تمام این چند ماه که من رو در جریان بیماری عباس کیارستمی قرار می دادی از من خواسته بودی تا کلامی در موردش صحبت نکنم. صحبت هات خیلی وسوسه انگیز بود برای من که دنبال خبر دست اول می گشتم اما به قولم وفا کردم و چیزی نگفتم. حالا می تونیم در این مورد گپ بزنیم
-بله می تونیم گپ بزنیم اما بدون بردن نام من. از همون جمله های معروف که می گید: "بنا به گفته ی یک منبع آگاه"
خب . این دوران دیگه گذشته و منبع آگاه بدون نام هیچ جایگاه و صلاحیت و اعتباری نداره
-دیگه این مشکل شماست نه من
باشه، قبول. از اولش بگو
-آقای کیارستمی به هیچ عنوان فرد ناشناسی در بیمارستان جم نبودند. اینکه گفته شده ، چون بیمار رو نمی شناختند سهل انگاری کردند و بعد هم رئیس بیمارستان ترسیده و دکتر میر خودش رو پنهان کرده ، اصلا چنین چیزی نبوده. رسانه ای شدن این اتفاق مسلم موجب پریشانی رئیس بیمارستان شد که چرا باید این اتفاق برای شخصی چون آقای کیارستمی بیفته. درعمل جراحی هم قصور وجود داشت. بزرگترین اشتباه شاید عمل ایشون درفروردین ماه بود که معمولا فقط عمل های اورژانسی و یا عمل هائی که خیلی نیاز به ریکاوری نداره و ریسک پذیر نیست در این تقویم انجام می شه.عمل ایشان هم قرار بود یا به صورت بیوبسی و یا در صورت امکان برداشتن سه پلیپ از روده باشه که سابقه مشکلات گوارشی ایشون هم تازه نبودند.
این اعتراض وارد نیست که پزشکی مملکت ما بیست روز تعطیله
مسلم همینه. از بیستم اسفند تا بیستم فروردین دسترسی به بیشتر متخصصین بسیار سخته.آقای کیارستمی هم مشکل داشتند و به همین دلیل در اولین روزهای عید عمل شدند و بعد از ده روز حالشون بد شد. دچار عفونت داخلی شدند.یعنی تقریبا از دست رفته بودند.مطابق معمول دوره ی پاتولوژی برای تشخیص نوع پولیپ پروسه ای داشت که برای بعد از اون ادامه درمان و جراحی در نظر گرفته شده بود که این اتفاق افتاد.دکتر هاشمی با یک تیم بسیار مجرب نجاتشون دادند .اما متاسفانه ایشون از نوعی کانسر بسیار نادر و نهفته رنج می بردند که با این عمل و سهل انگاری که شد، مشکلات بسیار حادی برایشان پیش آمد که شاید هیچ جای دنیا نمی تونست مراقبت و درمانی که از ایشون شد انجام بشه و جراحان،متخصصین انکولوژ و عفونی واقعا معجزه کردند.بیماری وی بد بود اما مسلم اینکه اگر توان و انرزی آقای کیارستمی با اشتباه در عمل نخست و مجبور به چند عمل بعدی نمی شدند حتما مدت بیشتری با بیماری مبارزه می کردند و زنده می ماندند.
یکی از معاونین وزیر بهداشت و درمان با معاینه ایشون بالافاصله اعلام کردند که به بیماری سرطان مبتلا هستند و تیتر رسانه ها هم شد ولی یکباره خبر قاطعانه تکذیب شد که خوشبختانه سرطان نیست و صرفا یک مشکلی است که به دلیل عمل جراحی پیش آمده و دوران نقاهت طولانی لازم داره. چرا اصرار بود که نوع بیماری ایشون فاش نشه
-کیسه صفرا و قسمت عمده روده و بخش های دیگری از جهاز هاضمه وی در جراحی دوم برداشته شد که به دلیل عفونت خونی و لیز شدن خون که آن هم به نوعی نادرسرطان بدخیم است دوباره جراحی شدند اما دچار خونریزی متناوب به دلیل استفاده از وارفارین و تب می شدند و عفونت مرتب به نوع جدید آنتی بیوتیک ها مقاوم میشد و ایشون یک نوع کیمیوتراپی خاص هم داشتند اما به هرحال قرار بود که صرفا هیچ خبری در مورد بیماریشان از طریق کادر درمانی وی و یا بیمارستان به رسانه ها داده نشود و هر خبری مستقیم از کانال علوم پزشکی باشد و آنها هم از نوع بیماری و نوع درمان خبری نمی دادند . حتی عکسی که ریزش موی وی در آن دیده میشد هم مورد اعتراض شدید قرار گرفت تا جائی که به رسانه ها ابلاغ شد که این مدل اصلاح موی ایشون و زاویه دوربین بوده که موجب سوءتفاهم شده است و موی سر به عمد خیلی کوتاه اصلاح شده است.
دلیلش چی بود؟ چرا باید پنهان میشد بیماری آقای کیارستمی؟
اصلا دلیلش رو نمی دونم. شاید برای روحیه ی خود ایشان که بسیار امید به زندگی داشتند. شاید به دلیل پافشاری خانواده . اما واقعا خبرها شگفت زده مان می کرد. اینکه وی مثل شمع آب میشدند اما گفته میشد رو به بهبودند.یا اینکه پزشکان دارند کوتاهی می کنند و چرا مسئولین کیارستمی را به خارج از کشور نمی برند.خرداد هم که به بیمارستان دیگری (آراد)رفتند واقعا حالشون وخیم بود اما حتی در خبرها تحت مراقبت های ویژه بودن هم تکذیب شد.
قبل از اعزام به فرانسه ، دیگر ازوی قطع امید شده بود و همه چیز دست خدا بود . بسیار رنجور شده بودند اما کمی که وضعیتشون استیبل شد ، خواستن که به فرانسه بروند. هیچ پزشکی اعتقاد نداشت که آقای کیارستمی حتی بتونن تا رسیدن به مقصد دوام بیارن. بخصوص جناب دکتر هاشمی. خانواده نیز میدونستند که اشتباهه اما در مجموع فرقی هم نمی کرد و صرفا برآورده کردن یک خواسته او بود که فرزندانش تصمیم گرفتند به این خواسته احترام بگذارند.
ایشون رو با آمبولانس هوائی به فرانسه رسوندند . اما واقعا برای ادامه درمان نبود. پزشکان آنجا هم پرونده پزشکی را دیده بودند و هم تشخیص آخرین مرحله از یک نوع نادر ازبد خیمی جهاز هاضمه (کو لون) و مسمومیت خونی رو تائید می کردند. دو روز بعد از رسیدن به آنجا در حالی که رسانه ها می گفتند در وضعیت مطلوبی است ، وی به کما رفت وعوارض این بیماری از پا درشون آورد. ایشان که سابقه ی خونریزی داخلی داشتند این بار دچار خونریزی مغزی وسیع شدند اما نه سکته ی مغزی.
خب ، الان چرا شما طوری رفتار می کنید که انگار در محکمه هستید؟
-دلم می سوزه. ما بهترین متخصصین را در کشور داریم ، سهل انگاری هائی هست اما بی دانشی رو قبول ندارم. شاید از نظر دوران بعد از جراحی ، طول درمان و نقاهت بیمار در حد استانداردها و نیاز ها نباشیم و گاه کوتاهی هائی شود اما ازنظر تشخیص و درمان نظیر نداریم و واقعا این پنهان کاری ها در مورد کارگردان بزرگ مان، حیثیت کل پزشکی مان رو زیر سوال برده است.هیچ دفاعی از جراحی که اولین عمل رو در موردش انجام داده ندارم اما بعد از اون ، کادر پزشکی جناب کیارستمی ، ایشان رو در پر قو ، مثل یک شیشه ی شکستنی نگه داشتند و تیمار کردند وگرنه محال بود همین اندازه هم دوام بیارند. حتی اگر اولین عمل هم انجام نمی شد ( که این سهل انگاری قابل چشم پوشی نیست)، باز هم ایشون بیماری بسیار بدی داشتند و مدت ها بود از آن رنج می بردند.
شنیده اید قراره کمپینی برای پی گیری درمان زنده یاد عباس کیارستمی راه اندازی شود
-بسیار از این بابت خوشحالم و امیدوارم این کمپین موجب روشن شدن حقیقت بشه. شاید حقیقتی که من هم از اون بی خبر هستم.
مطمئنی نمی خوای اسمت رو بگم
-بله. همون بنویس "هذیان های دو آدم بیکار" یا...تیترش رو بنویس : این گفتگو ساختگی است
