امروز یک دوست و هم اتاقی خوب پیدا کردیم به اسم مسعود ! میگوید تهرانی ام اما رفتارش مثل جنوبی های ناگورنوست . آرمان هایمان با هم یکیست اما در نوع پیاده سازی آرمان کمی با هم متفاوتیم . سر شبی تازه چشممان گرم شده بود که یکدفعه در خواب فریاد زد درنیومده ! رفتم در اتاقش ببینیم اگر چیزی گیر کرده کمک کنم با هم درش بیاوریم . اما وقتی وارد اتاقش شدم دستم را گرفت من را نشاند کنار خودش و گفت :« اگه اونا فیلمو درنیاوردن تو با نقدهات دمار از فیلمهاشون دربیار » سپس چراغ ها را خاموش کردیم و فید اوت ... !
صبح روز بعد با نریشن : « دمار از فیلم هاتون در میارم » از خواب بیدار شدم . از آنجا که صبح زود مغز انسان بهتر کار میکند کمی فکر کردم و فهمیدم بازیگران تهرانی دستمزد کمی میگیرند و وضع مالی خوبی ندارند . چون یک پسری به اسم نوید محمدزاده در نشست خبری فقط کنار موهایش را کوتاه کرده بود انگار که پول کافی به همراه نداشته و به سلمونی گفته بود :« به اندازه پنج تومن کوتاه کن . » مثل اینکه این پسر از فرط فقر سال های گذشته هم با شلوار راحتی به جشنواره آمده بود . امیدوارم فقر هر چه سریعتر ریشه کن شود ...
اما در مقابل انگار خبرنگاران و عکاسان دستمزد خوبی میگیرند . عجب تیپ هایی میزنند این اهالی رسانه ! خودم به عینه شاهد بودم که لیلا حاتمی به یک عکاس گفت دوربین رو بده من از تو عکس بگیرم یا باران کوثری آدرس آرایشگر یکی از خبرنگاران را گرفت !
راستی تا یادم نرفته است بنویسم ، حوالی فیلم های ما سال پر داعشی است ! انگار خوب بودجه میدهند ؛ من هم از فرصت استفاده کرده و رفتم بودجه ساخت یک فیلم با محوریت داعش در ناگورنو را گرفتم . سیناپس فیلمنامه به این صورت است :
داعش در حال طراحی یک عملیات بمبگذاری در یک هواپیمای ناگورنویی ست اما نمیداند ناگورنو اصلا فرودگاه ندارد ؛ پس با جسارت و شجاعت فرماندهان ناگارنویی شکست میخورد ! حالا ماندم برای نقش اصلی فیلم که یک فرمانده شجاع ناگورنویی ست هادی حجازی فر را با خودم از تهران ببرم یا سید جواد هاشمی هم جواب میده . میترسم سید جواد هاشمی را ببرم حواسش نباشد اشتباهی شهید شود از داعش شکست بخوریم ، آخر میگویند دست به شهادتش خوب است .
دیشب یک فیلمی دیدیم که اسمش « بفرمایید شام » بود اگر اشتباه نکنم . انیمیشن خوبی بود ! فقط نمیدانم چرا کارگردانش انقدر عصبی بود در نشست خبری ! ترسیدم مثل شخصیت اصلی فیلم آژانس شیشه ای اش همه مان را گروگان بگیرد، سریع از نشست خبری بیرون آمدم !
اینجا یک جایزه دارند به اسم سیمرغ مردمی برای کسانی که اصلا فیلم ها را ندیده اند ! به این صورت است که کسانی که فیلم را ندیده اند اما بلیت دارند میتوانند رای دهند ! در آخر هم به فیلمی که بیشتر از همه دیده نشده سیمرغ میدهند که اصطلاحا به این فیلم ها میگویند ارگانی و به سایر فیلم ها میگویند قربانی ...
