دغدغه ی من "بهروز وثوقی است. قیصر خودمان و رضاموتوری خودتان. دیشب گفتید که وقتش شده که بهروز وثوقی به ایران برگردد . گفتید که او هرگز سیاسی نبوده و نخواهد بود و گفتید که خودش هم از رفتن پشیمان است.
بله ...گفتید اما دیر گفتید . یعنی شما دیر نگفتید بلکه برای شنیدن حرف شما دیر شده است .
بهروز وثوقی به کدام سینما برگردد؟ به سینمائی که قیصرش ابرو بر می دارد و رضا موتوریش دماغ عمل می کند.
بهروز وثوقی به کدام سینما برگردد؟ به سینمائی که اگر فیلمنامه ای بطور کاملن استثنائی و اتفاقی ،نقشی کلیدی برای هم سن و سالهای مجید گوزنها هم داشته باشد ، جوانی را به رنگ و لعاب بزرگانی چون اسکندری . معیریان و ولد بیگی می سپاریم تا پیرش کنند و مناسب آن نقش.
در هالیوود هم سن و سالهای بهروز ، در یک فیلم تک پرسوناژ بازی می کنند و می درخشند. مثل رابرت رد فورد در فیلم "از دست رفته". در هالیوود کلینت ایستوود ، مورگان فریمن جایگاه دارند برای بازی اما
در اینجا ....."جائی برای پیرمردها نیست "
باید معجزه شود تا استاد نصیریان در "میوه ممنوعه" خودنمائی کند. این روزها هم که بازی بسیار خوب و با انرژی داریوش ارجمند در سریال ضعیفی چون ستایش را می دیدیم و افسوس می خوردیم.
ما چه کردیم با سعید رادی که دوباره برگشت. وقتی که برگشت "صادق کرده" بود؟ یاغی فیلم تنگنا بود؟ فقط سرش را شیره مالیدیم.
بهروز وثوقی کارگردان نیست ، فیلمساز نیست ، بهروز وثوقی خدای بازیگری است. بگذارید که در ذهن ما همان کتک خور معترض فیلم کندو با قی بماند .
بهروز وثوقی حیف است برای اینکه بیاید و روی صحنه برود ما به احترامش بلند شویم و کف بزنیم و احیانا یک لوح تقدیر هم به او بدهیم و چند تا عکس یادگاری و ....
بهروز وثوقی هر وقت برگردد در اینجا ، جا دارد ،جای او در دل هاست و در خاطرات .اگر هم برنگردد ، جای او همیشه خالی است اما ....
بگذارید بهروز وثوقی باقی بماند . خاطراتمان از درخشش او خط خطی نشود.
هنر او را هدر دادیم ....سه دهه حذفش کردیم. سه دهه که می توانست تاریخی برای حضورش باشد اما حالا...
چه رویا ئی شدم من ، استاد! انگار که بهروز وثوقی در سالن ترانزیت فرودگاه منتظر استقبال ماست!
اگر روزی هم قرار شد به استقبالش برویم باید روزی باشد که فیلمنامه ی محکمی برای یک قیصر هفتاد ساله داشته باشیم .
