در دوره‌های قبلی عیار جشنواره فیلم فجر آثار کارگردانان فیلم اولی تنها در بخش ویژه این آثار با فیلمسازان نظیر خود سنجیده می‌شد و تنها یک جایزه به بهترین فیلم اول اهدا می شد. این مساله به ویژه طی سال‌های اخیر و با کیفی‌تر شدن رقابت در این بخش، سبب‌ساز ناراحتی سینماگران فیلم اولی می‌شد چرا که آنها این روند را مانعی برای دیده شدن زحمات گروه تولید خود می‌دانستند. اتفاقی که بسیاری از منتقدان هم به آن انتقاد داشتند و آن را سبب تضییع حقوق هنرمندان می‌دانستند.

جشنواره فیلم فجر در دوره‌های اولیه بخشی به نام نگاه نو نداشت. از دوره هشتم بخش فیلم‌های اول به جشنواره افزوده شد و از دوره نهم عنوان این بخش به بخش فیلم‌های اول و دوم تغییر یافت که تا دوره شانزدهم ادامه داشت. از این دوره تا دوره بیست و یکم این بخش حذف شد. از دوره بیست و یکم بخش فیلم‌های اول و از دوره بیست و دوم بخش فیلم‌های اول و دوم باردیگر در جشنواره هویت یافت. در دوره بیست وپنجم، این بخش باردیگر به بخش فیلم‌های اول تغییرنام داد و باز، در دوره بیست و هفتم این بخش پذیرای فیلم‌های اول و دوم شد. از دو سال بعد از این دوره، در دوره بیست و نهم این بخش با نام نگاه‌نو (بخش مسابقه فیلمسازان اول) ادامه یافت.

سال پیش و در سی ونهمین دوره جشنواره، به دلیل شرایط کرونایی و نامشخص بودن چگونگی برگزاری، فیلم‌های بخش مسابقه سودای سیمرغ و نگاه نو معرفی نشدند و تنها 17 فیلم نامزدشده، در بخش مسابقه سینمای ایران به رقابت پرداختند. روالی که امسال شکل رسمی‌تری به خود گرفت و در جدیدترین تغییر جشنواره فیلم فجر که در فراخوان چهلمین دوره این جشنواره منتشر شده، شاهد حذف این بخش رقابتی و رقابت فیلمسازان اول با تمامی سینماگران حاضر در جشنواره هستیم. اتفاقی که به نوعی بازگشت جشنواره به سال‌های دور و تنظیمات اولیه به شمار می‌آید و قطعا می‌تواند به بیشتر شدن جنبه رقابتی جشنواره فیلم فجر و افزایش شور و شوق بین سینماگران جوان منجر شود.