" مادر! " در طول خطوط منطق رویایی عمل می کند و چون فیلم در نمادگرایی و لحن به جای شخصیت و طرح، بسیار مبهم است، می تواند بدون اغراق کمی گیج کننده باشد."مادر! " فیلمی است که بیننده را ترغیب به گفتگو می کند و بهترین چیزی که می توان در مورد " مادر! " گفت این است که " "فیلمی است که بعد از دیدنش با دوستان خود درباره آن به بحث خواهید نشست. خواندن این نقد در صورت ندیدن فیلم می تواند برایتان گیج کننده باشد.. فیلم مادر یک تمثیل در مورد خدا و زمین است. شخصیت خاویر باردم، که من به عنوان «شاعر» به آن اشاره کردم، اشاره به خدا است، و شخصیت جنیفر لارنس، که من به عنوان مادر نامگذاری میکنم، مادر زمین است با خانه ای که نمادی از محیط زیست را متصور می سازد.از این بخش، داستان تلاش می کند تا تمثیلی عامیانه از کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید و همچنین یک دیدگاه مختصر و عمیقا غم انگیزاز تاریخ بشری باشد. (می تواند ما را به یاد فیلم بچه رزماری پولانسکی هم بیاندازد).

شخصیت "اد هریس " نماینده ای از آدم است. هنگامی که او در حمام بالا می آورد، ما به سرعت آسیبی را دقیقا روی دنده اش می بینیم، صحنه بعدی همسرش (میشل فایفر) را که نماینده حوا است نشان می دهد. آنها اجازه رفتن به خانه را دارند، اما مخصوصا به آنها گفته شده است که نباید به دفتر شاعر بروند ، اما هر وقت این کار را انجام می دهند، حوا به طور تصادفی کریستال آتش را می شکند. سپس آنها تبعید می شوند وبه سرعت شروع به داشتن رابطه جنسی در جاهای دیگر خانه می کنند، تمثیلی از اینکه پس از خوردن «میوه ممنوعه »از درخت دانش در باغ عدن، گناه اصلی و سقوط انسان ظاهر می شود.

سپس پسران زن و شوهر (براان و دومهن گلسون) با هم در مورد اراده پدر در حال مرگ شان جدال می کنند. در جدالشان یکی از برادر ها برادر دیگر را می کشد هابیل و قابیل.(کین و آبل). پدر و مادر و شاعر برادر مرده را به بیرون از خانه حمل می کنند و برادر نجات یافته فرار می کند . بعدا شاعر و والدین آن شب برای سوگواری برمی گردند، و مهمانان بیشتر و بیشتری برای سوگواری می آیند ، اما مراسم عزا به یک مهمانی عجیب و غریب تبدیل می شود که پس از اعتراضات فراوان به ننشستن بر روی یک طاقچه ی سست، طاقچه ای که از دیوار بیرون می آید و آب به داخل خانه می رود. بنابراین پس از کشتن آبل و سرانجام سیل، سقوط بشریت را در فیلم داریم.شاید نمادی از طوفان نوح.

پس از اینکه آب به داخل خانه می رود و مهمانان می روند، مادر شاعر را از اینکه با او رابطه جنسی نداشته باشد برحذر میدارد. سپس آنها در ادامه به رابطه جنسی تن می دهند و صبح روز بعد او اعلام می کند که حامله است.(آیا اشاره ای به تولد مسیح است؟) شاعرسپس با گرفتن یک الهام برای نوشتن برهنه به طبقه پایین می رود. هنگامی که او محصول نهایی خود را نشان می دهد، او (زن) را یک چشم انداز تازه از جهان را میبیند و می گوید که زیبا است. با این حال، مردم یک بار دیگر مانند سیل به خانه آنها روانه می شوند، و اگرچه او یک غذای خوب و دلچسب برای خودش و شاعر تهیه کرده است ،مادر باردار توسط انبوه مردم غرق می شود.

در این مرحله، داستان به نوعی بخشی از متن «کتاب مقدس» را پشت سر می گذارد و بیشتر به سمت پیشینه تاریخی حرکت می کند. عنصر عهد جدید این است که کودک مادر، تجسمی از مسیح است، اما قبل از اینکه متولد شود، مادر وارد یک تجربه جهنمی احاطه شده با جنگ و کشتن انسان و دیگر تصاویر ترسناک می شود قبل از اینکه شاعر در نهایت دوباره ظاهر شود و او را به دفتر خصوصی خود ببرد که آنجا او می تواند پسرش را به دنیا آورد.اما پس از آن بشر دوباره همه چیز را درگیر قصاوت و دگر اندیشی خود می کند و بچه را از بین می برد ،آن را می کشد و گوشتش را می خورد. سپس آنها مادر را مورد تجاوز قرار می دهند، لباس هایش را پاره پاره می کنند و با بی رحمی مورد ضرب و شتم قرار می دهند.

قبل از اینکه او در نهایت بتواند فرار کند، به زیرزمین برود، یک بشکه نفتی را باز کند و کل مکان را روی آتش بزند. پس بشریت حتی زمانی هم که کاملا مثل نجات دهنده و بی گناه به طور کامل ظاهرمی شود، فقط می کشد و جنایت می کند، سپس به حمله به مادر زمین ادامه می دهد و در نهایت مادر زمین از نفت (به عنوان سوخت های فسیلی و پر اهمیت) استفاده می کند تا برای متوقف ساختن آن خود را با بشریت نابود کند

سپس شاعر بدن سوخته مادر را می گیرد و با دستانش قلب تپنده او را بیرون می آورد. او به خاکستر تبدیل می شود و قلب سوخته اش به یک کریستال آتش جدید تبدیل می شود. شاعر کریستال آتش جدید را در نگهدارنده آن قرار می دهد و ما به ابتدای فیلم برمی گردیم که در آن کریستال آتش در نگهدارنده را خنثی می کند و یک زن در بستر خود بیدار می شود. تنها چیزی که در این زمان متفاوت است، یک زن جوان متفاوت است که در رختخواب بیدار می شود.
علاوه بر این، در سراسر فیلم، مادر هنگام غرق شدن مکث می کند و دیوارهای خانه را لمس می کند، جایی که او تصویری از یک قلب در حال مرگ را می بیند. علاوه بر این، خانه همچنان به خونریزی، ترک و سقوط می پردازد. این مفهوم دارای نقطه قوتی است که مادر طبیعت نظاره گر است که محیط زیست در حال مرگ است، به ویژه به این دلیل که بیشتر مردم وارد خانه می شوند و باعث هرج و مرج می شوند.

هیچکدام از این ها تعجب آور نیست که شما تصور نمایید آرونوفسکی یک ملحد است، او به شدت تابع محیط زیست است و سقوط بشریت در مواجهه با فاجعه زیست محیطی و در نظر نگرفتن حضور خدا، موضوع فیلم قبلی او، "نوح" بود.

منصفانه اگر بنگریم، همه چیز در فیلم به نسبت یک به یک نیست، و هیچ چیز، به ویژه در نیمه دوم، با متن کتاب مقدس و یا کل دوره تاریخ بشری همتراز نیست. آیا شخصیت اد هریس به عنوان یک دکتر به معنای همه چیزاست؟ اما، ممکن است مطمئن نباشم به چه معنا. چرا تمام جنگ و هرج و مرج قبل از تولد تجسم مسیح پیش می آید نه به دنبال آن؟ آیا جنگ و هرج و مرج در هر دو طرف عهد جدید وجود ندارد؟ علیرغم رفتار وحشتناک بشریت و سوء استفاده آنها بر مادرزمین ،دائما نیاز به خلقت و عاشق شدن دارد.
همچنین سرنخ های باقی مانده(کارهای نا تمام) وجود دارد که قادر به فهم آن نیستم، حتی اگر نمایانگر چیزی باشند. مطمئن نیستم مایع زردی که مادرمی نوشید نمایانگر چیست. نمی دانم چرا تلفن 911 هنگامی که مادر زنگ میزند ، پاسخ می دهد (چه کسی مادر زمین را در شرایط اضطراری فرا می خواند؟). اما با وجود این سؤال های دائمی، من کاملا به برداشتم مطمئنم که فیلم درباره رابطه بین خدا، مادر زمین ، محیط زیست است، و از نظرآرونوفسکی بشریت که در کنار انسانیت قرار دارد، به عنوان یک طاعون بر روی زمین است.

من چند برداشت دیگر هم از فیلم شنیده ام، اما فکر نمی کنم کل فیلم را در نظر گرفته باشند. یک برداشت "مادر" را به عنوان داستانی درباره خلقت می بیند که به شاعر به عنوان موضعی برای همه هنرمندان می نگرد، و به عنوان یک شمشیر دو لبه در باره الزام خلقت و تخریبی که یک اثر می تواند هنگام نشر به عموم آشکار کند. با اینکه فکر می کنم آرونوفسکی قطعا احساس وابستگی به خدای خود را از دیدگاه نیاز هنرمند به خلقت مجسم می کند، ابن برداشت مغادیر فراوانی از نمادین کتاب مقدس و از همه مهمتر، مادر را برنشمرده است.
برداشتی دیگر این فیلم را به عنوان یک نیمه -زندگی نامه برای آرنوفسکی و لارنس میبیند. اولا شخصیت فایفر این تفسیر را ایجاد میکند که شاعر به لحاظ سنی کمی برای مادر مسن است. آرنوفسکی 48 و لارنس 27 ساله است. همچنین بین آرونوفسکی و تجسم خداوند یک ناهماهنگی وجود دارد. سپس هنگامی که به مادر حمله می شود و لباس هایش از بدنش پاره می شوند، می توانید پی ببرید که چگونگه عکس های برهنه لورنس از تلفن او هک شده و به صورت آنلاین فاش شدند، او بعدا به مجله ونیتی فیرگفت که هک شدن به معنای "جنایت جنسی" بود. اما با وجود این برداشت نمی تواند کل فیلم و تمثیل عمیق آن را بر شمرد.
ضرورتی ندارد که بگویم برداشت من از "مادر" تنها ارزیابی معتبر از فیلم است و یا اینکه هنر تنها می تواند یک تفسیر داشته باشد. با این حال، معتقدم که پروندۀ من شواهد فراوانی برای حمایت از آن دارد، و اگر شما مخالف هستید، باید یک چیز دیگر را اضافه کنم:
به نام فیلم دوباره نگاه کنید.
نویسنده : مت گلدبرگ(منتقد)
ترجمه : مهسا عبدالهی