آپاراتچی به کارگردانی علی طاهرفر داستان یک نقاش ساختمان است که میخواهد فیلمساز شود و فیلمش در جشنواره فیلم فجر دیده شود.
فیلمی اقتباسی، کمدی و قصهگو که دیدنی است.
و فیلم بعدی مجنون بود. روایت مهدی از "مهدی".
محمدحسین مهدویان را از طریق مهدی شاهمحمدی شناختم با سریال درخشان "آخرین روزهای زمستان" و پرسه زدن در دنیای "شهید حسن باقری" و بعد با فیلم "ایستاده در غبار "شگفتزده شدم. وقتی شنیدم مهدی شاهمحمدیِ مستندساز با سابقه که دغدغهی واکاوی زندگی قهرمانان جنگ را دارد قرار است که یک فیلم سینمایی از زندگی شهید "مهدی زینالدین" بسازد با خودم گفتم که "ایستاده در غبار" تکرار خواهد شد. غافلگیر ی اهالی رسانه در جشنواره فجر.
"مجنون" ساخته مهدی شاه محمدی به تهیه کنندگی عباس نادران، یکی از مهمترین عملیات در جنگ ایران و عراق است و از بهترین فیلمهای دفاع مقدسی است که این سالها ساخته شده و به یکی از مهمترین عملیات در جزیره مجنون به فرماندهی مهدی زینالدین میپردازد. (فیلمی که توصیه میکنم حتما و حتما خانم "انسیه شاه حسینی" ببینند. این خانم فیلمساز دغدغهمند که همیشه از سینما طلب دارند و بعد با بودجهی دولتی فیلمی میسازند که مخاطب از خاکریزهای جنگ جدا میشود.).
دیدن فیلم مجنون با موسیقی مثل همیشه فوقالعاده استاد "مجید انتظامی" تلنگری بود که مخاطب به آن نیاز داشت. اهالی رسانه روز گذشته داشتند مفهوم سینما را از یاد میبردند. دلزده شده بودند که مجنون آمد و روز را بیشتر ساخت.
فیلمی که ناخواسته ما را یاد دوران طلایی سینمای زنده یاد ملاقلیپور میانداخت.
چیزی که در فیلم کاملا مشهود است اینکه کارگردان مجنون واهمهی این را داشته که مبادا در سینمای قصهگو، تجربهی مستندسازیاش از قاب بیرون بزند و به همین خاطر، جزئیات و خرده پیرنگ هایی را به فیلم اضافه کرده که دقیقا اگر نباشد، مجنون فیلم بهتری خواهد شد و حتما زمان هست تا بعد از جشنواره دستی بر تدوین فیلم بزنند.
و در آخر اینکه در مجنون با چه بازی های خوبی رو به رو میشویم از "سجاد بابایی" در نقش شهید زین الدین تا ....
فیلم سوم، "بهشت تبهکاران" ساختهی مسعود جعفری جوزانی بود که باز هم پیرامون یک اتفاق واقعی از تاریخ سیاسی ایران است.
فیلمی پر بازیگر با کارآکترهای رها شده، تایمی که از حوصله خارج و قصه ای که میتواند بستر مناسبی برای یک سریال باشد.
داستان این فیلم در بارهی "حسن جعفری" است که در سال ۱۳۲۹ متهم به قتل احمد دهقان صاحب امتیاز روزنامه تهران مصور و مالک تئاتر نصر میشود.