قرار نبود که بهانه ام برای نوشتن، این باشد. قرار بود با این بازیگر استثنائی سینمای ایران از سکوت یحیی بگویم و بشنوم اما با همه ی محبتی که داشت به اندازه ای دلگیر از این اتفاق بود که می گفت: "وقتی نباید چهره ی من در رسانه ی ملی کشورم نشان داده شود ، دلیلی برای گفتگو ندارم و سکوت می کنم ".
می خواهم از بازیگری بگویم که همه می شناسیمش وقتی "روسری آبی" را بازی کرد نه فقط مشهور که محبوب شد؛ در نقش زنی روستایی قوی با خلقیات و رفتارهای منحصر به فرد که تا سال ها و ای بسا که تا همین الان شبیهش دیده نشد. وقتی "ننه گیلانه" شد که دیگر حجت را بر همه تمام کرد. تجلی حضور زنی که زن است ،مرد است ،پدر است و مادر است. به واقع رنج و دردی که بر مادران شهدا و جانبازان هشت سال دفاع مقدس رفته است را چه کسی این چنین بر پرده ی سینما به باور رساند؟ زنی که زیبایی صورتش نه فقط در اجزا که هر بار در هنرش متجلی می شد. کارنامه ی کاری او در نقش زن های رنج کشیده خلاصه نمی شد. قبل از اینکه چهره اش را ببینیم، او با "مدرسه ی موشها" آمد و با همین رسانه ی تلویزیون که حالا چهره اش را نشان نمی دهد به قلب ما راه پیدا کرد.وقتی نامزدآقای مجری شد وبا عروسک ها و بچه ها مهربان بود و کلاه قرمزی دوستش داشت و ما هم.وقتی اسد سریال "آرایشگاه زیبا" عاشقش شد و وقتی در سریال "گل پامچال" تصویر دیگری از مادر فیلم "باشو غریبه کوچک" را نشانمان داد.
در کمدی هم حرف ها زد :"مرد عوضی" ، "عینک دودی" ، "دختر شیرینی فروش " تنها چند نمونه است. در همین تلویزیون هم که امروز مورد غضبش واقع شده حضورهای کم نظیری داشته "زیر تیغ " را به خاطر دارید؟ حالا چه شده که امروز در حالی که فیلمی عمیق و پر معنا ( یحیی سکوت نکرد)بر پردهی سینما دارد از بردن اسمش و نشان دادن تصویرش در تلویزیونی که بارها باعث رونق مخاطبانش شده امتناع می شود؟ آن هم فیلمی که او تنها بازیگر نقش اصلی آن است؟ جرم چه بوده که مجازاتش این بی احترامی و عناد آشکار است؟ مگر می شود این سبقه و کارنامه را نادیده گرفت یا با ناسپاسی آن را پس زد؟ عجیب تر این که تلویزیون ذره ای روی درک و شناخت مخاطب خود از هنر حساب باز نمی کند، انگار که به مخاطبش بگوید :"اگر فکر می کنی فرهیخته ای یا هنر دوستی برو سینما این جا چیزی از این دست نشانت نمی دهیم! "و این آغاز فاجعه است جایی که مخاطب در آن نادان و ناآگاه انگاشته می شود. به حق است که نهیبی به خودمان هم بزنیم که گاهی مخاطبانی فراموش کار و قدر نشناس می شویم.
چه کسی است که نداند نام بازیگری که از او نوشتم فاطمه معتمدآریا است؟ کسی که خدمتش به هنر در حافظه ی تاریخ ثبت خواهد شد و تصویرش از قاب تلویزیون هم که پاک شود از یادها نخواهد رفت.