علی نصیریان یکی از برجسته ترین هنرمندان سینما و تلویزیون با ابراز این که «حقیقتش خیلی از لحاظ روحی و جوانی آرزو دارم، بازی کنم. ولی جسمم یاری نمی کند. جسمم به قول شهریار سخن، شهریار سخن که میگه، همتم تا می رود، ساز غزل گیرد به دست، طاقتم اظهار عجز و ناتوانی می کند. طاقتم اجازه نمی دهد. بازی کردن انرژی می برد، این انرژی را من ندارم» رسما دنیای بازیگری را کنار گذاشت.
او میهمان تلویزیون اینترنتی همشهری بود. در این برنامه به پرسش‌های متعددی پاسخ داد از جمله اینکه چگونه علی نصیریان شده است. وی در پاسخ به این پرسش مژده لواسانی عنوان کرد: «با دیدن نمایش‌های روحوضی، معرکه‌ها و غیره و غیره. گاه می‌دیدم که گوشه خیایان معرکه گرفته‌اند. افراد ماری داشتند و با آن نمایش اجرا می‌کردند. لوطی‌های تهران هم در نمایش‌های کنار خیابان حضور داشتند. من با دیدن این نمایش‌ها بازیگر تئاتر شدم. در دبیرستان گروه تئاتر تشکیل دادیم.»
بعدها به تئاتر لاله‌زار و سینما رفتم. سال ۱۳۲۹ در نخستین کلاس تئاتر حضور یافتم. آنجا شروع به درس خواندن و یادگرفتن کردم. بعدها به تئاتر سعدی رفتم که توده‌ای‌ها آنجا را آتش زدند. خوب به خاطر دارم که «نوشین» کتاب «هنر تئاتر نوشین» را در زندان نوشت. او عضو کمیته مرکزی حزب توده بود و در زندان این کتاب نگاشته شد.
نصیریان ادامه داد: «داریوش مهرجویی سر موضوعی که تعریفش مفصل است، از ۴۰ سال پیش سر فیلم «اجاره‌نشین‌ها» با من قهر کرد. به درمیشان گفته بود که می‌خواهد مرا به بازی بگیرد و ماجرایش برای شرح دادن طولانی است. متأسفم از بین رفت. او هم استعدادی درخشان بود که همواره می‌توانست در هر شرایط و سنی در کارش پیشرفت کند.»
این پیشکسوت سینمای ایران یادآور شد: «مردم سرمایه ما هستند. اگر آنها فیلم و تئاتر نبینند، هنری وجود نخواهد داشت.»
وی در این باره که آیا باز هم بازی خواهد کرد، افزود: «به لحاظ روحی و روانی دوست دارم اما دیگر جسمم یاری نمی‌کند! بازی کردن از من انرژی می‌برد و با تمام توان باید نقش بیافرینم. اما مثلاً در یک دوربین که این اواخر اتفاق افتاد و همه چیز در ۴ دوربین خلاصه می‌شد، انرژی کمتری از من صرف شد.»
وی به جوانان توصیه کرد: «اگر کار هنری‌ای را دوست دارید، آن را فرابگیرید و حتماً در کارتان استمرار داشته باشید. بدون استمرار به هیچ جا نخواهید رسید. نسل من امروز کار خودش را کرده و به نسل‌های جوان‌تر می‌رسد که باید وارد عرصه سینما و تئاتر شود.»
