نمایش موارد بر اساس برچسب: اکران نوروزی

سی و یک نما - سعید خانی مدیر شرکت پخش خانه فیلم اعلام کرد که «علفزار» به اکران نوروز نمی رسد.

هما گویا - در شادروان قرار است همه چیز شیرین باشد. حتی یک اتفاق تلخ مثل مرگ.

سی و یک نما - با صدور پروانه نمایش برای فیلم «سگ بند» به کارگردانی مهران احمدی، گمانه‌ زنی ها برای حذف "لامینور"داریوش مهرجویی و شک در اکران فیلم " علفزار" و جایگزینی آنها با یک فیلم کمدی در اکران نوروزی تقویت شد.

سی و یک نما - اعلام اسامی فیلم های اکران نوروز ۱۴۰۱ با آثاری که هر کدام می توانند گیشه ی سرد سینما را گرم کنند به نظر چندان مناسب نمی رسد اما در این میان اکران فیلم خوب و شریف "شادروان" که با کم لطفی داوران فجر چهلم مواجه شد، بستر مناسبی است تا مخاطب به نگاه چهلمین جشنواره فیلم فجر پاسخ دهد و عوامل شادروان نیز (بخصوص در شاخه بازیگری) فرصتی پیدا کنند تا به این دوره از داوری لبخندی بزنند.

سی و یک نما - یک مستند موسیقایی و دو فیلم سینمایی که پیش از این در سینماهای «هنروتجربه» روی پرده رفته‌اند، به اکران آنلاین «هنروتجربه» وارد شدند.

سی و یک نما_ غلامرضا فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش، اسامی فیلم‌های نوروز ۹۸ که قرار است از ۲۵ اسفند روی پرده بروند را به شرح زیر معرفی کرد:

سی و یک نما_ پس از گذشت یک دهه پرویز پرستویی را در کمدی فانتزی لس آنجلس-تهران ساخته تینا پاکروان خواهیم دید.
این فیلم سینمایی یکی از گزینه های اصلی اکران نوروز ۹۷ است.
پرویز پرستویی، مهناز افشار، گوهر خیراندیش، شیرین یزدان بخش، زهیر یاری، بانیپال شومون، برایان للی، امی گواورا، جسی ننسی؛ با معرفی ژوبین رهبر و با هنرمندی ماهایا پطروسیان در لس آنجلس- تهران به ایفای نقش می‌پردازند.
این فیلم سینمایی در ایران و امریکا فیلمبرداری شده است.
تهیه "لس آنجلس- تهران" بر عهده تینا پاکروان با مشارکت دکتر علی حسینی است.

سی و یک نما- چهار فیلم "ماجرای نیمروز"، "یک روز بخصوص"، "نقطه کور" و "سه بیگانه" در نوروز 96 روی پرده سینماها می‌روند.

سی و یک نما- در آستانه اكران عمومي «ماجراي نيمروز» ساخته محمد حسین مهدویان به تهیه کنندگی سید محمود رضوی ثبت نام نمایشهای دانشگاهی این فیلم آغاز شد.

سی و یک نما – دو فیلم پرفروش اکران نوروزی که هیچ امتیازی از نظر هنری و بصری ندارند، مورد اعتراض برخی از اهالی فرهنگ و هنر ، منتقدین سینما و هنرمندان قرار گرفته است . به نظر می رسد باید بیشتر از اینکه به اکران چنین فیلم هائی اعتراض داشته باشیم ،  پر فروش بودن این فیلم ها ما را به فکر وادارد  و نگران کند که چگونه در فرهنگ سازی اشتباه کرده ایم که مخاطب جذب چنین فیلم هائی می شود. آیا تلخی بی حد و حصر بعضی از فیلم های با ارزش در چنین رویکردی بی تاثیر است؟ آیا فراموش شدن وجه سرگرمی سینما ، مخاطب را به سوی سینمای فاقد ارزش سوق نمی دهد؟