فیلم سینمایی "گره گشا" یا ترجمه تحت الفظی عنوان به "فراماشین" جدیدترین اثر منتشر شده براساس دانش هوش مصنوعی، ساخته و نوشته الکس گارلند در انگلستان است که بازیگرانی چون دومنال گلیسون، اسکار ایزاک، آلیسیا ویکاندر در آن نقش آفرینی می کنند.
داستان این فیلم درباره جوانی برنامه نویس به نام کِیلب است که باید به خانه‌ی مدرن، زیبا و تک‌افتاده‌ی رئیس‌اش برود و در آن‌جا طی یک سری مراحل، درباره‌ی وجود یا عدم وجودِ هوش مصنوعیِ یک ربات به نام اِیوا، که رئیس‌اش آن را طراحی کرده، به قطعیت برسد. او بعد از جاگیرشدن در خانه، تلاش می‌کند با طرح سئوالاتی از اِیوا، پی به میزانِ هوش او ببرد و در همین حین است که حس می‌کند عاشق این رباتِ زیبا شده است…
این فیلم یادآورهای فیلم های زیادی است که در آنها به ارتباط رابطه انسان و ربات پرداخته شده است، که ادیسه‌ی فضایی ٢٠٠١ (استنلی كوبریك، ۱۹۶۸) یكی از نمونه‌های قدیمی‌تر است. در سال‌های اخیر، مرد دویست‌ساله (کریس کلمبوس، ۱۹۹۹)، هوش مصنوعی (استیون اسپیلبرگ، ۲۰۰۱)، من، ربات (الکس پرویاس، ۲۰۰۴) از جمله این فیلم‌ها بوده‌اند. اما گره‌گشا شاید بیش از این‌ها به فیلم او (اسپایک جونز، ۲۰۱۳) شباهت دارد و بیشتر یادآور این فیلم جونز است.
"گره گشا" در روایت، بی شباهت به فیلم « او » نیست با این تفاوت که در اینجا ربات زن داستان کاملا فیزیکی است و البته نفر سومی هم وجود دارد که قرار است شرایط ارتباط میان کلب و آوا را کنترل و بررسی نماید. خوشبختانه فیلمنامه «گره گشا» منسجم و سرشار از تعلیق است که باعث می شود تماشاگر کوچکترین صحنه ای از فیلم را از دست دهد.
