عادل متکلمی آذر (سی و یک نما)- اگر می خواهید روایتی ساده و بی پیرایه را به تماشا بنشینید، اگر از کلیشه ها خسته شده اید و به دنبال فیلمی بی تکلف و بی ادعا هستید، اگر می خواهید حس، نگاه یا ایده ای به شما تحمیل نشود و شاهد درهم شکستن الگوهای متداول شکل گرفته باشید، فیلم «برخی زنان» کلی رایکارد را تماشا کنید. فیلم رایکارد همه عناصر آشنا را برای شما به تصویر می کشد اما این عناصر به گونه ای در کنار هم قرار می گیرند که از به رخ کشیدن خودشان طفره می روند. و شاید به همین دلیل این فیلم دست کم گرفته شده است.
هما گویا (سی و یک نما)- یکی از فیلم های خوب سال 2015 که از نگاه داوران آکادمی و فستیوال های معتبرجهانی دور ماند، فیلم هیجان انگیز، معمائی و روانشناسانه "هدیه"(The Gift) است که با وجود رتبه 2/7 از سایت معتبر IMDb و امتیاز 7 از 10 منتقدین هیچ شانسی در رقابت های جهانی نداشت در حالی که مسلما یک سر و گردن از خیلی فیلم های سال گذشته که مطرح شدند بالاتر قرار می گیرد. فیلمی که آنقدر مهجور مانده بود که من هم با دو سال تاخیر و تصادفی آن را دیدم.
سی و یک نما- برنامه «سینما ۱» در سومین قسمت خود به نمایش و نقد و بررسی فیلم «۲۰۰۱: یک ادیسه فضایی» ساخته استنلی کوبریک اختصاص دارد.
سی و یک نما- دهه ی شصت، دهه ای متفاوت تاریخ کشور ما که پر است از قصه های گفته و ناگفته.قصه هائی که بستر مناسبی است تا در قاب تصویر بنشیند. جنگ تحمیلی، شهر زنجان و خانواده ای با قصه های ریز و درشت، این ها کلید واژه هایی ست برای دریافتی کلی ازفیلم آباجان؛ آخرین ساختهی هاتف علیمردانی که بعد از "کوچه بی نام" روی اسمش و ساخته هایش حساس تر شدیم تا آثار بعدی او را با توجه و دقت بیشتری پی بگیریم.
هما گویا (سی و یک نما) – یک روز، داغ لواشک های آسید حمزه ماند به دلمان. یک موتوری با دو سرنشین آمد، سید و پسرش رو به گلوله بستند و فرار کردند. آن دکان بسته شد و نام کوچه هم شد شهیدان بهنود... فقط همین.
سی و یک نما- در ایام دومین سالگرد درگذشت «مرتضی ندایی» پژوهشگر، مستندساز و تهیهکننده فقید سینمای مستند ایران، نمایش و نقد فیلم مستند «پنجاه سالگی» آغازگر دوره جدید کانون فیلم «سینماحقیقت» مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی خواهد بود.
هما گویا (سی و یک نما)– مسعود فراستی از منتقدینی است که زمانی نگاهش را دنبال می کردم و گاه نگاه خودم را در نقدهایش می دیدم. از او یاد می گرفتم و گاه آنچه را هم که بلد بودم از یاد می بردم و این روزها گر چه باز هم مشتاقانه منتظرم تا از هذیان گوئی هایش کاسته شود و برگردد به دورانی که یک منتقد با سواد اما با نگرشی خاص بود اما، روز به روز نا امیدتر می شدم تا اینکه در آخرین برنامه هفت آب پاکی را روی امید واریم ریختم.باورم نمیشد که او آن قدر تحت فشار حاشیه ها باشد که حرف هایش تبدیل شود به یک کمدی موقعیت در برنامه هفت وقتی می گوید: نفهمیدم چرا تماشاچی ها داشتند به فیلم "خوب، بد، جلف می خندیدند؟!"
ریحانه محمودی (سی و یک نما) - خوب بد جلف یک کمدی تر و تمیز و سلامت است. شوخی هایش دم دستی و مبتذل نیست. تکه و طعنههایش دلچسب است و کنایههایش با اینکه بیشتر محوریت هنر، خاصه سینما را دارد، به آن محدود نمی ماند (حتی اگر کمی محافظه کارانه باشد).اولین تجربه پیمان قاسمخانی در مقام کارگردان قصه دارد قصه می گوید و روایت قصهاش را قربانی شخصیتها و یا صرفاً خنداندن مخاطبش نمیکند. در داستانش گره می اندازد و گره ها را یک به یک و به موقع باز می کند.نقطه قوت اولیهی فیلم قصهی آن است که برخلاف طرحهای معمول آثار طنز روی کاغذ خندهدار به نظر نمیرسد ولی در ساخت و ایجاد فضاها و اتفاقات کمیک دست کارگردان را که البته نویسندهی فیلم هم هست باز میگذارد.
هما گویا (سی و یک نما) - لزومی ندارد که یک فیلم بهترین باشد تا بهترین تاثیر را روی مخاطب بگذارد. فیلم "فلش دنس" (1983) هم یک فیلم استثنائی حتی در کارنامه ی "آدریان لین" نیست اما برای من یکی از محبوب ترین فیلم هائی است که در نوجوانی و زمان اوج رونق فیلم های موزیکال به سبک جدید دیدم و هنوز هم از تماشای آن لذت مضاعفی می برم.
عادل متکلمی آذر (سی و یک نما) – فیلم سینمایی حسابدار (The Accountant) به کارگردانی گاوین اُکانر و با بازی بن افلک قرار است فیلمی درباره اوتیسم و بچه های اوتیسمی و نشانگر هوش و ذکاوت و توانایی خفته آنها باشد که دیده شوند و جایگاه خوبی در اجتماع به دست بیاورند، اما فیلم حسابدار با همه ابرقهرمانی هایش توانسته درباره آنها حرفی بزند؟