استاد نصیریان در این مراسم که به دلیل شرایط کنونی و موج دوم شیوع کرونا با محدودیت در حضور مهمانان برگزار شده بود گفت:

 حس خوبی از این تندیس به من منتقل شد و از موزه سینما  برای ساخت آن بسیار سپاسگزارم.

یادم می آید علی حاتمی گفت دلم می‌خواهد هزاردستان آلبومی از خودت، کشاورز، انتظامی ، رشیدی و مشایخی شود و این جمله من را برای پذیرفتن نقش ابوالفتح مشتاق تر کرد.

 درست است که مدرسه بازیگری و کلاس تئاتر رفتم اما این ها درمان درد من نبود ، درمان من نشستن با آدم‌هایی همچون فرخ غفاری ، فریدون رهنما ، منوچهر انور، داوود رشیدی بود که از آنها بسیار آموختم.

وی در ادامه صحبت هایش به کارگردان بزرگ دیگری اشاره کرد:

مهرجویی بسیار باسواد است و من در چند فیلم او حضور داشتم. یکی از خلاق ترین و کاربلدترین کارگردان ها است و به گردن سینمای ایران حق دارد.

 

 

بزرگ آقای سینما همچنین گفت:

بازیگری شوق ، وجد و دلبستگی می خواهد و متاسفانه زمانه امروز مانند زمانه ما نیست در زمان ما یک سالن کوچک 90 نفره بود که ما التماس می کریم تا مخاطب بیاوریم، نظراتشان را جویا شویم و متوجه اشکالات کارمان بشویم . 

تندیس علی نصیریان بر اساس نقش آفرینی این بازیگر پیشکسوت در فیلم سینمایی «کمیته مجازات» برگرفته از سریال «هزاردستان»علی حاتمی توسط "حسین اردستانی" ساخته شده است.

 

«فاطمه معتمدآریا» نیز در رونمایی از تندیس علی نصیریان چنین گفت:

در حرفه بازیگری من ، شاگرد استاد نصیریان هستم . علی نصیریان نماینده یک نسل تکرارنشدنی در بازیگری است. بخش عظیمی از آن مربوط به دوره خاص بازیگری و بخش مهمتر مربوط به خودشان و نسلی است که به این حرفه هویت و شخصیت دادند یعنی از هیچ، چیزی ساختند که شبیه تخت جمشید برای ما در تاریخ فرهنگمان ارزشمند است و مانند یک بنای تاریخی پایه هایی را گذاشتند که درحال حاضر من هم به عنوان یک بازیگر شناخته می شوم.

علت موفقیت، محبوب بودن و استثنایی بودن آن نسل مربوط به روش، نگرش و پذیرششان از این حرفه است که مثل یک اثر تاریخی ، بنایی را برای ما گذاشتند که بسیار ارزش دارد. نمی شود نقشی از علی نصیریان را نام ببریم و آنرا دوست نداشته باشیم. وقتی می گوییم ایشان نماینده یک نسل تکرارنشدنی هستند به این دلیل است که نمی توانیم نقشی را پیدا کنیم که ایشان بد انجام داده باشند.

 

 

«رضا کیانیان» در رونمایی از تندیس علی نصیریان  گفت:

خوشحالم از اینکه برای رونمایی از تندیس استاد نصیریان از من دعوت شد و با افتخار در این مراسم حضور پیدا کردم. جدای از همه ارزش هایی که علی نصیریان دارد، خودش را به عنوان یک انسان بسیار دوست دارم.

در فیلم «مسخره باز» افتخار داشتم و در خدمت ایشان بودم و اتفاقاتی را دیدم که در سال های اخیر کمتر دیده می شود. ایشان همیشه زودتر سرصحنه حاضر بود و می دانست باید چه کاری انجام بدهند ، همیشه شادابی و طراوت خود را حفظ می کردند و اگر با او صحبتی می کردیم، درباره بازیگری و سوابقش بود که از او بسیار آموختیم.

 

برای هر بازیگری آرزو است که با بزرگانی مانند علی نصیریان همبازی باشد. من در سن 21 سالگی از مشهد به تهران آمدم و به دانشکده هنرهای زیبا رفتم . در آن زمان آقای نصیریان گُل تئاتر کشور بود و من که تازه وارد دانشگاه شده بودم فکر می کردم صدها سال زمان می برد تا به بازیگری مانند او برسم که این همه کار کرده و تجربه داشته باشد و اینکه با چنین شخصیتی همبازی شوم بسیار برایم خوشحال کننده بود.

متاسفانه با بعضی بازیگران پیشکسوت بازی نکردم و غم آن بر دلم باقی مانده است .