برای شناخت داروغه زاده نیازی نیست که لااقل اصحاب رسانه اعتراف کنند که سال گذشته در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر به کرامت جایگاه آنها احترام گذاشته شد، حتی لازم نیست که بگوییم،سال گذشته یکی از سالم ترین جشنواره های فجر را تجربه کردیم. لازم نیست بگوییم که او اهل سینماست،هنر را می شناسد ،(گر چه پزشک هم هست )و قبل از اینکه مدیر باشد،برنامه ساز قابلی بوده است. کافی است اشاره کنیم که او یک دهه پیش برنامه ای را به تلویزیون آورد که صبح ها را متحول کرده بود. برنامه ای که زمینه ساز و الگویی برای ساختن برنامه های تحلیلی و گفتگو محور شد. "مردم ایران سلام" با اجرای محمدرضا شهیدی فر به همراه گروهی کارکشته در ژانر های مختلف از "جهانگیر کوثری تا اسماعیل میرفخرایی"، زنده یاد " محمد علی ایناانلو" تا برادران " صفاریان پور" ،از "منصور ضابطیان" تا "رامبد جوان".
برنامه ای که آنقدر خوب بود که باید زیر آبش زده می شد چرا که خطرناکترین و متزلزل ترین جایگاه در تلویزیون،محبوبیت است و کار بلدی. درست مثل برنامه ی "نود" و" عادل فردوسی پور" که چه پوست کلفت تا حالا دوام آورده است.
(شاید یکی از دلایل دوام نود این باشد که مخاطبین برنامه های ورزشی با مرام تر از مخاطبین برنامه های اجتماعی هستند.)
در طول سال ها یی که از عمر این برنامه می گذرد، هر از چند گاهی،از مافیای فوتبال تا مدیرانی با سلیقه های مختلف در صدا و سیما و با هر رفت و آمد و جابه جایی مدیران،  در دقیقه نود تلنگری به" نود" زدند و اما این بار...
 به نظر می رسد سمبه پر زورتر است و می گویند تاریخ مصرف برنامه هم دارد می گذرد.(نه اینکه !!!برنامه های تلویزیون تاریخ مصرف دارد و اعتنایی به پایین بودن نرخ مخاطب بعضی از برنامه ها می کند).
حال  باید دید مردم تا چه حد پشت برنامه ای می ایستند که یکی از علائم حیات این رسانه از نفس افتاده  است.
در این میان، ابراهیم داروغه زاده ی کم حرف و اهل عمل،حالا با آن شخصیت درونگرا و عموما جدی که اهل دلبری هم نیست ، با پیغامی انگار می خواهد وجدان هایمان را بیدار کند.
 با این پیام:
ابراهیم داروغه زاده، رئیس جشنواره سینمایی فجر در توییتی از فردوسی پور حمایت  می کند و می نویسد: «عادل فردوسی پور یک سرمایه ملی است، بخش بزرگی از مردم دوستش دارن و بهش اعتماد دارن. حتماً رسانه ملی قدر این سرمایه‌های ارزشمند را میداند».

عکس:زهرا اروجلو