عادل متکلمی آذر (سی و یک نما)- در فیلم های ترسناکِ نوجوانانه همیشه عده ای نوجوان برای سرخوشی و لذّت به تفرجگاهی می روند و در ادامه سرخوشی هایشان در موقعیت های ترسناکی قرار می گیرند و تا انتهای فیلم سعی می کنند خود را از این موقعیت ها خلاص کنند و دوباره به آغاز برگردند. فیلم جدید رابرت میچل به جای تبدیل لذّت به ترس همانند نمونه های قبلی اش، خود عنصر لذّت را با ترس توام می کند و درصدد القای این است که لذّت روی دیگر سکه ترس است.
