احسان راکعی در این باره می نویسد:
"نمایش تقدیربازان به قلم هاله مشتاقی نیا و به کارگردانی سیما تیرانداز، جمعه شب، سوم بهمن ماه، به صحنه رفت. نمایشی که به روابط آدم ها و پیچیدگی آن در زندگی می پردازد. نمایشی رئال که با پرداختی درست، بسیار ملموس بود. سوژه آن قدر به روز بود، که بعید می دانم تماشاچی آن را ببیند و خودش را حداقل در یکی شخصیت ها نبیند. به نظرم هاله مشتاقی نیا، به سبکِ خاصی در نوشتن از روابطِ آدم ها در نمایش هایش رسیده که مخاطب با آن ارتباط بسیار خوبی برقرار می کند. کارگردانی سیما تیرانداز با توجه به پیچیدگی متن که رفت و برگشت های متعددی به حال و گذشته داشت، خلاقانه بود و طراحی صحنه هم کاربردی بود. صحنه ی پایانی که هر شش شخصیت روی صحنه و به تنهایی، در هر گوشه از آن قرار گرفته بودند، و صدای تلفن هامان به قصیده پخش می شد، یکی از زیباترین تابلوهای این نمایش بود که با موسیقی عالی همرا شد که حکایت از تنهایی انسان داشت که درون مایه اصلی متن است. بازی ها قابل قبول، اما بازی هومن کیایی پخته و بسیار روان بود. ریتم هم خوب بود اما قطعا در اجرای عموم شاهد اجرای روان تری خواهیم بود. به گروه خسته نباشید می گویم و امیدوارم هر چه زودتر اجرای عموم این نمایش را ببینیم."
