النور کاپور در اورنج کانتی بزرگ شد و در دورانی که دستیار کارگردان هنری «جنون 13/“Dementia 13.»  در سال ۱۹۶۳ بود که نخستین تجربه کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا و به تهیه‌کنندگی راجر کورمن است با  فرانسیس آشنا شد. النور دانش آموخته طراحی در دانشگاه یو‌سی‌ال‌ای بود. آن‌ها چند ماهی با هم قرار گذاشتند و پس از بارداری النور به طور رسمی در ماه فوریه ۱۹۶۳ در لاس وگاس ازدواج کردند.

النور کوپولا فیلم‌ساز آمریکایی که برای ساخت مستندی درباره مراحل تولید فیلم معروف «اینک آخرالزمان» ساخته همسرش فرانسیس فورد کوپولا شناخته می‌شود در ۸۷ سالگی درگذشت. مستند برنده جایزه امی «قلب‌های تاریکی: آخرالزمان یک فیلم‌ساز» درباره فرآیند دشوار ۲۳۸ روزه ساخت «اینک آخرالزمان» است.

کوپولا بعداً اولین فیلم داستانی‌اش را با نام «پاریس می‌تواند صبر کند» نویسندگی و کارگردانی کرد؛ داستانی عاشقانه با بازی دایان لین، الک بالدوین و آرنو ویار که برای نخستین بار در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو در سال ۲۰۱۶ به نمایش درآمد. دومین فیلم او نیز با عنوان مجموعه درام «عشق عشق است» در سال ۲۰۲۰ ساخته شد.

نخستین فرزند مشترک النور و فرانسیس، جیانکارلو فرزند بزرگ آن‌ها در ۱۹۸۶ در اثر یک سانحه در ۲۲ سالگی درگذشت، معمولا در فیلم‌های پدرش حضور داشت و دیگر فرزندان این زوج هنرمند شامل رومن (۱۹۶۵) و سوفیا (۱۹۷۱) وارد عرصه سینما شدند. آن‌ها در کودکی با بازیگری در فیلم‌های پدرشان شروع کردند و سرصحنه فیلم‌ها بزرگ شدند و در بزرگسالی مسیر حرفه‌ای را در سینما ادامه دادند.

النور در سال ۲۰۱۷ به آسوشیتدپرس گفته بود: «در خانواده ما چنین اتفاقی افتاد که همه یک جوری کسب و کار خانوادگی را ادامه دادند. ما از فرزندانمان این را نخواستیم یا انتظار نداشتیم اما آن‌ها خودشان وارد سینما شدند. یک زمانی سوفیا می‌گفت که میوه درخت دورتر از تنه درخت به زمین نمی‌افتد (معادل ضرب المثل فارسی:پسر کو ندارد نشان از پدر).»