اولیویا دی هاویلند روز گذشته در سن ۱۰۴ سالگی درگذشت. بیش از یک قرن زندگی کردن و انقدر افسوس از فوت وی.
چرا که او و "کرک داگلاس" آخرین بازمانده ی نسل طلایی هالیوود بودند.
این دیالوگ، مثل سکانس جشن تولد ملانی؛ در کلاسیک برجسته و اقتباسی بربادرفته هرگز فراموش نمی شود:
مامی: خانوم ملانی مریضن
رت باتلر : چه مشکلی دارن؟
مامی: قلبشون! قلبشون درد میکنه
رت باتلر: پس بگو همه جاش درد می کنه. چون این زن؛ همه ی وجودش قلبه.
او دوبار برندۀ اسکار بهترین بازیگر زن برای فیلم‌های "هر کسی برای خودش"و "وارثه" شد و یک بار هم شیرطلایی بهترین بازیگر زن جشنواره ونیز را برای فیلم "گودال مار" به دست آورد اما بیشتر مخاطبان سینما ، اولیویا هاویلند را با همان نقش ملانی در فیلم "بربادرفته" به یاد می آورند. زنی مهربان و‌فداکار که درست در نقطه مقابل اسکارلت اوهارا قرار داشت.
وی برای این نقش نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شده بود که در آن سال، بازیگر زن سیاهپوست همین فیلم، رقیب قدرتمندی بود که اسکار را از چنگ او درآورد.
اولیویا هاویلند هم از رئیس‌جمهور آمریکا مدال افتخار گرفت، هم بالاترین نشان افتخار بریتانیا را از ملکه این کشور.
در پی در گذشت این ستاره محبوب، موسسات و شخصیت های مشهور سینمایی و سیاسی و همچین بنیاد سینمایی بوگارت و آکادمی اسکار واکنش نشان داده و به وی ادای احترام کردند.
آکادمی اسکار در صفحه توییتر خود نوشت: اولیویا دی هاویلند بازیگر برنده جایزه اسکار نقطه اتکای عصر طلایی هالیوود و یک استعداد بی حد و اندازه و یک چهره افسانه ای واقعی سینما بود.
