گله این بود که چرا قهرمانان جنگ در فیلم ها و سریال ها، معمولا از بین ارتشی ها انتخاب نمی شوند.در این میان هم اشاره ای شده بود به سریال صد و ده قسمتی"کیمیا" به نویسندگی مسعود بهبهانی نیا، کارگردانی "جواد افشار" و تهیه کنندگی "محمدرضا شفیعی".
مسعود بهبهانی نیا اهل خرمشهر است و رفیق سیف الله داد و آشنا با شهید محمد جهان آرا که تلخی جنگ را از نزدیک چشیده و آن روزگار را از نزدیک دیده است. وی در واکنش به صحبت های اخیر فرماندهان دوران جنگ و تاختن به سریال کیمیا چنین می نویسد:
چند روزی است تصاویر و مصاحبه هایی از برخی فرماندهان ارتش در شبکه های اجتماعی منتشر می شود که مضمون آنها گله گذاری برای نادیده گرفتن نقش ارتش در دوران جبهه و جنگ است. در مورد انگیزه ها و دلایل پیدا و پنهان این گونه اظهارات و همچنین تعیین سهم مشارکت هر نهاد در دوران جنگ، چیزی نمی گویم. حرف من در مورد نوشته خودم، کیمیاست که این آقایان ندیده، ترجیع بند اتهاماتشان کرده اند. یکی به تمسخر می گوید، شما نشان دادید کیمیا خرمشهر را آزاد کرده و دیگری می گوید کیمیای ۱۴ ساله در خط مقدم با دشمن می جنگیده.
حتم دارم این آقایان حتی یک قسمت از سریال را ندیدند، چرا که در آن صورت می دانستند کیمیا موقع جنگ ۲۰ ساله بود، هرگز اسلحه دست نگرفت و فقط در بیمارستان به مجروحین می رسید. آن که جنگید و اسیر شد، برادرش، کیوان بود.
اما در مورد نادیده گرفتن نقش ارتش. قهرمان دوم قصه، پدر کیمیا، یعنی فرخ پارسا، گروهبان نیروی زمینی ارتش است. در ابتدای سریال در هنگ مرزی خرمشهر با قاچاقچیان مبارزه می کند. آن قدر وظیفه شناس و پاک دست است که هرگز حاضر به همکاری با فرمانده اش در گرفتن رشوه نمی شود و به همین دلیل تبعید می شود. در آستانه انقلاب به صف مردم می پیوندد و در جریان دزدی بزرگی که عده ای می خواهند ثروت و اسناد ملی را به غارت ببرند، با به خطر انداختن جان خودش، جلوی آنها می ایستد و موفق به بازگرداندن ثروت ملی می شود. این ارتشی وطن پرست در جریان حمله عراقی ها به خرمشهر نه تنها با آنها می جنگد، بلکه به جوانان همراهش هم آموزش می دهد. جز او عده ای دیگر از نظامیان هم در سریال دیده می شوند که شاخص ترین آنها، کاراکتر علی به عنوان یک تکاور زبده و فرمانده عده ای از جوانان است که در درگیری شهید می شود. طولانی شد اما سوالم همچنان همان است.

چرا ندیده شلیک می کنید!؟