«پریسیلا» بر زندگی پریسیلا آن واگنر با بازی کیلی اسپانی (بازیگر «مری از ایست‌تاون») و زندگی وی با الویس پریسلی با بازی جیکوب الوردی متمرکز است. این فیلم با اقتباس از کتاب خاطراتی که سال ۱۹۸۵ با عنوان «الویس و من» نوشته پریسیلا پریسلی و ساندرا هارمون منتشر شد، ساخته شده است. این کتاب مسیر سال‌های اولیه زندگی پریسیلا به عنوان یک نوجوان عضو ارتشی مستقر در آلمان غربی تا رسیدن او به گریسلند را که به خانه و زندانش بدل شد، روایت می‌کند. پریسیلا درباره فیلم می‌گوید: "من خیلی عصبی هستم زیرا این فیلم زندگی من است."
کاپولا در بیانیه‌ای از این که با فیلم جدیدش به جشنواره فیلم نیویورک بازگشته و جنبه‌ای از زندگی یک چهره بزرگ آمریکایی را تصویر می‌کند، ابراز افتخار کرد. کاپولا می‌گوید: «اوه، داستانی شاداب و پر زرق و برق خواهد بود. با آن ارتباط عاطفی داشتم و تحت تأثیرش قرار گرفتم. در ابتدا فکر می‌کردم که این فیلم فقط یک ماجراجویی سرگرم‌کننده خواهد بود، اما بعد از اینکه داستانش را در فیلم روایت کردم، شگفت‌زده شدم.»
کاپولا روی کتاب پریسیلا تمرکز کرده و داستان را در ذهنش با تصاویر دهه ۶۰ به واضح تطبیق داده است. کاپولا تاکید می‌کند که این فیلم خیلی آمریکایی است. «من همیشه مضامین مربوط به هویت‌یابی و دختران نوجوانی که خودشان را پیدا می‌کنند و بزرگ می‌شوند را دوست دارم.» او با پریسیلا تماس گرفت، که بنا به گفته کاپولا، از زمان ساخت «گمشده در ترجمه» که برای او اسکار فیلمنامه اصلی را به ارمغان آورد، طرفدار پریسیلا بوده است.
پس با پریسیلا تماس گرفته و کار ساخت فیلم زندگی‌نامه او را جدی دنبال کرده است. پریسیلا که یکی از تهیه‌کنندگان اجرایی فیلم است، احساس می‌کند کاپولا کسی است که می‌تواند به او اعتماد کند. او می‌گوید: «تازه متوجه شدم او چه کسی است و احساس کردم که او می‌تواند مرا درک کند. فکر می‌کردم ما داستان‌های متفاوتی داریم، اما او بهتر از هر نویسنده‌ای می‌توانست شرایط مرا بفهمد، زیرا به‌نوعی آن را به روش خودش زندگی کرده بود.»
وقتی پریسیلا با کیلی اسپانی (بازیگر نقشش) ملاقات کرد، فقط یک پیشنهاد به او داشت. پریسیلا می‌گوید: «او از من پرسید که چه چیزی می‌توانم به او بگویم، و من گفتم: «فقط درباره‌اش حساس باش» و مهم هم این بود چون قرار بود فیلم درباره عشق و مراقبت باشد. و اسپانی انعطاف‌پذیر است و من از رفتارش خوشم می‌آید.»
هالیوود ریپورتر درباره فیلم نوشته است: «کاپولا داستان‌هایی را از کتاب پریسیلا بیرون کشیده و به دنبال جزئیات بیشتری از زندگی روزمره پر زرق و برق، پر هرج و مرج و اغلب ناراحت کننده‌ای او بوده است.»
تامارا دوورل، طراح تولید، برای یک فیلمبرداری فشرده ۳۰ روزه در تورنتو، گریسلند، لاس وگاس و آلمان همه کارها را دوباره و دوباره انجام داد. کاپولا می‌گوید: «ما درباره گریسلند صحبت کردیم. ما می‌خواستیم تضاد واقعی بین آلمان و ورود او به گریسلند را به خوبی تصویر کنیم. فضا در آلمان، زمستانی و خاکستری است. تمام پالت لباس‌ها نیز خاموش است. وقتی او به وگاس و گریسلند می‌رود، همه‌چیز رنگارنگ و برجسته و هیجان‌انگیز می‌شود. وقتی برای اولین بار نمای بیرونی گریسلند را و گل‌ها درخشانش را می‌بیند، تقریباً شبیه اوز بود.»
کاپولا همچنین از روش تدوین و طراحی صدای متفاوتی برای الویس در صحنه‌هایی که او حضور نداشت، استفاده کرد. کاپولا می‌گوید: «وقتی الویس در ساختمان است، انرژی متفاوتی وجود دارد، زیرا او بسیار پر از زندگی است. وقتی او می‌رود، فضا ساکت‌تر می‌شود.»
دنیس لیم مدیر هنری جشنواره فیلم نیویورک هم از «پریسیلا» به عنوان یک پیروزی و نقطه اوجی برای سوفیا کاپولا یاد کرد و او را فیلمسازی با استعدادی منحصر به فرد خواند که قادر است زندگی درونی شخصیت‌هایش را به طور ملموس روی پرده ببرد.
جشنواره فیلم نیویورک ۲۰۲۳ از ۲۹ سپتامبر تا ۱۵ اکتبر (۷ تا ۲۳ مهر) برگزار می‌شود و چنان که پیشتر اعلام شده بود، درام تاد هِیِنز با عنوان «می دسامبر» با بازی ناتالی پورتمن و جولین مور برای شب افتتاحیه آن انتخاب شده است.
