لیست زیر اختصاص به دنیای عکاسی فیلم دارد که دیدن عکس ها را به اندازه خود فیلم ها جذاب می کند.
1. پنجره عقبی (1954)
یك عكاس مطرح خبری به علت تصادف، هنگام عكس برداری در مسابقهی اتومبیل رانی در صندلی چرخ دار است. او به دلیل بیكاری وقت خود را به نگاه كردن از پنجرهی خانهاش به ساكنان آپارتمانهای رو به حیاط می گذراند. در ساختمان های روبرو آدم هایی متفاوت زندگی می کنند.
3. آگراندیسمان/ بلو-آپ (1966)
تاماس (دیوید همینگز) عکاس جوان و نسبتاً مرفهی است که بیشتر اوقات اش به عکاسی مد می گذرد. روزی به شکل مخفیانه در پارک از زن و مردی عکس می گیرد. وقتی زن (ونسا رد گریو) او را دنبال می کند و می خواهد نگاتیو را به او پس بدهد، تاماس خودداری می کند. زن به آتلیه او می آید و باز هم نگاتیو را طلب می کند. اما تاماس حلقه فیلم دیگری را به او می دهد. تاماس عکس ها را در آتلیه اش چاپ می کند و آنجا متوجه می شود در پسزمینه تصویر زن و مرد، جسدی افتاده است. به پارک برمی گردد و جسد را آنجا می بیند. اما می گریزد. وقتی به آتلیه اش برمی گردد همه عکس ها ناپدید شده اند. پس از شرکت در یک مهمانی، فردا صبح باز به پارک برمی گردد. اما جسد ناپدید شده است. در این لحظه گروهی جوان که پانتومیم کار می کنند در زمین تنیس پارک به شکل پانتومیم تنیس بازی می کنند. وقتی توپ خیالی آنها از زمین خارج می شود، تاماس توپ را به آنها برمی گرداند.
3. عکاس جنگ (2001)
مستندی درباره عکاس مناطق جنگی "جیمز نشوی" که بعنوان یکی از بزرگترین عکاسان جنگ تاریخ شناخته می شود.
4. شهر خدا (2002)
شهر خدا داستان تبهکاران شهری فقیر و نکبت زده درحومه ریودوژانیروی برزیل است این فیلم داستان این تبهکاران را بر اساس یک داستان واقعی از دهه 1960 تا دهه 1980 دنبال می کند دو گروه تبهکاری که یکی به رهبری «لیتل دیدز» و دیگری به رهبری «کاروت» هستند، می خواهند همدیگر را از دور خارج کنند تا توزیع مواد مخدر شهر را به تنهایی در دست بگیرند. ماه ها جنگ های خونین بین آنها ادامه دارد. سرانجام به دلیل اینکه «لیتل دیدز» پول قاچاقچی اسلحه را نمی دهد، پلیس دو گروه را محاصره می کند و برخی را می کشد و عده ای را دستگیر می کند. در این میان پسر جوانی به نام «راکت» که از صحنه های درگیری دو گروه عکس های خبری تهیه می کند، به شهرت و تمکن مالی می رسد.
5. مزارع کشتار (1984)
گزارشگر نیویورک تایمز و فتوژورنالیست او که اصالتا کامبوجیست در خلال سالهای 1975 و همزمان با عقب نشینی آمریکا از ویتنام دست به تهیه گزارش در کشور همجوار ویتنام،کامبوج میزنند اما پیروزی خمرهای سرخ بر دولت وقت باعث بوجود آمدن مشکلاتی اساسی برای این دو ژورنالیست میشود.
6. پیدا کردن ویویان مایر (2013)
فیلم با داستان کشف اتفاقی آثار ویوین مایر در یک حراجی شروع میشود. جان مالوف کارگردان این فیلم، همان کسی است که جعبه نگاتیوهای مایر را به قیمت حدود ۳۸۰دلار خرید . در فیلم میبینیم که چگونه مالوف توجهش به عکسها جلب شد و سپس با انتشار برخی از عکسها در فلیکر، و دریافت نظرات دیگران، نسبت به عکسها مطمئن تر شد. فیلم نشان میدهد که مالوف چگونه به دنبال سرنخ های بیشتر از این فرد میگردد و چگونه به آثار دیگر او و سایر وسایل شخصی او دست پیدا میکند. در ادامه، مالوف با افرادی مصاحبه میکند که در گذشته ویوین مایر را میشناختند. با توجه به شغل ویوین مایر، اکثر این افراد، کسانی بودند که ویوین پرستاری آنها را در طفولیت بر عهده داشت یا والدینی که ویوین را استخدام کردهبودند.
7. چهره خنده دار (1957)
«جو استاکتن» دختر روشنفکرى است که در یک کتاب فروشى در گرینویچ ویلیج کار مى کند و دنیاى مد را حقیر مى داند . اما بعد به انگیزه ى ملاقات با فیلسوفى اگزیستانسیالیست به نام «امیل فلوستر» در پاریس ، حاضر مى شود مدل یک مجله ى مد مى شود.
8. برهان (1991)
فیلمی به کارگردانی جوسلین مورهوس که در سال ۱۹۹۱منتشر شد. از بازیگران آن میتوان به هوگو ویوینگ و راسل کرو اشاره کرد. داستان زندگی یک عکاس نابینا که به دنبال یک خدمتکار است اما با سر رسیدن کارگر رستوران همه چیز به هم می ریزد و …
9. بیل کانینگهام نیویورک (2010)
بیل کانینگهام عکاس مشهور نیویورکی است. بیل مردی است که ۸۰سال از عمرش میگزرد و حدود ۵۵سال از عمر خود را صرف روزنامه نگاری و عکاسی در مجله معروف نیویورک تایمز کرده است. او مقاله ای معروف به نام سبک لباس پوشیدن مردم شهر در این روزنامه پر تیراژ دارد.
10. هانری کارتیه برسون: هیجان زدگی چشم (2003)
مستندی در مورد زندگی "هانری کارتیر" بین سالهای 1908 تا 2004. هانری کارتیه برسون، یکی از بزرگترین عکاس های زمان، یک مرد خجالتی بود که عکاسی لحظه ای (snap shooting) را بعنوان یک هنر امروزی و کلاس بندی شده معرفی کرد. توانایی منحصر بفردش در ثبت "لحظه قطعی" (the decisive moment)، چشم دقیقش برای طراحی صحنه، شیوه منحصربفرد کارش و بیان ادبی اش در تئوری و عملی عکاسی٬ وی را بعنوان یک شخص افسانه ای در میان فتوژورنالیست های همدوره اش مطرح کرد.
عادل متکلمی آذر