سی و یک نما_ پریناز فیلمی که بعد از هفت سال به تازگی رفع توقیف شده، قرار است به شرط اکران در گروه هنر و تجربه و با درجه بندی سنی ۱۶+ به نمایش درآید.
بعد از فیلم کمدی "پا توکفش من نکن" این دومین فیلمیست که در این دوره از اکران با محدویت سنی مخاطب اکران می‌شود. بهرام بهرامیان کارگردان پریناز که پیش از این فیلم "آل" هم به کارگردانی او با شرط سنی اکران شده بود درباره ی اکران فیلمش با شرط سنی گفت: بعد از آن که بنا شد به قید اکران در هنروتجربه پروانه را دهند ابتدا گفتند نمایش فیلم برای زیر ۱۷ سال توصیه نشود و روی پوستر ۱۸+ بیاید اما در نهایت با تعامل میان تهیه کننده و اداره نظارت تصمیم بر آن شد که فیلم با قید ۱۶+ اکران شود.
بهرام بهرامیان اظهار داشت: واقعیت این است که چه زمان تولید و چه زمانی که سالها رایزنی کردیم تا به اکران برسیم همواره فکر می‌کردم مخاطب این فیلم مخاطب عام است و نیازی به این نمی دیدم که زیربار درجه بندی بروم و الان هم فکر می کنم فیلم می تواند هم مورد توجه یک نوجوان زیر ۱۶ سال قرار گیرد و هم مطلوب یک مخاطب میانسال باشد. «آل» هم اگر درجه بندی شد به خاطر ژانرش بود که در حیطه سینمای هارور یا دلهره آور جای می گرفت بود.
این کارگردان درباره زمان قطعی اکران هم بیان داشت: هنروتجربه بنا بود فیلم را از نیمه مردادماه اکران کند اما گویا کمی تأخیر در اکران به وجود آمده و فیلم در نهایت از ابتدای شهریور ماه روی پرده خواهد رفت.
از سوی دیگر مدیرکل دفتر سینمای حرفه ای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم درباره‌ی سیاست باز اجرایی شده‌ی شرط سنی مخاطب گفت: به نظر می‌رسد باید فرهنگ استفاده درست از درجه‌بندی سنی تماشای فیلم ها نهادینه شود. نباید فکر کنیم اگر فیلمی درجه بندی شود، حتما با فروش خوبی رو به رو خواهد بود.
محمدرضا فرجی مدیرکل دفتر سینمای حرفه ای در گفت و گو با سوره سینما درباره نتایج اعمال درجه بندی سنی در تماشای آثار برای مخاطبان بیان کرد: این اتفاق دو سال است که انجام می شود و اکثر فیلم ها چنین درجه بندی را از نظر سنی دارند. وظیفه ما در وزارت ارشاد به طور کلی اطلاع رسانی به مردم از طریق آنونس و تبلیغات فیلم است.
وی افزود: این اطلاع رسانی همچنین بر سردر سینماها به اطلاع خانواده ها می رسد. در پیش فروش فیلم نیز سایت هایی نظیر سینماتیکت و … به مردم اطلاع رسانی می کنند. اما مساله این است که خانواده ها چقدر به این امر و عددی که برای درجه بندی برای یک فیلم نوشته شده است، توجه دارند. این مسئولیت در وهله اول متوجه خود خانواده ها به عنوان مهم ترین رکن جامعه است. همچنین به سینما داران هم تاکید شده است تذکر لازم را در این زمینه ارائه کنند.
فرجی درباره تخلفات صورت گرفته در این زمینه عنوان کرد: گاهی پیش می آید مدیران سینما می گویند اطلاع رسانی درباره محدودیت سنی به مردم داده می شود. اما خانواده ها اصرار دارند فرزندان شان بدون محدودیت به تماشای یک فیلم بنشینند. همچنین در ارتباط با بعضی از فیلم ها از عنوان «توصیه نمی شود» به جای «ممنوع است» استفاده می شود که برخورد در صورت بروز تخلف با مدیران سینما در ارتباط با هریک متفاوت است. درباره جمله «ممنوع است» نظارت بر عهده مدیر سینما هست و مسئولیت پاسخگویی هم برعهده خود اوست.
وی با اشاره به این که استفاده از رویکردهای تشویقی بیش از رویکردهای تنبیهی در این زمینه مد نظر است، ادامه داد: به نظرم بهترین بازرسان تماشاگران سینما و مردم هستند. چنانچه تماس های زیادی درباره جزئی ترین مسائل یک سینما نظیر خاموش بودن پله برقی هنگام خروج از سالن یا مشکلات آب و برق و… را از سوی آن ها داریم. همچنین بازرسان و ناظران ما نیز به طور مخفی و آشکار در سینماها حضور می یابند و بر وضعیت اکران فیلم ها نظارت دارند.
مدیرکل دفتر سینمای حرفه ای درباره سیاست های تنبیهی و نحوه برخورد با متخلفان عدم رعایت درجه بندی سنی در سینماها عنوان کرد: این برخورد در تمدید کارت مدیران سینما، ادامه مدیریت و شرکت آن ها در کلاس های آموزشی و… اعمال می شود.
وی در پاسخ به این که آیا درجه بندی سنی سوپاپ اطمینان کاذبی ایجاد نمی کند، بیان کرد: اساسا درجه بندی ها توسط شورای بازبینی که متشکل از بهترین سینماگران است، مشخص می شود. به نظر می رسد باید فرهنگ استفاده درست از این درجه بندی نهادینه شود. نباید فکر کنیم اگر فیلمی درجه بندی شود، حتما با فروش خوبی رو به رو خواهد بود. ضمن این که این درجه بندی ها به مسائل مختلفی از جمله محتوای فیلم، خشونت، استعمال دخانیات در فیلم یا نمایش سیگار فیلم مربوط می شود.
فرجی در پایان در پاسخ به این که آیا درجه بندی سنی یک فیلم نمی تواند برعکس انتظار به فروش بهتر یک اثر منجر شود، گفت: شاید در سال های گذشته تاثیری در فروش بیشتر اثر داشت. اما در دو سه سال اخیر نه تنها درجه بندی سنی تاثیر مثبتی برفروش نداشته چه بسا برعکس به کم شدن فروش هم در اثر اعمال محدودیت سنی تماشا منجر شده است. چنانچه در سایر کشورها نیز این اتفاق مرسوم و معمول است و اکران فیلم ها را با توجه به محتوای آن برای گروه های سنی مختلف محدود یا آزاد می کنند.
با توجه به شرایط موجود و شیوه‌ی اجرای این قانون که به نظر می‌رسد بر اساس اعمال سلیقه‌های موردی استوار است باید منتظر اثرات آن بر سینما و مخاطبانش بود.
