«فردایی روشن‌تر» ساخته نانی مورتی از بخش مسابقۀ اصلی جشنواره فیلم کن نمایش داده شد. مورتی علاوه بر کارگردانی (و نویسندگی و تهیه‌کنندگی مشترک)، در نقش اصلی فیلم نیز بازی کرده است. این فیلم از بیستم آوریل در سالن‌های سینمای ایتالیا به نمایش عمومی درآمده است.
«فردایی روشن‌تر» سفری جذاب به میان مضامین محبوب کارگردان مانند سینما، کمونیسم، تراپی مشکلات عاشقانه، مسائل خانوادگی و مشاهداتی درباب جامعه است. سبک ساردونی معمولی و قوی نانی مورتی - که در فیلم قبلی او سه طبقه (Tre Piani) کمتر به چشم می‌آمد - اینجا به واسطه شوخی‌های کنایه‌آمیز بازگشته است.
داستان در زمان حال اتفاق می‌افتد، کارگردان جیووانی که نانی مورتی خودش نقشش را بازی می‌کند، با کمک همسرش پائولا (با بازی مارگریتا بای) مشغول ساخت آخرین فیلم خود است که در دهه پنجاه میلادی با شخصیت‌های انیو (سیلویو اورلاندو) و ورا (باربورا بوبولوا) می‌سازد و مضمونش قیام مجارستان است. داستان به طرز شگفت‌انگیزی با رئالیسم درهم می‌آمیزد، زیرا دختر جیووانی (والنتینا رومانی) عاشق یک مرد لهستانی (یرژی استور) می‌شود و شرایط ناجوری سرصحنه فیلمبرداری رخ می‌دهد و همچنین سروکله سرمایه‌گذاران کره ای در صنعت سینما پیدا می شود. متیو آمارلیک نقش یکی از سرمایه گذاران فیلم جیووانی را بازی می‌کند. زندگی شخصی جیووانی با ابعاد هنری کاراکتر او درهم می‌آمیزد.
پیتر بردشاو در گاردین از پنج، یک ستاره به تازه‌ترین فیلم نانی مورتی داده و نوشته است: در بخش رقابتی فستیوال فیلم کن، درام کمدی کارگردان ایتالیایی درباره‌ی یک فیلم‌ساز شکست خورده مملو از غیرکمدی و ضددرام است، یک اتلاف وقت کامل.
دیوید رونی در هالیوود ریپورتر اعتقاد دارد نانی مورتی یک فیلم نوستالژیک درباره‌ی سینما، سیاست و خودش، آن هم فقط برای طرفدارانش ساخته است: مورتی در نهایت تاریخ را بازنویسی کرده و در آن شادی و اتحاد را به جای ناامیدی انتخاب می‌کند، و آن نتیجه‌ی جایگزین را جشن می‌گیرد، در حالی که با آمیختن چهره‌های آشنا از آثار گذشته‌اش، به فیلمهای خودش اشاره‌ای محبت آمیز دارد...
شیرینی غیرقابل انکاری در این گونه برداشت‌ها وجود دارد. اما امید واهی فیلم به آینده‌ی سینما و قدرت شفابخشی‌اش، به حدی از خودراضی است که نمی تواند به عنوان بیانی از ایمان جمعی ثبت شود.
کارگردان پر کار ویم وندرس امسال با دو فیلم در جشنواره کن حضور دارد: یک فیلم داستانی در بخش رقابتی، روزهای عالی، و یک مستند به نام «آنسلم» که موضوعش اختصاص دارد به آثار هنرمند تجسمی معاصر آلمان آنسلم کیفر و در بخش ویژه نمایش داده شده است.
داستان فیلم درباره مردی است که به تنهایی در مکانی ساده زندگی می‌کند و زندگی‌اش کاملا عادی و تکراری است. از صبح تا شب کار می‌کند و به سختی با کسی حرف می‌زند. برخلاف همه انتظارهایی که از این کاراکتر می‌رود، ویم وندرس در فیلم روزهای کامل (روزهای عالی) که روز پنجشنبه در بخش رقابت اصلی فستیوال فیلم کن به نمایش درآمد، این کاراکتر را فقط یک نظافت‌چی توالت متواضع نشان می‌دهد که اوقات فراغتش را به عکاسی، موسیقی و کتاب اختصاص داده و سعی می‌کند کاراکتر لطیف و فلسفی او را بکاود. هیرایاما همینطور اشتیاق خاصی نسبت به درختان و عکاسی ازشان دارد تا آنکه طی ملاقات‌هایی ناگهانی به تدریج گذشته‌ی او آشکار می‌شود.
کوجی یاکوشو بازیگر مشهور ژاپنی نقش این کاراکتر عجیب و مسحورکننده (هیرایاما) را بازی کرده است. «روزهای عالی» در ژاپن فیلمبرداری شده و زبان آن ژاپنی است.
کاترین بریا کارگردان فرانسوی با فیلمی تازه به نام «تابستان گذشته» به کن آمده، فیلمسازی که به تابوشکنی مشهور است. «تابستان گذشته» درباره وکیلی به نام آن است که همراه همسر و دو دخترش در شهر پاریس زندگی می‌کنند تا اینکه پسر هفده ساله همسرش، تئو پیش آنها می‌آید.
آن رابطه نزدیکی با تئو پیدا می‌کند که زندگی خانوادگی و حرفه‌ی او را در خطر می‌اندازد. لئا دروکر برنده جایزه سزار بهترین بازیگر زن در سال 2019، نقش زن وکیل و ساموئل کریشر نقش لئو و اولیویه رابوردین نقش پی‌یر همسر را بازی می‌کنند.
«تابستان گذشته» دومین فیلم کاترین بریا در بخش رقابتی است. او سال 2007 با فیلم « آخرین مترس» به کن آمد. بریا «تابستان گذشته» را فیلمی در دسترس و بدون شکستن هیچ تابویی معرفی می‌کند. «تابستان گذشته» بازسازی فیلمی از کشور دانمارک به نام «ملکه قلب‌ها» است که سال 2019 از سوی کشور دانمارک به اسکار معرفی شد.
