزه بهترین بازیگر نقش مکملش در بستر طنز، درخشش و لیاقت "نوید محمدزاده" را در سال های اخیر مطرح کرد و خطاب به او گفت که مگر این نوید می گذارد کسی جایزه بگیرد.

حامد بهداد که به نظر می رسید مقداری وزن کم کرده، مثل یکی دو سال اخیر با چهره ای بی لبخند برای دریافت جایزه اش روی صحنه رفت و باز هم از عباس کیارستمی گفت و اینکه از جنگ بدش می آید و جایزه اش را تقدیم کرد به نگاه شهید محسن حججی که جاودانه شده است.

التهاب جشن موجب شد تا تمرکز لازم برای بزرگداشت "جمشید هاشم پور"که برای بخش های انتهائی مراسم در نظر گرفته شده بود با آن حس و حالی که در شانش بود صورت نگیرد و عرصه آنقدر به برخی تنگ آمده بود که حتی با ترانه ماندگار و زیبای "ماه و ماهی" هم حال کیف کردن نداشتند.گر چه که بسیار مورد تشویق قرار گرفت.

گوهر خیر اندیش بی حاشیه هم با پای آسیب دیده اش از خبرنگاران خواست که در پوشش خبری کمی مراعات کنند که مراعات نشد.

فرزاد حسنی هم خواهش کرد که بعضی از گفته ها و تصاویر منتشر نشود که به کسری از ثانیه متاسفانه منتشر شد.

در مراسم امشب حال داریوش مهرجوئی بزرگ کارگردان ایران هم چندان مساعد نبود که امیدواریم به زودی او را تندرست روی صندلی کارگردانی اش با فیلمی چون "لیلا" ببینیم.

امشب، حتی صحبت های بانوی اردیبهشت، رخشان بنی اعتماد هم نتوانست مسیر فکری حاضران در مراسم را تغییر دهد و چه شب سختی  برای جعفر گودرزی است با این اتفاق های پیش بینی نشده.


جوایز و برندگان:

دیپلم افتخار بهترین موسیقی متن: ستار اورکی برای فيلم ویلایی ها

جایزه بهترین موسیقی: سهراب پور ناظری برای فیلم رگ خواب

تندیس بھترین طراحی صحنه و لباس: بهزاد جعفری طادی برای ماجرای نیمروز

تقدیر و بزرگداشت جمال امید نویسنده و مورخ پیشکسوت سینما
دیپلم افتخار بهترین چهره پردازی: ایمان امیدواری برای فیلم خفگی

دیپلم افتخار بهترین تدوین: بهرام دهقانی برای فیلم خفگی

دیپلم افتخار بهترین بازیگر مکمل مرد: هادی حجازی فر برای ماجرای نیمروز

 دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد: کورش تهامی برای رگ خواب