امسال با دیدن عنوان یکی از فیلم ها به کارگردانی "یدالله صمدی" که یاد آور کتابی بود از خانم صنیعی که بارها خوانده بودم، ذوق زده شدم. کتاب "پدر آن دیگری". وقتی خبر رسید این فیلم در بخش سودای سیمرغ پذیرفته نشده، فکر کردم که لابد یدالله صمدی نتونسته حق قصه رو ادا کنه و فیلم ضعیفی ساخته و خیلی متاسف شدم تا آنجا که نمی خواستم فیلم رو ببینم و تصویر ذهنیم از کتاب تغییر کنه. خودم رو راضی کردم و به پیشنهاد دوست عزیزی در اوج خستگی "پدر آن دیگری" رو دیدم و بسیار غبطه خوردم و دلگیر برای جشنواره فجر و برای سینمای ایران. به قول هنگامه قاضیانی انگار از "اتوبوس" یدالله صمدی پیاده می شدیم.
یدالله صمدی دیشب به قول خودش جایزه اش را از مردم، اصحاب رسانه و منتقدین گرفت و وقتی که فیلمش در آخرین سانس نمایش برج میلاد اکران شد و به شدت مورد تشویق حاضرین قرار گرفت و یکی از طولانی ترین نشست های مطبوعاتی را نیز به خود اختصاص داد، تا اندازه ای به حقش رسید. نشستی تا یک بامداد. افتخار می کنم که کارگردان سریال "شوق پرواز" از نگاه "سی و یک نما" به پدر آن دیگری تعریف کرد و از همه خواست تا سایت ما رو تشویق کنند. نکته قابل توجه در این نشست حضور بانوئی به نام "گلاب آدینه" بود که با جدیت از این فیلم شریف دفاع و برای هیئت داوران که آن را نادیده گرفته بودند، ابراز تاسف کرد.
در این فیلم،"ثریا قاسمی" بعد از فیلم "شام آخر" بهترین بازی دو دهه اخیرش را به نمایش گذاشته و این فیلم فرصتی بود تا از بازی گرم هم نسل های او چون "فریده سپاه منصور"، "مهتاج نجومی" و "جمشید مشایخی" لذت ببریم.
"مریم سعادت" و "اکبر عبدی" نیز حضور دل نشینی در این فیلم داشتند و "حسین یاری" (سوای کلاه گیس نامانوسی که به شدت تو ذوق میزد و بازیش رو تحت شعاع قرار میداد) هم مثل همیشه خوب بود و اما....
بازی بسیار درخشان "هنگامه قاضیانی" که اگر این فیلم به حق خودش رسیده بود و در بخش رقابتی جشنواره قرار داشت، مسلم یکی از نامزدهای بهترین بازیگر زن در فجر سی و سوم بود از ویژگی های دیگر این فیلم است.
"مهدیار" بازیگر خردسال نقش شهاب، شخصیت محوری پدر آن دیگری نیز به خوبی توانسته بیانگر خواسته ی یدالله صمدی و نگاه پرینوش صنیعی باشه.
پدر آن دیگری داستان پسربچه ی هفت ساله ایست که فرزند میانی خانواده است. پدر، بین او و دیگر فرزندانش فرق می گذارد و اطرافیان نیز نسبت به او بی مهرند. تنها حامی او مادرش است. او برای اعتراض به وضعیت خود، حرف نمیزند و ....
در آخر به این هم اشاره می کنم که یک سکانس اضافی و نامانوس با لطافت این فیلم وجود داره (بیمارستان رفتن دختر فریب خورده عمو) که امیدوارم در اکران عمومی، یدالله صمدی در آن تجدید نظر کند. "پدر آن دیگری" رو در اکران از دست ندهید .
