امیدوارم این اشاره موجب شود لااقل به رسم زمان پرده نشینی بانوان و انگشت شماری تعداد آرشیتکت های ایران ،خانم میلانی از این به بعد همسرشان را "مهندس" خطاب نکنند . حیف است تا با ضعف های کوچک ، نگاه هوشمندانه ،خلاقیت و جسارت فیلمساز ارزشمندی چون تهمینه میلانی کمرنگ شود که او اگر "مهندس" هم نبود باز....تهمینه میلانی بود.

هر چه از برنامه "هفت" با اجرا و سردبیری "محمود گبرلو" می گذرد به نظر میرسدکه وی در زمینه اجرا منفعل تر،  محتاط تر و بی تسلط تر می شود به گونه ای که کم کم مهمانان برنامه خودشان هماهنگ کننده کلام خود هستند و گبرلو نقشی در هدایت گفتگوها ندارد و یا نمی خواهد داشته باشد و هم کلامی با او بسیار سرد و بی کشش است.

دیشب هم یکی از همین برنامه ها بود اما تهمینه میلانی به خوبی از فرصت هایش استفاده کرد و حرف های جنجالی زد که در واکنش به آن ،گاه می شد آشفتگی را در چهره مجری دید.

میلانی در هفت از مشکلش با کلمه ی" آبرو" و برداشتی که از این کلمه به اشتباه در ذهن عموم جای گرفته  سخن  گفت و تاکید کرد که در بسیاری از مواقع حتا  زنان و دخترانی که مورد تجاوز محارم! خود قرار می گیرند بخاطر" آبرو" ی خانوادگی_ صدایشان هم در نمی آید و همین سکوت به فساد دامن می زند.

تهمینه میلانی افزود : فیلم های تلخ و سیاه را باور ندارد و هرکسی می تواند هر فیلمی که دوست دارد را آزادانه بسازد و اینکه بگوییم فیلم تلخ و سیاه نسازیم تا آبرویمان پیش کشورهای خارجی نرود اشتباهست . او گفت :  بعضی ها بی جهت در ذهنشان دشمن خیالی می سازند و می گویند دشمنان خارجی ما با هر ضعف و هر مشکلی که در کشورمان داریم منتظر فرصتی هستند که ضربه ای به ما بزنند، در صورتی که چه معنی دارد مثلا ما فکر کنیم که حالا اگر در کشور آلمان ایدز زیاد است یا کشور آمریکا بیشترین آمار همجنسگرا ها را دارد ما خوشحال هستیم و بگوییم حالا وقت آن است که ضربه ای بزنیم ! مثلا آیا آمریکایی ها به ما می گویند با همسرت درست حرف نزن یا دندان هایت را مسواک نکن ؟ این ها همه به خود فرد ربط پیدا می کند و او ست که می تواند زندگیش را خراب کند یا بسازد.

نویسنده و کارگردان دوزن در بخشی از صحبت هایش گفت که فیلم ها و سریال های تلویزیون اغلب برای مردم  20 سال پیش ایران مناسب است و سینما نیز حداقل دو سال از مردم جامعه عقب تر است . مردم راه خودشان را می روند و جامعه به سرعت در حال پیشرفت است و نمی توان جلوی آن را گرفت .

تهمینه میلانی از محمود گبرلو مجری برنامه هفت پرسید : فکر می کنید چرا وقتی به مردم میگویند : آب را کم تر مصرف کنید توجه نمیکنند ؟ چون آنها فردگرا شده اند آنها دیگر هویت گروهی ، ملی و مذهبی خود را فراموش کرده اند و به نوعی خودشان را جزو این جامعه و مردم نمی دانند هر کس به فکر منافع خودش است که چطور گلیمش را از آب در بیاورد . چرا مردم  سوئد راحت مالیات میدهند؟ زیرا به دولتشان اعتماد دارند و میدانند که در نهایت این پول ها خرج خود آن ها می شود .

کارگردان فیلم سه میلیاردی آتش بس 2 در ادامه ،دغدغه هایش را نسبت به مسائل و مشکلات اجتماعی بیان کرد و گفت که تصمیم دارد فیلمی با محوریت یک دختر مجرد چهل ساله بسازد.ضمن اینکه طرح آتش بس های سه تا پنج را هم دارد.

میلانی علت مخالفت با فیلمهای موفق ایرانی در جشنواره ها را "حسادت" نامید و نه سیاه نمائی این فیلمها ،در رابطه با وضعیت کنونی جامعه ی ایرانی .

وی عقیده داشت دشمنی غرب با ایران را باور ندارد و گفت که  تاکید بر دشمن  هراسی!و خودسانسوری  به بهانه ی "دشمن غربی  داشتن!" به افسانه ها پیوسته است  و فقط دستاویزی است برای سرپوش گذاشتن بر معضلات و مشکلات اجتماعی .

کارگردان واکنش پنجم با اشاره به دوستی های پنهانی پسران و دختران و گرایش به روابطی چون (جاست فرندز) و یا (ازدواج سفید)گفت : این ها ربطی به مدرنیته ندارد و کاملا غلط است . در خارج دوستی و یا زندگی با جنس مخالف رواج دارد اما با این ذهنیت که اگر از لحاظ شیمی و ذهنی به هم بخوریم ممکن است روزی با هم ازدواج کنیم . ولی در ایران این قضیه اشتباه درک شده و هر دختر و پسر به قصد تفریح از این یکی با آن یکی دوست می شوند و این مسائل خارج از اخلاقیات است و سرپوش گذاشتن و صدای آن را در نیاوردن این مسائل ، باعث بحران های بیشتری در این زمینه می گردد.

تهمینه میلانی از وقت خود نهایت استفاده را کرد و به این هم اشاره داشت که چون دیر به دیر به تلویزیون دعوت می شود ، می خواهد حرفهایش را بزند اما مجری برنامه از تمام شدن وقت دم زد و باز هم صحبت های یک مهمان در برنامه زنده، بعد از یک ساعت نیمه کاره ماند و البته به تنها چیزی که بطور جدی اشاره نشد،فیلم آتش بس 2 بهانه ی این گفتگو بود. فیلمی که حرف زیادی  هم برای گفتن ندارد.