بازی درخشان پژمان جمشیدی در فیلم 'علفزار" که از معدود فیلم هایی بود که در فیلمنامه، کارگردانی و دیگر شاخه ها نیز شاخص است، یکی از شگفتی های جشنواره امسال است که هیچکس در مورد آن تردید ندارد اما باید بپذیریم که خیلی از منتقدینی که پژمان جمشیدی را شایسته سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد در چهلمین جشنواره ی فیلم فجر می دانند، حتی فیلم " برف آخر" را ندیده اند. چرا که برف آخر نه در قصه و نه در لوکیشن سردش باب میل مخاطب عام نیست تا کنجکاوانه بخواهد آن را ببیند. اما فیلمی خوش ساخت در اشل جهانی است که حتی می تواند نماینده ی شایسته ای برای ایران در رویدادهای بین المللی حتی اسکار سال آینده باشد. البته که "علفزار" نیز ویژگی های منحصر به فردی دارد که اگر مصلحت های سیاسی و اجتماعی جلوی دست و پایش را نگیرد فیلم قابل دفاعی در سطح جهانی است. برف آخر اما زبانی جهانی تر از نظر فرم و محتوا دارد با داستانی کاملا متفاوت با دغدغه ای باورپدیر در دنیا.
بازی ها در برف آخر یکدست، روان و تحسین برانگیز است و ما با لادن مستوفی و مجید صالحی متفاوتی رو به رو می شویم و.... امین حیایی، ستاره ی بی ادعا در این نقش شگفت انگیز ظاهر شده. اصولا امین حیایی از آن دسته بازیگرانی است که نقش های سخت را بهتر بازی می کند. این را در "شعله ور" دیدیم، در "درخونگاه" سیاوش اسعدی تجربه کردیم، اگر در" قاتل و وحشی" حمید نعمت الله ببینیم تایید می کنیم و حتما بازیش را در برف آخر تحسین خواهیم کرد.
بنابر این شکی نیست که امین حیایی به درستی سیمرغ بلورین را در این دوره به دست آورده. آنهم با توجه به حاشیه ی مهم این فیلم که خوشبختانه عوامل برف آخر توانستند با آن کنار بیایند. وقتی تهیه کننده ی یک پروژه، عوامل را می پیچاند و یقینا بیشتر عوامل با اعتماد به او به پروژه می پیوندند و بعد زیر میز میزند، حتما روی فیلم تاثیر می گذارد. کاری که "احسان علیخانی" به واسطه موقعیت باثبات خود چنین حرکت غیر حرفه ای انجام داد و کار را برای تهیه کننده جانشین سخت کرد، اما این تهیه کننده (حسن مصطوی) و عوامل برف آخر سربلند از این اتفاق بیرون آمدند.
اما در مورد شایستگی موازی پژمان جمشیدی در نقش متفاوت بازپرس فیلم علفزار:
یاد آوری می کنیم که در سی و پنجمین دوره ی جشنواره فیلم فجر، دو بازی درخشان نظر داوران، منتقدین و مردم را به خود جلب کرده بود . بازی های درخشان مریلا زارعی در فیلم "زیر سقف دودی" پوران درخشنده و لیلا حاتمی در "رگ خواب" حمید نعمت الله. و انتخاب بین این دو بازی سخت به نظر می رسید و درآخر داوران گرفتند دو سیمرغ برای این دو نقش اهدا کنند . ( البته که چندان حرکت استانداردی نبود اما اتفاق افتاد و ما هم چندان در قید و بند استانداردهای تعداد نامزدها و جوایز نبوده و نیستیم، بخصوص این دوره).
امسال هم به نظر می رسید که هیات داوران می توانستند از کنار بازی پژمان جمشیدی در فیلم علفزار به راحتی عبور نکنند و دو سیمرغ را به این بخش پر چالش و پر مدعا اختصاص دهند.
اما چیزی که جای کتمان ندارد اینکه، مطمئنا بعد از دیدن فیلم " برف آخر" کسی نمی تواند در استحقاق امین حیایی در این نقش چند لایه و همردیف به بازی های سوپراستارهای جهانی، به لیاقت او برای گرفتن این سیمرغ شک کند.
امین حیایی در فیلم برف آخر نقش یک دامپزشک را در یک روستای کوهستانی بازی می کند که بر اثر سانحه ای، بدنش سوخته و همسرش او را ترک کرده است. او شرایط روحی خوبی ندارد و حتی نسبت به ظاهرش بی اعتنا شده است. در این میان او با زنی متفاوت آشنا می شود که احساسات وی را بر می انگیزد....
