در زمانه‌ای که سرگرمی مخاطب به فضای آنلاین و گوشی‌های همراه‌شان وابسته است، همه چیز مجازی شده و همه چیز رنگ و بوی حقیقی و بکر خود را از دست داده؛ «ایرانیش» با اشاره به سرگرمی‌های بومی ایران همچون بیست سوالی؛ تیله بازی و گل کوچیک اصالت فرهنگ این مرز و بوم را که در حال فراموشی است یادآوری می‌کند. مسابقه‌ای که علاوه بر تشویق مخاطب به مطالعه برای بالا رفتن سطح اطلاعات عمومی از بازی‌های متحرک نیز بهره می‌برد و موجب ایجاد لحظات جذابی برای شرکت‌کنندگان و مخاطب می‌شود. گویی دو گروه شرکت‌کننده در یک جمع صمیمی و خودمانی برای ساعتی تفریح می‌کنند. دقیقا مانند سبک زندگی دهه‌های گذشته که خانواده‌های ایرانی سعی داشتند دور یکدیگر جمع شوند و از فرهنگ کشورشان برای سرگرمی بهره ببرند.
«ایرانیش» در تمام لحظات سعی دارد یک برنامه اصیل ایرانی باشد و مراحل آن طوری طراحی شده که مخاطب با شهرها، مشاهیر، ادبیات و فرهنگ کشورش بیشتر آشنا و تشویق شود تا به کشف اطلاعات بیشتری نسبت به آن منطقه و آداب و رسوم بپردازد.
این مسابقه یکی از معدود برنامه‌هایی بود که شرکت‌کنندگانش به جهت احتمال شکسته شدن فاصله اجتماعی، بر خلاف تدابیر قبل از برنامه، همچون تست کرونا و ضد عفونی، ماسک‌های خود را روی چهره حفظ کرده بودند که این خود یک فرهنگ‌سازی درست در شرایط برنامه‌سازی حال حاضر رسانه به شمار می‌آید.
پوریا پورسرخ نیز به عنوان مجری این مسابقه؛ در مسیر درست قرار گرفته و سعی دارد در قامت یک میزبان دو گروه شرکت‌کننده هر قسمت از این مسابقه را همراهی کند و فضای گرمی را برای مخاطبان داخل منزل ایجاد کند.
احسان ارغوانی تهیه‌کننده این مسابقه که در حوزه برنامه‌سازی برای خانواده‌ها و به خصوص نسل جوان برنامه‌های موفقی را به تولید رسانده، حالا در «ایرانیش» به سراغ بازی‌های فراموش شده‌ای رفته که برای بسیاری از نسل‌ها خاطره‌انگیز و نوستالژیک است. اتفاقی که تاکنون کمتر در رسانه ملی به آن پرداخته شده بود.
*نویسنده: ایزد مهرآفرین
