به گزارش سی و یک نما، این کارگردان پرافتخار انگلیسی که اخیرا فیلم موفق و تحسین شده «من، دنیل بلیک» را به سینما آورده است، هم‌اکنون مشغول ساخت یک فیلم سیاسی درباره «جرمی کوربین» رهبر حزب کارگر بریتانیاست و تلاش دارد در این فیلم چهره واقعی این سیاستمدار را به تصویر بکشد، اثری که به نوعی یک فیلم انتخاباتی محسوب می‌شود.

«لوچ» که سال‌هاست از منتقدین حزب محافظه‌کار انگلیس است، معتقد است که قابلیت‌های «جرمی کوربین» سیستمدار چپ‌گرا و رهبر حزب کارگر و تلاش او برای ایجاد پیوند با مردم معمولی به خوبی معرفی نشده است.

«لوچ» با 13 بار حضور در بخش رقابتی جشنواره کن، رکورددار و قهرمان معتبرترین رویداد سینمایی جهان است. وی اولین‌بار در سال 1979 با فیلم «جک سیاه» به جشنواره‌ی‌ کن رفت که جایزه‌ی فیپرشی را دریافت کرد و در سال 1981 با فیلم «نگاه‌ها و لبخندها»اولین‌بار نامزد نخل طلا شد که دو جایزه‌ی کلیسای جهانی و سینمای جوان را به‌ دست آورد.

این کارگردان سرشناس در سال 1990 با فیلم سیاسی «دستورکار پنهان» بار دیگر نامزد نخل طلای کن شد و این‌بار هم دو جایزه‌ی هیات‌داوران و کلیسای جهانی را به خود اختصاص داد.

«کن لوچ» در سال 1991 با فیلم «Riff Raff» به جشنواره‌ی کن رفت و جایزه‌ی فدراسیون بین‌المللی منتقدین فیلم را گرفت. پس از آن با فیلم «بارش سنگ‌ها» در سال 1993 دوباره نامزد نخل طلا شد و این‌بار نیز جایزه‌ی هیات‌داوران به وی اعطا شد.

کارگردان ضدجنگ انگلیسی با فیلم «سرزمین و آزادی» در سال 1995 در آستانه‌ی کسب نخل طلا قرار گرفت، اما دو جایزه‌ی فیپرشی و کلیسای جهانی نصیب او شد؛ فیلم‌های «نام من جو است» (1998)، «نان و گل‌های رز» (2000) و «شانزده سالگی شیرین» (2002) نیز در ادامه در جشنواره کن نامزد نخل طلا شد.

وی در نهایت در سال 2006 با فیلم تحسین شده‌ی «بادی که به مرغزار می‌وزد» نخل طلای کن را تصاحب کرد و در سال‌های 2009 با فیلم «در جست‌وجوی اریک» و در سال 2010 با فیلم «مسیر ایرلندی» دوباره نامزد نخل طلا بود و در سال 2012 با فیلم «سهم فرشته» جایزه هیات داوران جشنواره کن را از آن خود کرد و در سال 2014 نیز فیلم «جیمی هال» را به کن برد.

وی در سال 2016 برای دومین‌بار با فیلم تحسین‌شده «من، دنیل بلیک» موفق به کسب جایزه نخل طلای بهترین فیلم شد تا نام خود را در میان چند کارگردان معدود سینمای جهان با دو نخل طلا ثبت کند.

از جمله دیگر افتخارات این کارگردان 80 ساله می‌توان به دریافت شیر طلای افتخاری ونیز در سال 1994، جایزه بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی سزاز با فیلم «سرزمین و آزادی» در سال 1996 و جایزه یک عمر دستاورد هنری از جوایز فیلم اروپا در سال 2009 اشاره کرد.