اس.جی واتسون، نويسنده رمان "پیش از آنکه بخوابم" که این فیلم براساس آن ساخته شده است زنی 42 ساله است به گفته خودش مدتي را بین افراد مبتلا به بعضي بيماريها چون آلزايمر سپري كرده است. و سعی کرده روایتی واقعی را از زندگی کسانی که به فراموشی دچار می شوند ارائه دهد.

شخصیت اصلی فیلم کریستین از خواب بیدار می شود و خودش را در بیست سالگی می یابد چرا که به علت حادثه ای این مدت بیست ساله زندگی اش را فراموش کرده است. شوهر مهربان و صبور کریستین؛ کلی عکس از مرحله های مختلف ازدواج و آشنایی شان را روی در و دیوار چسبانده و هر روز صبح به کریستین توضیح می دهد که برای او چه اتفاقی افتاده است. اما با پیش رفتن داستان و ورود یک روانشناس دلسوز به زندگی کریستین متوجه می شویم ماجرا به این سادگی ها هم نیست و شوهر کریستین رازی مخوف را از همه پنهان می کند.

آنچه برای کریستین اتفاق افتاده، علت اش هر چه می خواهد باشد، نتیجه اش شناخت شخصیت خود او نیست، چرا که مطمئنا کریستین نسبت به خودش شناخت دارد، این ناخودآگاه اوست که ناشناخته است و وی سعی دارد به شناخت این ناخودآگاهی و آنچه با آن رخ می دهد برسد. روان کریستین به مانند بدن او عمل می کند، هر روز صبح مثل بدنش از خواب برمی خیزد و با تلفن های دکتر نش شروع به واکاوی آن با ثبت لحظات روزمره اش توسط دوربین فیلمبرداری می کند این دوربین فیلمبرداری به سان دفتر خاطرات برای او کار می کند دفتر خاطرات روزانه که می تواند روز قبل را برای او یادآوری کند. در این کندوکاو باز مثل بدن اش باید عوامل خطر زا را نیز بشناسد، فقط وقتی می تواند از خودش دفاع کند که تهدیدکننده های ناخودآگاهش را بشناسد و بداند چگونه و کجا و چه وقتی حمله آغاز می شود. روان کریستین برای رسیدن به این نقطه هر روز شک می کند تا بتواند خودش را ار دروغ های مایک نجات دهد و به جایی برسد که دروغ را از حقیقت تشخیص دهد مسلما راه رسیدن به حقیقت از مابین دروغ ها می گذرد و در این بین شاید زمانی نیز دروغ ها واقعی و حقیقی جلوه کنند اما مسئله مهم شکی است که بعد از آن اعتمادها می آید و زیرآب دروغ ها را می زند تا به حقیقت خالی از دروغ برسد. این پروسه خودش را با گذشت از روزمرگی های تکرار شونده و نزدیک شدن به ثبات روانی و شخصیتی و شناخت ناخودآگاه و تبدیل آن به خودآگاهی صورت می پذیرد. این ملازمه بدن و روان که در ذهن کریستین شکل می گیرد با دوربین فیلمبرداری حکاکی می شود برای آن حمله ها (دروغ های مایک) آماده می شود اما جایی باید آن ملازمتی که به دروغ و فریب آغشته است دور ریخته شود که این کار را هم جز مایک نمی تواند انجام دهد به همین خاطر مایک تمام فیلم هایی که ثبت شده را از دوربین حذف می کند تا کریستین بداند که آنکه به خاطر محافظت وی از حقیقت به دامن دروغ و فریب پناه برده خود دروغگویی بیش نیست و به این ترتیب شناخت ناخودآگاه و ناشناخته هایی که از یاد رفته فرا برسد چرا که تنها راه نجات قدرت مواجه شدن با خود حقیقت تلخ است که در ناخوادآگاه خوابیده است و وقت آن است که ناخودآگاه نیز از خواب برخیزد و روایت خود را بگوید.

در طول فیلم شاهد هستیم که روزها و اعمال کریستین بعد از بیدارشدن از خواب حالت روزمرگی به خود می گیرد و هر روز تکرار می شود و  حتی با دیدن فیلم روز قبلی این روزمرگی تقویت می شود، این تکرارها نیز نشانه ای از همان دروغی است که در پشت محافظت کریستین از دست حقیقت پنهان شده است. دروغ گویی مستلزم تکرار است فقط در لحظات آخر فیلم است که تکرار جای خود را به ثبات می دهد و اینجاست که بن واقعی و حقیقت نمردن پسر کریستین، آدام، بر او آشکار می شود و دوربین فیلمبرداری فیلم به آهستگی از او فاصله می گیرد و او را در آغوش حقیقت رسیده اش (آدام) تنها می گذارد.

ثبت لحظه های روزانه توسط دوربین، ثبت روز گذشته و به یاد آوردن آنهاست خاطرات به ما چه چیزی را می گویند آیا می توانند تمام آنچه گذشته را به ما نشان دهند می بینیم که کارکرد دوربین در فیلم شبیه دفتر خاطرات عمل می کند و نیازمند بررسی و واکاوی برای رسیدن به واقعیت رخ داده است و تنها نمی شود به فیلم ها و عکس های گرفته شده، که بن آنها را در جعبه ای قفل دار نگه می دارد، اکتفا کرد. باد دل به بیرون زد و خود شروع به پرس و جو نمود.

از طرفی دیگر خیالپردازی های کریستین درست زمانی شروع می شود که او اتفاق رخ داده را به یاد می آورد و با لحظه آمدن این خیال پردازی ها فیلم خط داستانی جدیدی را پیدا می کند و وارد مرحله تازه ای می شود.  

مشخصات فیلم سینمایی "پیش از آنکه بخوابم" (Before I Go to Sleep)

کارگردان و فیلمنامه نویس: روون جوف

بازیگران : نیکول کیدمن، کالین فرث، مارک استرانگ

مدت زمان : 92 دقیقه