در بخش تقدیر از استریپ، وایولا دیویس بازیگر برگزیده نقش مکمل روی سن حاضر شد.
دیویس جایزه یک عمر دستاورد هنری سیسیل بی‌دومیل به مریل استریپ اهدا کرد و خطاب به او گفت: «تو باعث شدی که به هنرمند بودنم افتخار کنم.»
استریپ در صحنه حاضر شد و در سخنانی به تنوع بازیگران حاضر در سالن مراسم اشاره کرد و پس از آن با کنایه خطاب به ترامپ گفت: «اگر قرار باشد همه آن‌ها را از کشور اخراج کنی آن‌گاه دیگر چیزی جز فوتبال و هنرهای رزمی ترکیبی برای تماشا در اختیار نداری.»
استریپ ۳۰ بار نامزد گلدن گلوب شده و هشت بار برنده این جایزه بوده است. او در مراسم هفتاد و چهارمین دوره گلدن گلوب نیز نامزد دریافت جایزه بازیگر زن فیلم کمدی یا موزیکال بود.
او در ادامه به ذات و غریزه تحقیرگر ترامپ پرداخت و با اشاره به رویدادی که در آن ترامپ گزارشگری معلول را رنجانده بود، رییس جمهور منتخب آمریکا را هدف انتقاد قرار داد.
متن کامل سخنرانی جنجالی مریل استریپ هنگام دریافت جایزه ی سیسیل بی دومیل گلدن گلوب 2017
«خیلی ممنون! متشکرم! ممنونم! بنشینید لطفا! بفرمایید... ممنونم!
همتون رو دوست دارم. باید ببخشید. این هفته از بس جیغ زدم صدام گرفته. و اینکه امسال حافظم خیلی خوب جواب نمیده. بنابراین از رو میخونم.
با تشکر از مطبوعات خارجیِ هالیوود. نقل قولی از "هیو لوری" . شما و همه ی ما که در اینجا حضور داریم، واقعا به بخشی از جامعه ی آمریکا تعلق داریم که خیلی بدگویی ها نسبت بهش میشه. راجبش فکر کنید. هالیوود، خارجی ها و مطبوعات. اما ما کی هستیم؟
اصلا هالیوود چیه؟ فقط یه مشت آدم که از جاهای مختلف دور هم جمع شدن.
من تو نیوجرسی به دنیا اومدم، بزرگ شدم و به مدرسه رفتم. وایولا تو یه خونه ی روستایی در جنوب کارولینا به دنیا اومده و تو لانگ ایلند بزرگ شده. سارا پالسون توسط مادر تنهاش تو بروکلین بزرگ شده. سارا جسیکا پارکر یکی از 7 یا 8 کودک اوهایو بوده. اِمی ادامز تو ایتالیا به دنیا اومده. ناتالی پورتمن تو اورشلیم به دنیا اومده. و روث نِگایِ زیبا در اتیوپی به دنیا اومد، نه ایرلند بود، مطمئنم. و بابت بازی در نقش دختری روستایی از ویرجینیا الان اینجا نامزد شده. رایان گاسلینگ، مثل بقیه خوشکلا اهل کاناداست. و دِو پاتل در کنیا متولد شد، در لندن بزرگ شد و بابت بازی در نقش یک هندی که در تاسمانی بزرگ شده الان اینجاست.
پس هالیوود مملو از خارجی هاست و اگر بخوایم همرو بیرون کنیم چیزی جز فوتبال آمریکایی و هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) که "هنری" داخلش نیست، ندارید که نگاه کنید. 3 ثانیه به من واسه گفتن این زمان دادن.
و شغل بازیگرا وارد شدن به زندگی آدماییه که باهم فرق میکنن و کاری کنن که شما حس اون آدما رو داشته باشید.
امسال خیلی خیلی برنامه (فیلم و سریال)هایی قوی بودند که این کار رو انجام دادند، کاری نفس گیر و احساسی.
اما یکیشون خیلی منو اذیت کرد. قلابشو به قلبم فرو کرد. نه به خاطر اینکه خوب بود. اصلا هیچ خوبی ای نداشت. اما تاثیرگذار بود و کارشو انجام داد. باعث شد مخاطباش بخندن و دندوناشون پیدا بشه. موقعی بود که یک نفر داشت برای نشستن روی بالاترین و مورد احترام ترین صندلی کشور درخواست میکرد. کسی که هیچ افتخار، قدرت و ظرفیت دوباره مبارزه کردن (نوعی انتقام یا جواب دادن) رو نداشت. (خطاب به دونالد ترامپ، ریاست جمهور منتخب ایالات متحده) وقتی دیدمش یجورایی دلم شکست. هنوزم نمیتونم باورش کنم چون اون فیلم نبود، واقعی بود.
و این غریزه ی خار و تحقیر کردن دیگران وقتی توسط کسی در مکان عمومی انجام بشه، توسط کسی که قدرت رو در دست داره، رو زندگی هرکسی تاثیر میزاره و باعث میشه مردم به خودشون این اجازه رو بدن که رفتاری شبیه به اون داشته باشن.بی احترامی میاره. خشونت میاره. وقتی فرد قدرتمند از موقعیتش برای زورگویی به بقیه سواستفاده کنه، ما هممون بازنده ایم. بیخیال
این حرفا منو به مطبوعات می‌کشونه. ما باید مطبوعات رو مدیریت کنیم تا بتونیم قدرت رو نگهداری کنیم، تا موقعی که با خشونت باهامون رفتار شد ازشون کمک بخوایم. و دلیل اینکه پایه گذاران قانون اساسی از مطبوعات و آزادیشون یه ضریح ساختن همینه.
من از رسانه های مشهور و پولدارِ خارجیِ هالیوود و همه شما در این مملکت میخوام که به من ملحق بشید تا جامعه ی خبرنگاران رو حامی بشیم. چون همونطور که گفتم قراره کمکمون کنن و اونا هم به ما برای حفظ حقیقت نیاز دارند.
یه چیزه دیگه. یبار که من تو نقش بودم از یه چیز مینالیدم. قرار بود موقع شام یا برای ساعت های طولانی یا حالا هرچی کار کنیم.
تامی لی جونز بهم گفت بازیگر بودن واست افتخار نیست مریل؟ چرا هست. باید افتخارات همدیگرو بهم یاد آور بشیم و با هم یکدل بشیم. امشب هممون باید به کارمون افتخار کنیم.
یبار دوست فقیدم پرنسس لیا بهم گفت: دل شکستت رو به یه هنر تبدیل کن (جدی نگیر!) . خیلی ممنون.»
