در سال ۱۹۹۷ در بریتیش کلمبیای کانادا یک جنایت هولناک جزیرهی ویکتوریا را متاثر میکند که این اتفاق واقعی دستمایهی رمانی پرفروش شد و حالا یکی از سریالهای پرمخاطب از روی همین کتاب به صورت کاملا وفادارانه ساخته شده است.
رینا (وریتیکا گوپتا)، یک دانش آموز دبیرستانی ۱۴ ساله (دانش آموز دبیرستانی هندی تبار) ناپدید میشود. او در یک شب خاص که دیروقت به یک مهمانی رفت و هرگز به خانه برنگشت.
در این بین افسر پلیس "کم بنتلند" (با بازی لیلی گلادستون ستارهی مارتین اسکورسیزی در قاتلین ماه کامل) جست و جوی یافتن زنده یا مرده "رینا" را بر عهده میگیرد و به زودی متوجه میشود که موضوع ناپدید شدن این دختر چیزی فراتر از یک حادثهی ساده است و بازجویی از دانشآموزان دبیرستانی به یک فاجعه برای شخصیت کم تبدیل میشود. در این میان یک روزنامه نگار به نام ربکا گادفری (رایلی کیو) به کمک پلیس میآید و موفق میشود به همکلاسیهای رینا نزدیک شود و اطلاعات مهمی برای پرونده به دست بیاورد. از این لحظه به بعد داستان سریال در حالی به یک معمای چند لایه برای یافتن قاتل یا قاتلین احتمالا نژادپرست رینا تبدیل میشود که "کم" پلیسِ پروندهی او هم یک رنگینپوست است.
رینا که به دنبال پذیرش از سوی دوستان جدیدش بود، پس از یک درگیری در مهمانیای شبانه، قربانی خشونتی بیرحمانه شد و هیچگاه به خانه بازنگشت. این سریال درامی غمانگیز و دلهرهآور است که عمیقاً به مسئلهی زورگویی، نژادپرستی، و کشمکشهای درونی نوجوانان میپردازد.
در مرکز داستان، افسر پلیس "کم بنتلند" (با بازی درخشان لیلی گلادستون) مسئول تحقیق درباره ناپدید شدن رینا است. او که خود یک زن بومی و رنگینپوست است، به دنبال حقیقت در جامعهای است که در زیر سطح آرامش خود تنشهای عمیقی را پنهان کرده است. در این مسیر، روزنامهنگار ربکا گادفری (با بازی رایلی کیو)، به تحقیقات میپیوندد و سعی میکند از طریق مصاحبه با همکلاسیهای رینا به واقعیت نزدیک شود. داستان سریال، پیچیده و چندلایه است و بیشتر از یک معمای جنایی، تلاشی است برای کشف دلایل رفتارهای خشونتآمیز نوجوانانی که به دنبال هویت خود هستند.
سریال "زیر پل" به خوبی توانسته است حس همدردی و همذاتپنداری با قربانی و حتی مهاجمان نوجوان را به تصویر بکشد. این مینیسریال با تاکید بر درگیریهای درونی شخصیتها، از بازگویی ساده یک جنایت فراتر رفته و به کاوش در موضوعات اجتماعی و روانشناختی پرداخته است. وریتیکا گوپتا در نقش رینا به طرز قابلتوجهی توانسته است احساسات متناقض نوجوانی آسیبدیده و خشمگین را به تصویر بکشد، و بازی لیلی گلادستون در نقش افسر پلیس، که خود با چالشهای شخصی روبروست، این درام را عمیقتر کرده است.
اگرچه برخی منتقدان به وجود داستانهای فرعی ناموفق اشاره کردهاند که تمرکز اصلی بر معمای قتل را کمرنگ کرده، اما اکثر نقدها به تحسین اجرای بازیگران و کارگردانی ظریف سریال پرداختهاند. این اثر همچنین در تلاش است تا به جای قضاوت سریع، به درک پیچیدگیهای روحی و روانی نوجوانان بپردازد و به همین دلیل از دیگر آثار جنایی مشابه تمایز مییابد.
Under the Bridge نه تنها به عنوان یک سریال جنایی بلکه به عنوان نمایشی از تاثیرات دردناک تصمیمات عجولانه نوجوانان و محیطی که آنها را به سمت خشونت سوق میدهد، موفق عمل کرده است.
سریال بهخوبی نشان میدهد که چگونه تصمیمات لحظهای و خشونت بیدلیل نوجوانان میتواند عواقب جبرانناپذیری به بار آورد. از دیدگاه روانشناختی، این سریال تصویری واقعگرایانه از زندگی نوجوانانی ارائه میدهد که در محیطهایی پر از فشار اجتماعی و خانوادگی قرار دارند و به شدت در تلاشند تا هویت خود را پیدا کنند. این بخشها بهویژه در تعاملات شخصیتهای رینا و همکلاسیهایش، که سعی دارند در گروههای اجتماعی جا بیافتند، بهخوبی به نمایش گذاشته میشود.
یکی از نکات برجسته این سریال وفاداری آن به داستان واقعی و جنایت رینا ویرک است. هرچند برخی شخصیتها و جزییات برای اثرگذاری دراماتیک تغییر کردهاند، اما محوریت داستان و بسیاری از وقایع بهصورت دقیق به تصویر کشیده شده است. این وفاداری به واقعیت، سریال را از بسیاری از آثار مشابه متمایز میکند و به آن ارزشی اجتماعی میدهد که بینندگان را وادار به تفکر درباره مسائل زورگویی، نژادپرستی، و بیتوجهی جامعه به نوجوانان آسیبپذیر میکند.
فضاسازی سریال نیز یکی دیگر از عناصر جذاب آن است. با استفاده از تصاویر تاریک و سنگین، سریال موفق میشود حس غم و اندوهی که در پشت این داستان واقعی وجود دارد را بهخوبی به بیننده منتقل کند. موسیقی متن سریال به طرز هنرمندانهای به ایجاد این حس کمک میکند و تماشاگر را در جریان یک داستان تلخ و دردناک قرار میدهد که پایان خوشی ندارد.
از دیگر نقاط قوت سریال میتوان به بازی درخشان رایلی کیو در نقش ربکا گادفری و لیلی گلادستون در نقش افسر پلیس "کم بنتلند" اشاره کرد. این دو بازیگر با اجرای قدرتمند خود توانستهاند نقشهای پیچیدهای را با عمق و احساس به تصویر بکشند و درگیرشدن روانی شخصیتهای خود را به نمایش بگذارند.