رابرت ردفورد بازیگر نقش‌های زیر پوستی بود و کارآکترهای عاطفی را به نقش‌های پرتعلیق و جلویِ چشم ترجیح می‌داد که چه بسا سخت‌تر هم هستند و متریال کمتری برای جلوه‌گری دارند و من چنین بازی‌هایی را دوست دارم. عاشقانه‌ی "این ملک متروک"،تاثیرگذار چون "بروبیکر"و ماندگار مثل "بوچ کسیدی و ساندنس کید" و"نیش"، سیاسی مثل "همه مردان رییس‌جمهور" و "سه روز کوندور" ، کمدی مثل " پابرهنه در پارک"
و حتی "پیشنهاد بیشرمانه" اش را.
امروز که خبر درگذشت "رابرت ردفورد" را خواندم تصویری از آخریم سکانس فیلم "بروبیکر" به ذهنم آمد.
حرکت ماشین، نمای نزدیک، نمای متوسط و نمای دور. وقتی از محوطه زندان می‌گذشت تا آنجا را ترک کند. دست زدن زندانی‌ها که به تعدادشان اضافه می‌شد تا بدرقه‌ی باشکوهی را به تصویر بکشد. او امروز رفت و سینما بخصوص سینمای مستقل ایستاده برایش دست میزند واو را بدرقه می‌کند.
و طرفداران او نیز در این تشویق پایه‌اند مثل من
هما گویا
رابرت ردفورد در سنتا مونیکا کالیفرنیا درآمریکا به دنیا آمد و از مدرسهٔ ون‌نویز در لس آنجلس فارغ‌التحصیل شد و از آنجا با بورس بیس‌بال وارد دانشگاه کلورادو شد که در آنجا بر اثر نوشیدن بیش از حد نوشیدنی‌های الکلی بعد از مرگ مادرش در سن ۱۸ سالگی بورس خود را از دست داد. بعد از آن به نقاشی پرداخت و همچنین در کلاس‌های نمایش و طراحی آکادمی آمریکایی هنرهای نمایشی در نیویورک شرکت کرد.

ردفورد در سال ۱۹۵۸ با لولا ون‌واگنن ازدواج کرد که در سال ۱۹۸۵ با داشتن ۴ فرزند از همدیگر جدا شدند. (یکی از آن‌ها قبل از طلاقشان درگذشت) نام فرزندان ردفورد عبارت‌اند از: شاونا، امی (بازیگر) و جیمز (فیلم‌نامه‌نویس)

ردفورد اولین فیلم خود «مردم عادی» را در سال ۱۹۸۰ کارگردانی کرد که اسکار کارگردانی را برایش به ارمغان آورد. ردفورد در کنار وارن بیتی، کلینت ایستوود، مل گیبسون، ریچارد اتنبرا و کوین کاستنر از معدود دریافت‌کنندگان جایزه اسکار است که بیشتر بخاطر بازیگری مشهور هستند. او مؤسس جشنواره فیلم ساندنس است که فلسفهٔ وجودی‌اش حمایت از فیلم‌های مستقل و بازار فروش آن‌ها است.

ردفورد در طول بیش از ۶۰ سال فعالیت خود، در سال ۲۰۰۲ موفق به دریافت جوایز فیلم از جمله یک جایزه اسکار افتخاری برای یک عمر فعالیت هنری شد. در آوریل ۲۰۱۴، مجله تایم از ردفورد به عنوان یکی از ۱۰۰ نفر «تأثیرگذارترین افراد جهان» نام برد. در سال ۲۰۱۶، او موفق به دریافت مدال آزادی از رئیس‌جمهور آمریکا شد.

ردفورد بازیگری را از اواخر دهه ۱۹۵۰ در تلویزیون آغاز کرد، از جمله حضور در منطقه گرگ و میش: فیلم در سال ۱۹۶۲. او نامزد دریافت جایزه امی را به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل برای اجرای بازی در فیلم «صدای چارلی پونت» (۱۹۶۲) گردید. بزرگ‌ترین موفقیت وی در برادوی به عنوان همسر الیزابت اشلی در پابرهنه در پارک ساخته نیل سایمون (۱۹۶۳) بود. ردفورد اولین فیلم خود بنام شکار جنگ را در سال ۱۹۶۲ ساخت. نقش او در فیلم درون دیزی کلاور (۱۹۶۵) برای او جایزه گلدن گلوب بهترین ستاره نوظهور را به دست آورد. او در کنار پاول نیومن در فیلم بوچ کسیدی و ساندنس کید (۱۹۶۹) به ایفای نقش پرداخت که موفقیت بزرگی بود و او را به یک ستاره تبدیل کرد. او با فیلم جرمایا جانسون (۱۹۷۲) به موفقیت بزرگی در گیشه دست پیدا کرد. بازی در فیلم ماندگار نیش و همکاری مجددش با پل نیومن نامزدی دریافت جایزه اسکار را برایش به ارمغان آورد. همزمان در همان سال، او در نقش مقابل باربارا استرایسند در فیلم آنطور که بودیم (The Way We Were) خوش درخشید. در سال ۱۹۷۶ بازی در فیلم برجسته، محبوب و تحسین شده همه مردان رئیس‌جمهور، فیلمی در ژانر سیاسی با موضوع رسوایی واترگیت، در کنار داستین هافمن و جک واردن حلقه موفقیت‌های ردفورد را تکمیل کرد.

در دهه ۱۹۸۰، ردفورد فعالیت خود را به عنوان کارگردان با فیلم مردم معمولی آغاز کرد که نقدهای مثبتی از منتقدان گرفت و جزو فیلم‌های منتخب دهه بود و برای ردفورد چهار جایزه اسکار از جمله جایزه اسکار بهترین فیلم و جایزه اسکار بهترین کارگردانی به ارمغان آورد. وی با ایفای نقش در بروبیکر (۱۹۸۰) و خارج از آفریقا (۱۹۸۵) به بازیگری ادامه داد که یک موفقیت بزرگ در باکس آفیس بود و هفت جایزه اسکار منجمله جایزه اسکار بهترین فیلم را کسب کرد. وی در سال ۱۹۹۲ سومین فیلم خود را با عنوان رودخانه‌ای از میان آن می‌گذرد(A River Runs Through It) کارگردانی کرد فیلمی با بازی برد پیت که موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم‌برداری و نامزد جایزه اسکار در دو بخش بهترین موسیقی و بهترین موسیقی متن و بهترین فیلم‌نامه اقتباسی گردید.
ردفورد در سال ۱۹۹۵ برای فیلم مسابقه تلویزیونی نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین کارگردانی و بهترین شد. او در سال ۲۰۰۲ موفق به دریافت جایزه اسکار افتخاری برای یک عمر دستاورد هنری شد. در سال ۲۰۱۰، او نشان شوالیه لژیون دونور فرانسه را دریافت نمود. وی برنده جوایز گلدن گلوب، جایزه انجمن کارگردانان آمریکا، بفتا و جایزه انجمن بازیگران فیلم است.
ردفورد در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۵ در سن ۸۹ سالگی در پروو، یوتا درگذشت.