شادمهر عقیلی
شادمهر عقیلی یکی از استعداد های درخشان در زمینه ی آهنگسازی و نوازندگی است که ترانه هم می سرایدو تجربه ی بازیگری هم دارد و البته خواننده نیز هست اما در آهنگ سازی و نواختن ساز است که می توانیم از او به عنوان یک هنرمند درجه ی یک نام ببریم.
وی در سال ۱۳۷۶ از هنرستان موسیقی به اتفاق یک گروه به واحد موسیقی صداوسیما رفت. فؤاد حجازی هم جزو آن گروه بود. در همانجا بود که با خشایار اعتمادی و علیرضا عصار آشنا شد و اولین آلبوم بدون کلام او به نام «بهار من» که تنظیمی جدید از قطعات قدیمی بود مورد استقبال قرار گرفت و همزمان همکاری خود را با صداوسیما آغاز کرد و انتشار آلبوم «دهاتی» آغازگر موجی نو در موسیقی پاپ بعد از انقلاب شد. این آلبوم همچنان رکورد پرفروشترین آلبوم موسیقی را با بیش از دو و نیم میلیون نسخه فروش در اختیار دارد.
آخرین فعالیت شادمهر در ایران حضور در فیلم سینمایی پرفروش «پر پرواز» بودکه نقش خوانندهای که مجوز انتشار آثارش صادر نمیشود و قصد مهاجرت به خارج از کشور دارد را بازی کرد که تصویری نزدیک به زندگی خود وی بود با پایانی متفاوت.
شادمهر در سال ۱۳۸۰ قبل از اکران فیلم «شب برهنه » ایران را ترک کرد و فعالیتهایش را در کانادا و سپس آمریکا ادامه داد و علاوه براجرای ترانه های جدید و حضور در ویدئوکلیپ هایی که نشان می داد، دیگر قصد بازگشت به مارکتینگ وطنی ندارد، با خوانندگان صاحب نامی چون مهستی و ابی در ساخت آلبوم هایشان همکاری کرد. گرچه استقبال از شادمهر عقیلی در لس آنجلس بسیار خوب بود اما وی کم کم جایگاه خود را از دست داد ودر حال حاضر بیشتر در زمینه ی آهنگ سازی موفق است تا به عنوان یک خواننده ی پرطرفداربا کنسرت های پر استقبال.
مینا لاکانی
مینا لاکانی یکی از بازیگران خوب تئاتر و سینمای ایران است که نخستین بازی خود را در تئاتر با نقشآفرینی در نمایش هملت (قطبالدین صادقی) آغاز کرد و فعالیت او در سینما با حضور در فیلم «پرواز را به خاطر بسپار» (حمید رخشانی) صورت گرفت. او با بازی در فیلم سینمایی عاشقانه ی «دیدار» ساخته محمدرضا هنرمند که نقش مقابل «مهران مدیری» را به عهده داشت برنده سیمرغ بلورین و دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن در سیزدهمین جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۷۳ شد.
اما پس از آن چندان به پروژه های مهم سینمایی دعوت نشد و نتوانست استعدادش را بروز دهد. مینا لاکانی در مهر ۱۳۹۰ در برنامه زنده شباهنگ تلویزیون فارسی صدای آمریکا بدون حجاب حاضر شد و در گفتگویی با مجری این برنامه اعلام کرد که به دلیل شرایط آزاردهنده و نابرابر کاری ومخالفت با نظام حکومتی ایران، وطنش را ترک و به آمریکا مهاجرت کردهاست.
پردیس افکاری
پردیس افکاری بازیگرسینما، تلویزیون و تئاتر، تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی رشته بازیگری و کارگردانی ادامه داد. او در سن ۱۶ سالگی به مدرسه هنرپیشگی آناهیتا راه یافت و دوره دو ساله بازیگری را در آن مرکز گذراند. پس از آن فعالیت هنری خود را ابتدا در عرصه تئاتر و پس از آن در سینما و تلویزیون شروع کرد. او در مدت حضور خود در تلویزیون علاوه بر بازی در سریالهای «فکر پلید» و «طریق عشق»، در برنامههای عروسکی «بزبز قندی» و «هادی و هدی» به عنوان بازیگر عروسکی نیز به فعالیت پرداخت. وی در اوج رکود بازیگری خود در فیلم «قلاده های طلا» بازی کرد که همین حضور وی موجب بایکوت او در بازیگری شد تا آنجایی که به شبکه ی ماهواره ای «جم» پیوست.
سوسن تسلیمی
سوسن تسلیمی بازیگر برجسته و کارگردان تئاتر و سینمای ایران است که برجسته ترین نقش آفرینی را با بازی در چهار فیلم «بهرام بیضایی» یعنی «چریکه تارا»، «مرگ یزدگرد»، «باشو غریبه کوچک »و «شاید وقتی دیگر» ارائه کردهاست و از مکرّرترین بازیگران بیضایی بهشمار میرود. تسلیمی در سوئد اقامت دارد و در کارگردانی و بازیگری تئاتر و سینما فعالیت میکند. او در سال ۲۰۰۲ جایزه شخصیت ممتاز فرهنگی و هنری کشور سوئد را گرفت. سوسن تسلیمی همسر سابق «داریوش فرهنگ»، یکی از برترین بازیگران زن تاریخ سینمای ایران و اولین زن صاحب سبک بازیگری در ایران محسوب میشود.
تسلیمی قبل از سینما به عنوان بازیگر تئاتر فعال بود و با گروه «بازیگران شهر»، «تئاتر پیاده» و «تئاتر چهار سو» و کارگردانانی چون داریوش فرهنگ، هرمز هدایت، مهدی هاشمی، بیژن مفید و بهرام بیضایی همکاری میکرد.
وی در سال ۱۳۶۳ در مجموعه «سربداران» ساخته محمدعلی نجفی بازی کرد وبا درخشش در آن مورد توجه ویژه ای قرار گرفت. تسلیمی، در این مجموعه نقش «فاطمه» را بازی کرد که زن پرقدرتی بود. او مردپوشی میکرد و سوار اسب میشد و رهبر گروهی از جنگجویان بود. در سال ۱۳۶۴، در گیرودار جنگ تحمیلی ایران و عراق، تسلیمی ایده فیلم باشو غریبه کوچک را در طرح کوتاهی، با بیضایی در میان میگذارد و او هم که در آن زمان در اندیشه ساخت فیلمی دربارهٔ بچهها بوده، آن را میپذیرد و پرورش میدهد. باشو غریبه کوچک، در سال ۱۳۶۹ و در زمانی که سوسن تسلیمی در سوئد به سر میبرد، پس از پنج سال توقیف، اکران شد.
سوسن تسلیمی تسلیمی در سال ۱۳۶۶ به سوئد مهاجرت کرد. اولین فیلمی که در سوئد بازی کرد فیلم «مرز» به کارگردانی رضا پارسا بود.
شبنم طلوعی
شبنم طلوعی هنرپیشه، کارگردان و نمایشنامهنویس ایرانی است که بازیگری در تئاتر را از سال ۱۳۷۳ آغاز کرد. وی در سال ۱۳۸۳ در پی ممنوع التصویر شدن از بازی در فیلم شبانه (کارگردان: امید بنکدار و کیوان علیمحمدی) که در آن نقش اصلی را به عهده داشت و پس از آن محرومیت از همه فعالیتهای هنری به دلیل گرایش های سیاسی و مذهبی، ایران را ترک کرد و از پایان سال 1383 در پاریس زندگی میکند. وی در حال حاضر یکی از فعالان سیاسی مخالف نظام جمهوری اسلامی به حساب می آید. برخی از منتقدان، گرایش های وی را نشات گرفته از حضور در فیلم « روزی که زن شدم» مرضیه مشکینی و نزدیک شدن به خانواده ی «مخملباف» می دانند. وی همسر سابق بازیگر سینما و تلویزیون کورش تهامی است.
مانی کسراییان
مانی کسراییان بازیگرکه پس از حضور در فیلم «بانوی اردیبهشت» به شهرت رسید و خیلی ها آینده ی درخشانی برایش متصور بودند، از اولین بازیگرانی بود که به شبکه ی ماهواره ای «جم» پیوست.
زندگی شخصی او در ایران و شایعات مبنی بر اعتیاد و تمایلات جنسی غیر معمول وی در کم کاری یا شاید بیکاری او تاثیر بسیاری داشت که در پاییزسال ۱۳۹۷ در خلال برنامه بچههای رنگین کمان از تلویزیون «ایران اینترنشنال» مانی کسراییان رسما که همجنسگر اعلام کرد.
محسن مخملباف
محسن مخملباف، نویسنده و کارگردان ایرانی در سن هفده سالگی در جریان عملیات خلع سلاح یک پلیس تیر خورد و دستگیر شد. او در زندان داستاننویسی را شروع کرد و پس از زندان به فیلمسازی روی آورد.
مخملباف در دههٔ شصت، یکی از پرکارترین سینماگران بعد از انقلاب بود که عده ی بسیاری طرفدار سینمای وی بودند تا جایی که در سال ۱۳۶۸ در فیلم کلوزآپ (نمای نزدیک) به کارگردانی عباس کیارستمی نقش خودش را بازی کرد. این فیلم دربارهٔ مردی بنام حسین سبزیان بود که خود را بنام مخملباف به خانوادهای معرفی کرده و به آنها وعدهٔ ایفای نقش در فیلم بعدیش را داده بود.
وی بعد از دهه هفتاد از شکل و شمایل ظاهری تا نوع نگاه مذهبی و سیاسی اش تغییر کرد و با مهاجرت به اروپا، فیلمسازی را به گونه ای جدید ادامه داد وحالا جزو مخالفان سیاسی کشوراست. «عروسی خوبان» ، «دستفروش» دو فیلم مطرح او در ایران هستند. «مرضیه مشکینی» فیلمساز و خواهر زن اول مخملباف همسر دوم اوست.
سید محمد حسینی
محمد حسینی یک مجری/بازیگرمتفاوت در تاریخ بعد از انقلاب بود که توانست با اجراهای پرانرژی خود، از اجراهای خشک و غیر استاندارد فاصله بگیرد و طرفداران بسیاری را به خود جلب کند. وی از ابتدای شروع به کار در شبکه تهران تا سال ۱۳۸۴ مجری این شبکه بود که برنامههای او خصوصاً با زوج سید کاظم احمدزاده هواداران فراوان داشت.
پس از درگیری او با شکایاتی مبنی بر کلاهبرداری مالی در زمینه ی انبوه سازی و حضور در محافل غیر اخلاقی، وی از صدا و سیما اخراج شد و اول به امارات و شبکه ای ایرانی پیوست و بعد کم کم به گونه ای فعالیتش را ادامه داد که به نظر می رسید از نظر روحی و روانی نیز دچار مشکل شده است.
تا جایی که حسینی اقدام به تولید یک برنامه به نام «ریاستارت» کرد که در قسمتهایی ازاین برنامه هوادارانش را به آتش زدن اماکن دولتی دعوت نمود.
امیر نادری
امیر نادری کارگردان و تهیهکنندهٔ سینمایی ایرانی است. وی از سال ۱۳۶۹ به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرده است.
او از کارگردانان تأثیرگذار و مهم سینمای موج نو و معناگرای ایران است. نادری از کودکی در سالن سینما و تئاتر کار میکرد و با دیدن فیلم و نمایش، خواندن نقد فیلم و معاشرت با منقدان، بهطور خودآموخته وارد عالم سینما شد. در ابتدا به عنوان عکاس در چند فیلم مهم سینمای ایران کار کرد. در سال ۱۳۵۰ اولین فیلمش خداحافظ رفیق را کارگردانی کرد. توجه جشنوارههای جهانی با فیلم «دونده» و «آب، باد، خاک» به او جلب شد. دونده از سوی تعدادی از منتقدان در فهرست یکی از تاثیرگذارترین فیلمهای ربع قرن اخیر معرفی شدهاست. فیلم بعدی امیر نادری «ماه» نام داشت، نادری گفتهاست بیست سال دربارهٔ موضوع این فیلم کار کرده و یک دلیل مهاجرت او از ایران به آمریکا، ساختن فیلم «ماه» بودهاست. نادری برای فیلم وگاس: بر اساس یک داستان واقعی نامزد جایزه شیر طلایی از شصت و پنجمین جشنواره فیلم ونیز در سال ۲۰۰۸ شد و همچنین برای فیلمهای دونده و آب، باد، خاک در سالهای ۱۹۸۵ و ۱۹۸۹ برنده جایزه بالن طلایی جشنواره فیلم سه قاره نانت شد.
مهدی مظلومی
مهدی مظلومی کارگردان و فیلمنامهنویس سینمای ایران است. وی به علت ساخت مجموعه شهر قشنگ برای شبکه جم از سال ۱۳۹۵ ممنوع الفعاليت بود اما مدتی بعد از بازگشت به ايران شرايط فعاليت مجددش فراهم شده است. گرچه وی دلیل مهاجرتش را عدم موقعیت برای فعالیت حرفه ای می داند اما باید قبول کرد که مهدی مظلومی بعد از موفقیت سریال های طنزی چون «بدون شرح» و «کمربندها را ببندیم»، در سال های اخیر، کارهای ضعیفی از خود ارائه داده بود که این نیز در عدم پیشنهاد کار به وی بی تاثیر نبوده است.
مظلومی علاوه برکارگردانی سریال های طنز، از سال ۱۳۷۳ با تدوین و کارگردانی تلویزیونی مجموعههایی همچون ساعت خوش، این چند نفر، زیر آسمان شهر، جنگ ۷۷، ماه عسل درتلویزیون فعالیت چشمگیری داشته است.
رابعه اسکویی
رابعه اسکویی که به تازگی اولین فعالیت بازیگری مجدد وی را در ایران با سریال جنجالی « گاندو» دیدیم، یکی از بازیگران بسیار خوب سینما و تلویزیون است که گر چه با کارگردان های خوبی همکاری داشته اما هرگز در موقعیتی قرار نگرفته تا بتواند توانایی هایش را نه در قالب طنز بلکه در ملودرام و در نقش های غیر فرعی نشان دهد. وی از بازیگرانی بود که به شبکه ماهواره ای مستقر در استانبول «جم» پیوست و حالا دوباره به ایران برگشته و فعالیتش را شروع کرده است.
چکامه چمن ماه
«چکامه چمن ماه» بازیگر شیرازی که به نظر می رسید می تواند بازی هایی از خود ارائه دهد که انتخابی برای فیلمسازانی که ترانه علیدوستی ، گلشیفته فراهانی، پگاه آهنگرانی را کشف کردند باشد اما این اتفاق نیفتاد و گر چه بازیگر خوبی بود اما شاید انتخاب هایی مناسب خود نداشت. چکامه چمن ماه که با «بودن یا نبودن» کیانوش عیاری وارد سینما شد یکی از اولین بازیگرانی بود که در سریال های «جم تی وی» بدون حجاب جلوی دوربین رفت و به حضور در این شبکه ماهواره ای بسیار امیدوار بود و تقریبا در بیشتر سریال ها و فیلم های آن نقشی داشت که او هم به بن بست خورد و به ایران بازگشت.
دیدگاهها