بیلی آیلیش خواننده ی بیست و دو ساله، جوان ترین خواننده ای که دو جایزه اسکار و ۹ گرمی دارد به خوبی طرفداران خود را به کنجکاوی و کنکاش در هنر آموزش داده است.

طرفداران در کامنت کانال اصلی یوتیوب بیلی آیلیش در حال کامنت گذاشتن و کشف لایه های موزیک ویدیو هستن و حتی با هم تعامل می کنند برای فهمیدن بیشتر اینکه به قول خود آنها "این بار بیلی می خواهد به ما چه بگوید!؟"

"آیا درها در موزیک ویدیو استعاره از دریچه هایی به سوی آینده و گذشته هستند؟"

طرفداری دیگر می نویسد: "آیا وقتی بیلی میدود این استعاره در حقیقت فرار از گذشته است؟"

پاسخ دیگری: "چه جالب پس وقتی بطلی به سمت خلاف می دود یعنی می خواد به رابطه ی سمی که به تصویر کشیده شده برگردد."

این سطح از  اینگیجمنت یا درگیر کردن مخاطب موسیقی، به خصوص پس از مایکل جکسون بی سابقه است و جوابی دوباره بر این سوال که چرا یک خواننده با این سن این تعداد طرفدار دارد.

موزیک ویدیو مانند سبکی که بیلی آیلیش  از آهنگ اصلی  آلبوم قبلی خود (خوشحال تر از همیشه) بر گرفته است به دو بخش با دو حس و حال متفاوت تقسیم می شود. یک بخش با نمای داخلی و بخش دیگر با نمای بیرونی. بسیار شبیه آهنگ Bohemiam Rapsody  از گروه کویین. حس و حال متفاوت و مدل زمان تِرَک حدود ۲ دقیقه بیشتر از پدت استاندارد اما به قول Finneas برادر بیلی آیلیش و تهیه کننده ی کارهای او هیچ وقت کسی از طولانی بودن یک اثر خوب شکایت نمیکند.  یادی کنیم از صحنه ای از فیلم Bohemian Rapsody که این گروه می خواهند رکوردی به همین نام رو ضبط کنن و مدیر قبول نمی کند و عقیده دارد که مخاطب نخواهد داشت . اما آنها می جنگند و این قطعه به یکی از شاهکار های تاریخ موسیقی تبدیل می شود.

آهنگ با اتفاقات ویویو به صورت معناداری عجین است و دقیقا مثل موسیقی متن یک فیلم عمل می کند. در صحنه ی دعوا ریتم موسیقی تند می شود و تپش قلب مخاطب بالا می رود.

پانیذ اسماعیل‌لو