نکته ی حائز اهمیت دیگر در شب گلدن گلوب تجلیل از مریل استریپ به خاطر یک عمر فعالیت هنری بود. هنرمندی که به زعم منتقدان و مخاطبان باعث افتخار بازیگران و علاقه مندی بسیاری به این حرفه بوده است.
مریل استریپ هنگام سخنرانی اش که کمی هم حال و هوای سیاسی داشت، تلویحاً از دونالد ترامپ انتقاد کرد و بر ارتباط مکمل و متقابل هنر و رسانه و خبرنگاران تاکید کرد (اشاره به اتفاقی که در آن ترامپ به خبرنگاری توهین کرده بود). سخنرانی او دربارهی روزنامه نگاری تاثیرگزار احساسات بسیاری را برانگیخت.
سخنرانی مریل استریپ در کنار سخنرانی های، تریسی الیز راس، اما استون، ویولا دیویس و رایان گاسلینگ از بهترین سخنرانیهای گلدن گلوب نام گرفت.
اما استون هم که جایزهی بهترین بازیگر زن فیلم های کمدی یا موزیکال را برای فیلم لالالند دریافت کرده بود در سخنرانی خود گفت: این فیلم برای رویاپردازهاست. برای همهی آدمهای خلاقی که "درها روی صورتشان بسته شد" چه به معنای استعاری و چه در کلمه. این را با شما قسمت میکنم. ویولا دیویس هم با قدردانی از دنزل واشنگتن او را یک "رهبر فوق تصور" خواند. او جایزه اش را به پدرش تقدیم کرد.
رایان گاسلینگ هم با متن سخنرانی اش دلیل محبوبیتش را به ما یادآور شد. او از همسرش تشکر و قدردانی کرد که در زمان ضبط فیلم باردار بود و در حالی که از برادر بیمارش هم پرستاری میکرد دست از همراهی و حمایت از او برنداشت.
فیلم لالالند که کارگردان جوانش دامین شازل با فیلم Whiplash تشویق و تحسین همگان را برانگیخته بود، امسال هم شگفتی ساز گلدن گلوب شد. در هفت رشته نامزد شد و جایزه ی هر هفت رشته را نیز از آن خود کرد. بهترین فیلم کمدی یا موزیکال، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه، بهترین بازیگر زن و مرد و بهترین موسیقی.
جذابیت دیگری که در مراسم فرش قرمزهای این چنینی وجود دارد پوشش ستارگان حاضر است. لباس های خانم ها امسال ختم به رنگ های معمول مثل مشکی، قرمز و سفید نمی شد، تنوع رنگی بسیاری در پوشش ها به چشم می خورد که در نوع خود متفاوت و قابل توجه بود. امسال کمتر ستاره ی خانمی پیدا می شد که از زرق و برق و سنگ دوزی های درخشان در لباسش دریغ کرده باشد. جالب این که آستین ها هم جای خود را در لباس ها پیدا کرده بودند بر خلاف فرم معمول لباس هایی که طراحان مطرح برای ستارگان به مناسبت مراسم های این چنینی طراحی می کردند.
در مورد پوشش آقایان هم شاهد تنوع و تفاوت های آشکاری بودیم که شاید مهم ترینشان عدم استفاده از یک رنگ ساده و یکدست بود. چهارخانه ها، خطوط و راه راه هایی هر چند محو بیش از همیشه فرصت ابراز وجود پیدا کرده بودند. شاید این ها نشانه هایی از شکسته شدن قواعد و قوانین در صنعت مد و فشن ستارگان باشد.
و در آخر قسمت ناخوشایند گلدن گلوب هفتاد و چهارم برای ما بازماندن فروشنده بود از رسیدن به استیج و دریافت جایزهی بهترین فیلم خارجی. فیلم Elle رقیب فرانسوی فروشنده جایزه را از آن خود کرد فیلمی قوی و تحسین برانگیز به زعم منتقدان و به قول جمشید هاشم پور در فیلم واکنش پنجم: " حریف قَدَرش خوبه"...