برخورد بهروز افخمی" و "رضا صدیق" کارشناسی که از سوریه تا آلمان خاطره دارد و پیش از سری جدید برنامه هفت (لااقل ما) او را نمی‌شناختیم در رابطه با درگذشت آلن دلون بسیار عجیب بود و هر چه در ذهن گشتیم تا ببینیم بایکوت او چه دلیل سیاسی می‌تواند داشته باشد، به جایی نرسیدیم. شاید ملاقاتِ سالها پیش او با " فرح دیبا" که آن هم ربطی به کارنامه‌ی سینمایی آلن دلون ندارد.
اگر برنامه هفت بخش سینمای جهان، از خبر تا نقد فیلم‌های روز و آیتم اسپویل را نداشت، شاید می‌شد واکنش عجیب این دو را توجیه کرد اما.... حالا هیچ منطقی پشت آن دیده نمی‌شود.
و لازم است از امیر قادری که با تلاش بسیار توانست پرانتزی باز کند و چند جمله‌ای از آلن دلون بگوید قدردانی کرد چرا که رسالتش را به عنوان یک منتقد هر چند کوتاه و در سکوت کامل آن دو نفر؛ اما انجام داد.
و باز هم متوجه نشدیم احترام به آنهایی که در رقه (موضوع برنامه‌ی دیشب، فیلم سینمایی و در حال اکران " قلب رقه بود) مبارزه کردند و از جانِ خود گذشتند و یقینا قابل احترامند چه ربطی به نپرداختند به مرگ یک بازیگر اسطوره دارد.
آلن دلون بیش از نیم قرن در تاریخ سینمای جهان نقش داشته، یک بازیگر بین‌المللی که با ستارگان بزرگی با نقش‌هایی موازی هم بازی بوده و از نسل موج نو سینمای فرانسه است که در فیلم‌هایی بازی و شخصیت هایی را ماندگار کرده که نمی‌شود نادیده گرفت.
یوزپلنگ، سامورایی، دایره سرخ و دسته‌ی سیسیلی‌ها
فیلم‌هایی که بعضی از آن‌ها، شاهکار تاریخ سینمای کلاسیک جهان محسوب می‌شوند.
بازیگری که آنقدر چهره‌ی جذابی داشت که گاهی حواسمان از بازی فوق‌العاده‌ی او پرت می‌شد و به قول امیرقادری هرگز قدر او دانسته نشد.
به هر حال تاریخ را می‌شود خط خطی و تحریف کرد اما نمی‌توانیم پاک کنیم.
گفتنی است آلن دلون ستاره‌ی فرانسوی سینما، شنبه گذشته در سن ۸۸سالگی درگذشت.
