هادی مشکوة که روز جمعه به دلیل کهولت سن و بیماری از دنیا رفت، 24 آبان ماه از ساختمان شماره 2 خانه‌ی سینما به سمت قطعه هنرمندان بدرقه شد.
به گزارش خبرنگار سینمایی ایسنا، مراسم تشییع جنازه این تهیه‌کننده و عکاس قدیمی سینما در حالی برگزار شد که تعدادی از هنرمندان حاضر نسبت به عدم حضور کم شمار سینماگران در این مراسم، لب به گلایه گشودند.
مشکوة انسان بزرگی بود
کامران ملکی عضو هیات مدیره خانه سینما در سخنانی گفت: می‌گویند اگر خدا بخواهد آدم‌ها را اندازه بگیرد متر را به جای قد، دور قلبش می‌گیرد. مشکوة، انسان بزرگی بود که جاودانه است. بسیاری مطلع نبودند که مشکوة در بستر بیماری است و زمانی که متوجه شدند هر طور که توانستند ادای دِین کردند.
او ادامه داد:آقای ایوبی، دوستانمان در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی زمانی که متوجه این موضوع شدند به بیمارستان رفتند، همچنین مسئولان کار و تامین اجتماعی نیز تلاش‌شان را در این زمینه انجام دادند. خواهش می‌کنم برای بزرگی مردی که همه خاطره خوبی از او داریم، فاتحه بفرستیم.
یادگاری‌های خوبی از این هنرمند به جا ماند
در ادامه تشییع پیکر این هنرمند، سید غلامرضا موسوی نیز در سخنانی گفت: فکر می‌کنم صحبت کردن درباره مشکوة مشکل نیست زیرا او شخصیت محترمی بود و تمام زندگی‌اش را برای سینمای ایران گذاشت. شاید کسانی که شاهد ساخت فیلم «میرزا کوچک‌خان» بودند، این موضوع را به خوبی درک کرده‌اند. یادگاری‌های خوبی از این هنرمند به جا ماند.
رئیس شورای عالی تهیه کنندگان سینما افزود: او آدم صنفی منضبطی بود و در تمام جلسات حضور داشت. به همه کمک می‌کرد و تنها این اواخر به دلیل کهولت سنی که داشت و علی رغم آنکه به بچه‌ها کمک می‌کرد، شاید نتوانست خودش فعال باشد. برای روح بزرگ او آرزوی آرامش دارم.
خسرو امیر صادقی یکی دیگر از حاضران در این مراسم، درباره این هنرمند گفت: طبیعت و ذات ایرانی در این لحظه حتی اگر بدترین انسان این کره خاکی به دیار ابدی برود دیده می‌شود و در این لحظه است که می‌گوییم انسانی که از این دنیا رفته است، بسیار آدم خوبی بود. اما این بار به واقعیت و شرافت انسانی؛ باید بگویم انسان خوبی رفت.
حرمت نگه دارید
این تهیه‌کننده بیان کرد: بسیاری به من می‌گویند حرف نزن، در جشن‌ها، در مراسمی که وزارت فرهنگ و ارشاد برگزار می‌کند، در مراسم نقد و بررسی می‌گویند حرف نزن. آنجا جای حرف زدن نیست. پس کجا باید حرف زد؟ جای تاسف دارد کسی که تمام عمرش را برای فیلم‌های انقلاب گذاشت به جز چند نفر آدم وفادار، با این وضعیت (حضور کم شمار هنرمندان) تشییع می‌شود. من برای همه متاسف هستم و برای مسئولان نیز متاسفم.
این هنرمند افزود: مشکوة خانه خودش را فروخت. با پولی که برنج خریده بود آن را به جنگل‌های گیلان می‌برد و به عوامل فیلم «میرزاکوچک‌خان» می‌داد اما امروز این چنین از او استقبال می‌شود. مسئولان فقط با کسانی که به شهرت رسیده‌اند عکس یادگاری می‌گیرند. خدا رحمتش کند او شعار خوبی داشت و به کسانی که به او بدی یا لطف می‌کردند می‌گفت: "خدا بچه‌هایتان را زیاد کند".
امیر صادقی اضافه کرد: من اینجا اعلام می‌کنم یکی از شریف‌ترین اجزای سینمای ایران به دیار باقی شتافت و پیشنهاد می‌کنم از بازارهای سیاسی احمقانه که در سینما باز شده است، دست بردارید و حرمت نگه دارید.
در حین صحبت‌های امیر صادقی یکی از حاضران با صدای بلند فریاد زد؛ عزیزانی که امروز آمده‌اند سینماچی‌های واقعی هستند.
محمد بانکی نیز یکی دیگر از سخنرانان این مراسم بود که گفت: فکر می‌کنم بیش از پنجاه سال پیش با مشکوة عکاسی سینما را شروع کردم . دوستان در صحبت‌هایشان گفتند که او سرمایه‌اش را برای سینما گذاشت. او در جردن خانه و عکاسی داشت و آنها را خرج سینما کرد و هیچ سودی نبرد. فیلم‌های بزرگی ساخت و همیشه دلسوز سینما بود.
این تهیه‌کننده ادامه داد: تاکنون یک مورد ندیدم کسی از این خدابیامورز شکایت کند و بگوید پول مرا نداده است. این مرد دوست داشت، فیلم بسازد و حتی قبل از آنکه در بیمارستان بستری شود آن را در وزارت ارشاد دیدم و می‌گفت می‌خواهد یک تله فیلم شروع کند.
سینمای ایران همچنان به او بدهکار است
جمشید حیدری دیگر سخنران این مراسم درباره‌ی این هنرمند گفت: او دین خود به سینما را ادا کرد اما سینمای ایران همچنان به او بدهکار است. تنها از مدیران اوایل انقلال مسعود شاهی در این مراسم حاضر است. من حتی یک بار ندیدم او در هر شرایطی نمازش را ترک کند.
این کارگردان ادامه داد: من سال 57 اولین فیلم را با او شروع کردم زمانی که همه فکر می‌کردند نگاتیو، هروئین است و سینما تعطیل بود. اولین فیلم دفاع مقدس به نام «مرز» را ساختیم و چهار هزار نسخه از این فیلم کپی شد. اما یک ریال هم به او ندادند.
مهدی مسعودشاهی مدیر فرهنگی هم در سخنانی گفت: سال‌های سال در کنار او بودم. اغراق نمی‌کنم بگویم؛ اگر واقعا فردی دلسوز برای سینمای ایران وجود داشت که زندگی‌اش را برای این کار گذاشته؛ هادی مشکوة است. او با آثار سینمایی که تولید کرد نام نیکی برای خودش گذاشت. همه می‌دانیم در آن شرایط تصمیم‌گیری برای تولید فیلم سخت بود. آرزو می‌کنم همانطور که او برای فرهنگ وهنر مملکت ایثار کرد، قدم برداریم تا سینمای ایران سرفراز بماند.
مجید قاری‌زاده تهیه‌کننده و کارگردان هم بیان کرد: او قبل از انقلاب جزو عکاسان حرفه‌ای سینما بود و بعد از آن به عنوان تهیه‌کننده کارهای خوبی ارائه داد و با این سنش تلاش می‌کرد تله فیلم بسازد و این کار او جای تشکر و قدردانی دارد.
حبیب اسماعیلی نیز در این مراسم یادآور شد: او زمانی که سینما را شروع کرد با سرمایه شخصی‌اش وارد این کار شد و به نظر من این کار ارزشمند است. او نمی‌خواست شو بگذارد. به نظر من او باید صاحب یکی از دفاتر بزرگ فیلمسازی باشد اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد. همه پول‌های دولتی به یک سری افراد خاص می‌رسد.
این تهیه‌کننده و پخش کننده سینما بیان کرد: من از مسئولان سینمایی می‌خواهم به هنرمندانی که هم اکنون وضعیت و شرایط بدی دارند کمک کنند. درخواست من این است به فکر معیشت و مسائل کاری این عزیزان باشند.
سفرت بخیر
لاله مشکوة دختر این مرحوم نیز در جملاتی گفت: پدر آرام بخواب که دوستان صمیمی با قلب پاک و روح بزرگی که دارند اینجا حاضر هستند. پدر همیشه به تو افتخار کردم و می‌کنم. مهم نیست برای ما چه گذاشتی آنقدر با افتخار از این دنیا رفتی که خدا کند، بتوانم کوله بار سرمایه‌ای را که گذاشتی بِکشم. من به برادرم کوپال افتخار می‌کنم که اینجا نیست اما پشتیبان مالی خوبی برای زندگی تو بود. خانه نوات مبارک و سفرت به خیر.
همسر زنده‌یاد امیر قویدل نیز با گلایه از اینکه تعداد کمی در این مراسم شرکت کرده‌اند به خبرنگار ایسنا گفت: سینما بی‌رحم شده است. به نظرم باید هنرپیشه‌های بسیاری در این مراسم شرکت می‌کردند، زیرا زنده‌یاد مشکوة تهیه کننده فیلم‌های متعددی بود. حیف است که این آدم برای سینمای ایران زحمت بکشد آن وقت این تعداد در مراسم او شرکت کنند.
به گزارش ایسنا روز سه‌شنبه 26 آبان ماه، ساعت 15:30تا 17 مراسم یادبودی در مراسم الجواد برای این هنرمند برگزار می‌شود.
حبیب اسماعیلی، مرتضی شایسته، عبدالله علیخانی، منوچهر شاهسواری، امیرحسین شریفی، اسدالله یکتا، محمد، اصغر بانکی، فرشته طائرپور، حبیب الله یاری، مهدی خادم، محمد باقر خسروی، از جمله حاضران در این مراسم بودند.
