مجموعه «گریه نکن استانبول» در حالی روی آنتن رفت که کمتر از ۴ ماه قبل اولین اخبار درباره آن به انتشار رسید و فقط حدود ۴۵ روز از آغاز تصویربرداری آن می‌گذشت! جالب آن که نخستین قسمت از این سریال به سیاق بسیاری از سریال‌های ترکی، حدود ۲ ساعت زمان دارد که حدود ۳ برابر هر قسمت از سریال‌های معمول ایرانی است و اهمیت سرعت بالای سازندگان آن را بیشتر نشان می‌دهد.
قیاس تولید سریع و ۴۵ روزه «گریه نکن استانبول» با تولید نسخه اصلی‌اش که در آن زمان نخستین تجربه کارگردانی حسن فتحی سریال‌ساز باسابقه و خوشنام تلویزیون در نمایش خانگی محسوب می‌شد، سرعت خارق‌العاده سریال‌سازان ترک را نشان می‌دهد؛ چراکه فصل اول «شهرزاد» از ۲۳ آذر ۹۳ شروع به ضبط کرد و پس از حدود ۱۰ ماه، در ۲۲ مهرماه ۹۴ در شبکه نمایش خانگی به آغاز انتشار رسید.
سرعت بسیار پایین‌تر تولید سریال در ایران البته منحصر به «شهرزاد» نیست و به شکل معمول، در همه فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی رخ می‌دهد. این مسئله حتی منحصر به ایران نیز نیست و به طور مثال در صنعت سریال‌سازی آمریکا، تولید هر اپیزود سریال به طور میانگین بین ۱۰ تا ۲۰ روز زمان می‌برد که به سختی تولید، تعدد لوکیشن، شمار بازیگران و هنروران و... بستگی دارد.
در عین حال، روشن است سرعت بسیار بالای تولید را می‌توان یکی از علل رونق اقتصادی صنعت عظیم سریال‌سازی ترکیه دانست؛ سریال‌هایی که با غلبه نگاه کاملا صنعتی به تولید می‌رسند و اگرچه اغلب از کیفیت هنری خاصی برخوردار نیستند، اما به اندازه‌ای کیفیت دارند که مخاطبان زیادی را در منطقه آسیا، آفریقا و حتی اروپا جذب کنند.
در چنین اکوسیستمی، سینماگرانی با سرعت بالای اجرا -اعم از کارگردان، تهیه‌کننده، طراح صحنه و غیره- اهمیت بیشتری می‌یابند. به علاوه، وجود شهرک‌های سینمایی متعدد، تجهیزات و امکانات فنی و پشتیبانی مناسب، بودجه کافی، برنامه‌ریزی دقیق، مراحل کوتاه‌تر اخذ مجوز و... از عواملی است که به سرعت بالای ساخت محصولات نمایشی ترکیه انجامیده و باعث شده تا تولید سریال‌های این کشور بسیار به‌صرفه و سودآور باشد.
مصطفی قاسمیان
