سی و یک نما - اجازه بدهید با تحسینِ "سینا ساعی" به عنوان مقدمه شروع کنم که تعامل او با تماشاچیان تا چه اندازه محترمانه و درست بود. یک رَپر خوب و با ادعا که فضای حرفه‌ای او، موسیقی‌ای را شامل می‌شود که عمدتا "نسلZ" دنبال می‌کنند و دهه‌های چهل، پنجاه و شصت که به دنبال نوع خاصی از ریتم، قافیه و ردیف در شعر هستند و هنوز با شعرِ سفید هم تا اندازه‌ای کنار نیامدند، درکی از موسیقی "رپ" ندارند. اما این رَپِر جوان به اندازه‌ای برای هنر خود و پرزنت آن به تماشاچی ارزش قائل است که با احترام، از آنها احترام و مهمتر از آن، اعتماد کسب می‌کند.
